ไม่รู้ว่าจะได้อยู่อ่านข้อความมั้ย

เราขอมาระบายหน่อย บางทีมันก็ไม่ไหวแล้วจริงๆ เราอายุแค่13 เป็นโรคซึมเศร้า ต้องพบจิตเพทย์ จนบางทีเราก็คิดว่าเหนื่อยแล้ว ไม่อยากไปหาหมอแล้ว เลยมีความคิดที่จะฆตตหลายครั้งมาก เราเคยโดนคนอื่นไล่ไปตายบ้าง บูลลี่บ้าง แต่เราพยายามทำให้มันเป็นมุกตลกเสมอ ขนาดรอยกรีดแขนเรายังโกหกไปเลยว่าเป็นรอยปากกา เพราะไม่อยากมห้มีคนมาถาม ไม่รู้จะตอบยังไง กลัวโดนหาว่าเป็นโรคจิต แต่วันนี้เราไม่ไหวแล้วจริงๆ ความฝันอะไรที่ฝันไหวก็ไม่อยากทำแล้ว เพราะแค่เราไปเล่นบนห้องของพี่เราเฉยๆ แล้วเราไม่ได้ทำรกเลย พี่เราเป็นคนทำรกเอง แต่พี่เราดันมาโทษ ให้เราเก็บของ แต่เราไม่ยอม เพราะยังไงเราก็ไม่ได้ทำอะ จนพี่เราหยิบไม้กวาดมาฟาดเราตรงลำตัว เราเลยจับแล้วหยุดไว้ แล้วตะคอกใส่ว่าเป็นบ้ารึไง ไม่สนแล้วว่าแม่จะด่ามัเยว่าเราพูดไม่เพราะ แต่เราไม่ไหวแล้วจริงๆ แล้วเราก็แย่งไม้กวาดมาได้ เราไม่คิดเลยฟาดกลับไป พี่เราบีบคอเรา เอาเล็บจิกที่คอ แล้วพี่เราก็เอาไม้มาอีก เป็นด้ามไม้กวาดอีกอัน แล้วฟาดหัวเรา จนหัวเราโน แล้วทีเนี้ยก็มีเาียงแม่ตะโกนมาพอดี พี่เราเลยหยุด เราเลยไปหาแม่ แล้วที่เนี๊ยพี่เรายังทักมาขู่อีก ว่าแค่นี้เบาๆ เราไม่ไหวแล้วจริงๆ อยากตายมากๆ แม่ก็ด่าไปตามผิดนะ แม่เรามีลูกสาว3คน เรากับพี่อีกคนไม่มีใครเคยทำร้ายร่างกายคนอื่นเลย มีแต่คนกลางที่ทำร้ายเรา เราไม่เข้าใจว่าอะไรทำให้พี่เราเป็นแบบนั้น เราอยากให้พี่เรากลับมาเป็นเหมือนเดิม ต่อให้ตอนที่เราไม่อยู่แล้วก็ตาม อยากให้พี่เราเป็นคนที่มีสติกว่านี้ กลัวคนรอบข้างจะเป็นอะไรไป (พี่เราไท่ได้พบจิตแพทย์นะคะ มีแค่เราค่ะ)