อยากออกมาพูดถึงผู้หญิงคนนึงที่ผมรักมากๆครับ

เวลาคนโตพูดว่าเชื่อเถอะเอ็งโตแล้วจะอยากกลับไปเป็นเด็ก ณ เวลานั้นผมไม่เชื่อ ทั้งๆที่คนโตได้ความอิสระ อยากทำอะไรก็ได้ แต่ ณ ตอนนี้เวลานี้ ผมเชื่อแล้ว ผมเชื่อแล้วจริงๆว่าเราโตขึ้นเราจะอยากกลับไปเป็นเด็กอ

คือผมกับแฟนก็คุยๆกันมาได้พักหนึ่ง แล้วเธอเป็นคนขี้งอนมาก เจออะไรไม่พอใจก็นอย งอน ไม่ก็โกรธเลยทีเดียว ผมก็ตามง้อตลอดนะคับ ง้อจนเหนื่อยเลย แต่พอมาวันนี้เจอเรื่องนี้ทีผมไปไม่เป็นเลยคับ ตั้งแต่เด็กผมเรียน

เรามีความต้องการทางเพศสูงมาก ส่วนแฟนเหมือนความต้องการเริ่มลดน้อยลง เรา 19 แฟน 21 นะคะ เราขอแฟนตอนแรกๆก็ให้ปกติ ทำทุกวัน หลังๆมาเริ่มไม่ค่อยให้ทำ สัปดาห์ละ 2-3 ครั้ง สำหรับเราน้อยไปหน่อยค่ะ ตอนเราขอเริ

สวัสดีครับ ตามหัวข้อกระทู้ครับผมเหนื่อยกับความคิดตัวเองครับชอบคิดเยอะ เยอะเกินความจำเป็นมาก เมื่อก่อนไม่เป็นขนาดนี้ ไม่รู้ทำไหมผมชอบตั้งคำถามเล็กๆน้อยๆ เช่นคนอื่นจะคิดกับตัวเองยังไง ทำอะไรไปแล้วเค้าจะ

เราไปทำงานที่รพ.เหนื่อยก็เหนื่อย ห้องที่เราอยู่ก็กวาดถู บ่อยๆนะคะ เก็บของเข้าที่เดิมตลอด แต่วันหยุดกลับมาบ้านพ่อกับแม่ค่ะ เอาเสื้อผ้ากลับมาซักแม่ชอบใช้ให้ถูบ้านให้ค่ะ พ่อแม่ก็ทำงานจ-ศ เหมือนกัน บ้างหล

ตามหัวข้อเลยค่ะทุกคน เราคบกันมา7ปีละ แต่มาปีนี้เราทะเลาะกันหนักและบ่อย ส่วนหนึ่งมาจากเราเองแหละค่ะเรานิสัยไม่ค่อยดีมาก อารมณ์ร้อน เวลาทะเลาะกันเราชอบพูดหยาบ เราละเลยเขาเพราะคิดแค่ว่าแต่งงานแล้วไม่ต้อง

คือเรื่องมันเป็นอย่างงี้ครับ ตอนที่พึ่ง เปิดเทอมม.4ช่วงเดือนพฤษภาคม ผมไม่คิดว่าจะมีเพื่อนเพราะห้องที่ผมเรียนคือวิทย์ศาสตร์ทางการแพทย์ ตอนนั้นผมคิดว่าทุกคนต้องจริงจังกับการเรียนต่างจากผมแน่ๆ แต่ผมก็ได้