คำพูดของเรามันผิดขนาดนั่นเลยหรอ?

อย่าอ่านแค่หัวกระทู้นะค่ะ อ่านเนื้อหาด้วยนะวันนี้วันที่24มีนาคม เรานั่วดูนั่งกับแม่เรื่องสาวรับใช้ค่ะมันจะมีฉากนึงที่เด็กวาดรูปแล้วแม่ด่าเหมือนประมาณว่าวาดรูปแบบนี้ทำไหม เราก็พูดนะว่าเด็กจะวาดอะไรก็เรื่องของเด็กสิแต่เหมือนเราจะคุ้มเสียงไม่ได้ก็เผลอดพูดเสียงดังไปแม่ก็ด่าเราซ้ำพี่ก็บอกว่าเราชอบเถียงบลาๆแล้วก็บอกว่าไม่มีอยากจะคุยกับเราด้วยแล้วรู้ไหม คำพูดนี้ทำเอาความไว้ใจเหลือทันทีเราเป็นชอบคุยพอได้ยินแบบนี้อยากจะตะโกนใส่พี่แล้ววิ่งหนีให้พ้นจะได้ไม่ต้องเจอกันอีก พี่ทำผิดแม่ให้อภัย แต่ที่เราด่าจนร้องไห้ก็มาล้อเลียนบอกดูดิใจเท่ามด เราไม่ได้แข็งแกร่งแบบคนอื่นไม่ได้ดีเลิศเกินคนอื่นแต่มันแค่น้อยใจ ไม่มีใครเข้าใจเราเลย คำเดียวที่อยากได้ยินคือเข้าใจในตัวเราสึกครั้งในชีวิต