สวัสดีค่ะ เราเป็นโรคซึมเศร้าเป็นมานานมากค่ะสุขภาพจิตเราไม่ดีตั้งแต่เด็กๆเเล้ว พอโตมาเลยต้องรักษากินยาตลอดตอนนี้เราหมดแพชชั่นค่ะ ไม่อยากทำอะไรเลย ควรทำยังไงดีคะให้กลับมามีไฟอีกครั้ง ตอนนี้ไม่ได้มีความสุข ไม่ได้เศร้าค่ะ ไม่รู้ต้องรู้สึกยังไง ต้องจัดการตัวเองยังไง เล่าให้ใครฟังเขาก็ไม่เข้าใจค่ะ หรือเขาเข้าใจแต่เราไม่ได้คำตอบแบบที่เราต้องการ ตอนนี้เราเป็นเด็ก อายุ19ค่ะ จบม.6ไม่ได้เรียนต่อไม่ได้ไปทำงานอยู่บ้านเฉยๆมา2ปีแล้วค่ะ พยายามออกไปข้างนอกนะคะ เปิดโลกไปเที่ยว แต่เราขี้รำคาญมากๆค่ะเลยไม่มีที่ไหนดีเท่าที่บ้านเรา แต่ไม่มีปัญหาครอบครัวนะคะ ครอบครัวเข้าใจดีซัพพอร์ต แต่เรารู้สึกว่าแค่นี้มันยังไม่พอ เหมือนเขาแค่พยายามเข้าใจค่ะ คือเราไม่รู้จะจัดการกับชีวิตตัวเองยังไงดีค่ะให้มันมีเป้าหมาย แพชชั่น หรือเป้าหมายระยะยาว เราคิดไม่ออก และเราทำอะไรไม่ได้นานค่ะ เช่น แต่งนิยาย ดูดวง หรือเย็บผ้า เราทำได้ไม่นาน ทำแป๊บๆก็ล้มเลิก ทำแป๊บๆเราก็หยุดทำ เราอยากเป็นคนที่มั่นคงต่อตัวเองค่ะ เราอยากทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันค่ะ แต่มันไม่มั่นคง แล้วเราก็มาน้อยใจตัวเองว่าทำแบบนั้นแบบนี้ไม่เก่งทั้งที่ก็รู้ว่าทำได้หลายอย่างเลยเเต่ก็ยังคิดลบซ้ำๆค่ะ ตอนนี้เราเหนื่อย หมดกำลังใจ ไร้เป้าหมายมากๆค่ะ บางทีก็อิจฉาคนรอบข้างเรานะคะ เขาประสบความสำเร็จหมดแล้วค่ะ เราพยายามไม่เปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่นนะคะแต่มันอดไม่ได้จริงๆ ทุกวันนี้เราพยายามคิดบวกกับทุกเรื่องแต่มันอดคิดลบไม่ได้อยู่ดีค่ะ เราไม่รู้จะเอายังไงแล้วตอนนี้ นอกจากนอนในห้องไม่ออกไปไหน ไม่พบประกับผู้คน แล้วผลที่เราเครียด น้ำหนักตัวเราพุ่งเกือบ80ค่ะ เหมือนคนไร้ค่ามากค่ะ เหนื่อยมากๆ ทั้งที่ไม่ได้ทำอะไร คำถามคือ เราควรทำยังไงกับชีวิตนี้ดีคะ
เราควรทำยังไงกับชีวิตดีคะ?