เล่าที่มานะคะหนูเจอกับเค้าที่งานซึ้งเอาง่ายๆหนูก็เป็นเช็ก worker นะคะ และงานนี้ทำให้หนูได้เจอกับเขา เขาชอบหนูมากคะเทคแคร์ชื้อข้าวชื้อปลาให้เรามากินยามที่ต้องลำบาก ในใจหนูรู้สึกผู้ชายคนนี้นิสัยดีมากๆมาหาเราแต่เค้าไม่เคยล่วงลำจะมีอะไรกับเราเลยทั้งๆที่ตอนชื้อข้าวชื้อของมาเราก็ยถกันสองต่อสอง เขามีโอกาสที่จะทำได้แต่เขาไม่ทำ แล้วหลังจากนั้นเราก็รู้จักมาสักพักนึงเขาเลยขอหนูเป็นแฟน แต่เขาก็ไม่ให้หนูหยุดทำงานนะคะ แต่เขาก็ส่งเงินให้ ใช้ เพราะเขาเห็นว่า เขาอยาก มีเงินพอที่จะเลี้ยงดูหนูได้ถึงแม้เขาไม่ได้เป็นคนรวยมาก หนูก็ซาบซึ้งนะคะ ที่เขาพยายามมากๆ เพราะเขาอายุยังน้อย แต่แล้วเหตุการณ์วันนึง ก็เกิดขึ้นค่ะ อยู่ๆไม่มี สัญญาณอะไรเลยว่าเราจะต้องทะเลาะกัน เขาก็มาพูดจาบอกว่า หนู เป็น หนูไม่มีสิทธิ์ที่จะเจอรักแท้และไม่มีผู้ชายคนไหนต้องการหนูค่ะ ในความรู้สึกหนูตอนนั้นหนูคิดว่าเขาคงพูดเพราะเขาหึงหวง แต่เราทั้งสองคน ด้วยความที่หนูโมโหหนูเลยตอบกลับไปว่า แล้วมาเอากูทำไมล่ะ ทำไมไม่ไปหาผู้หญิงโปรไฟล์ที่ดีกว่า มีหน้าที่การงานที่ดีกว่า หลังจากนั้นเหมือนเขาดึงสติตัวเองกลับมาได้เขาเลยพูดขอโทษเขาบอกว่าเขาจะไม่ทำอย่างนี้แล้ว แต่สุดท้ายเขากลับมาสารภาพว่า เขาโดนกดดันจากที่ทำงาน ในเพื่อนร่วมงาน ว่าเป็นได้แค่ลูกน้อง ไม่มีวันประสบความสำเร็จในชีวิต เขาเลยเอาความโมโหมาลงที่หนู แต่คำพูดที่เขาพูดกับหนูมันกระทบ จิตใจหนูมากๆนะคะ ใช่ค่ะหนูเป็น sex worker แต่หนูก็ไม่เคยไป เป็นโจร ไปขโมยของ ไปเป็นมิจฉาชีพค่ะ ซึ่งมันทำให้หนูมองว่าเขาดูถูกเหยียดหยามหนูมากๆ ทุกครั้งที่เขาขอโทษมันเหมือนมีอะไรติดอยู่ในใจตลอดค่ะ ว่าเราสองคนอาจไปด้วยกันไม่ได้จริงๆ เหมือนกับคำที่เขาพูดมันฝังอยู่ในหัวหนูเลยค่ะว่าไม่มีใครเอาหนูจริงๆมันกระทบกระเทือนจิตใจหนูมากๆค่ะ หนูเลยอยากทราบว่า พี่ๆมีความคิดเห็นอย่างไรบ้างค่ะ ว่าหนูควรเลิกไปเลย หรือหนูควรจะคุยดีและปรับทำความเข้าใจกับเขาใหม่