พ่อเเม่รักลูกเท่ากันมันจริงมั้ย?

สวัสดีค่ะ ตามกระทู้เลยค่ะ พ่อแม่ที่มีลูกมากกว่าคนนึวเนีย รักลูกเท่ากันเหมือนที่ปากพูดให้ลูกมั้ย
เรามีพี่ชายอยู่คนนึง ส่วนเราเป็นน้แอบองสาวคนเล็ก เรา้คยแอบคิดในใจอยู่ว่า พ่อแม่ยังไงก็มีรักน้องมากกว่าแหละจริมมั้ยไม่รู้ อต่ขอวของเราเนี่ย ไม่ใช่ การกระทำเเละการปฏิบัติต่อเรากับพี่เนีย เห็นได้ชัดเลยว่า พ่อแม่นั้นเลือกปฏิบัติต่อเราอย่างกับไม่ใช่ลูกตัวเอง แต่กับพี่ ปฏิบัติอย่างดีพูดดี เอาใจ พี่กับเรามีอายุห่างกัน3ปีกว่า เรา18 พี่22 พี่เราเรียน มหาลัย ส่วนเรา ศกร.(กศน.) เอาละออกมาช่วยงานพ่อแม่ที่บ้าน แต่ช่วงเวลาที่ทำให้เรารู้สึกแย่มาทุกปีคือการที่พ่อแม่ลำเอียงต่อเราไม่ว่าจะเรองอะไร แต่สิ่งที่อยู่สำหรับเราคือ การพูดวาจาละรับฟัง กับพี่เนีย... พูดดีถามอะไรไปเรื่อยตามภาษาผู้ชาย แต่กับเรา มีแต่พูดมาเสียงดังใส่ขึ้นเสียงโดยที่ยังไม่ได้ทำไรผิด? ละก็พูดลับหลังแบบให้ได้ยินว่าเราเป็นอย่างงั้นอย่างงี้ อนาคตไปจะเลี้ยงพ่อแม่ได้ยังไงพะน่ะ.. พูดดูถูกเหยียดยามศักดิ์ศรีความเป็นผู้หญิงของเรา เราก็รู้สึกแว๊บขึ้นมาว่า พ่อแม่รักลูกเท่ากันมันใช่จริงเหรอ พ่อแม่ไม่ให้ support เราในสิ่งที่เราอยากจะเป็นหรือจะทำ มีแต่ตัดความฝัน ความรู้สึก ความพยายาม แต่ต่างจากพี่ ที่คอยsupportortอยู่ตลอด อยากจะถามความคิดเห็นของคนมีพี่น้องกันหน่อยว่าเป็นคล้ายๆกับครอบครัวเรามั้ย