เรื่องตามหัวข้อเลยค่ะ
ขอเกริ่นก่อนนะคะ เราอายุ 27 ปี เเฟนอายุ 31 ปี คบกัน2ปี มีอะไรกันน้อยมาก จนปัจจุบันเเทบไม่มีเเล้วทั้งที่เราพักอาศัยอยู่ด้วยกัน อยู่ด้วยกันเเต่ทำไมเหมือนห่างไกลกันมาก เเฟน เป็นคนไม่ค่อยชอบเรื่องนี้เลย ซึ่งต่างจากเรา เราบอกเเล้วว่าทำไมเดี๋ยวนี้เราไม่มีอะไรกันเลยพูดจนดราม่า จนร้องไห้ เขาบอกว่าเขารักเรานะ เเต่เขาไม่มีอารมณ์จริงๆ เราเลยพยายามเปลี่ยนบรรยากาศไปโรงเเรม เปลี่ยนชุดมีลูกเล่นการเเต่งตัวเป็นบทบาทสมมุติต่างๆ เเต่ก็นั่นแหละค่ะ ไม่มีอะไรเกิดขึ้นสักอย่างจนเริ่มท้อใจ  ลักษณะนิสัยเเฟนเป็นคนดี พ่อแม่ญาติเราเพื่อนคนรอบข้างชอบผู้ชายคนนี้ ก็เป็นคนที่ใจเย็น มีเหตุผล มีมารยาท พูดจาเพราะ ชอบธรรมะธัมโม นิสัยเราต่างกันสุดขั่วทางกายภาพก็เช่นกัน เราชอบเรื่องนั้น ตลอดระยะเวลาที่อยู่ด้วยกันปราศจากการมี something  แค่กอดกับหอมมันไม่พอจริงๆค่ะ เราต้องการมากกว่านั้นเเต่เเฟนไม่โอเค เเฟนชอบคิดว่าเราหมกมุ่น เราเลยลดระดับความต้องการจากทุกวันเหลือ week ละครั้งจนเดือนละครั้ง เเต่ก็ไม่มีแอคชั่นใดๆ เราปรึกษาเพื่อนว่าจะเลิกดีไหมเเต่เพื่อนบอกจะหาคนดีๆแบบนี้ได้อีกที่ไหน เราไม่ได้เเจ้งเรื่องนี้ให้เพื่อนรู้เพราะกลัวเพื่อนจะมองเเฟนเราไม่มีดีกลัวเเฟนจะดูเสียความมั่นใจ เราพยายามปรับเเต่เเฟนไม่ปรับเลย ใครกำลังเผชิญปัญหาคล้ายๆกัน ทำอย่างไร หรือมีแนวทางแก้ไขอย่างไรบ้างคะ