รักเขามากเลยครับ เขาก็รักเรามากเช่นกัน แต่เขาทิ้งผมไป

ครับตามหัวข้อเรื่องเลยครับ เหมือนผมจะไปทำอะไรสะสมให้เขาต้องเสียความรู้สึกอยู่บ่อยๆหรือป่าว ผมยอมเขาเกือบทุกอย่าง รักเขามากๆ ไม่เคยคิดหรือฝันถึงอนาคตกับใครเหมือนเขาได้ขนาดนี้เลย เขาเป็นคนแรกเลยครับ ที่ทำให้ผมรู้จักคำว่ารัก รักแบบ รักจริงๆ จินตนาการไปไกลเลยครับ สุดท้ายก็ ตามนั้นเลยครับเขาหายไปตั้งแต่ ผมดูหนังกับเขาอยู่ครับในแอพๆนึง(รักทางไกลนะครับ ได้เจอกันตอนอยู่ รร เพราะเราเรียน รร ประจำด้วยกัน ห้องเดียวกันครับ จะห่างกันตอนปิดเทอมนี้แหละครับ)ดูหนังกับเขา แล้วผมก็เลื่อนๆตอนที่แบบ ผมคิดว่าเขาน่าจะเข้าใจอะครับเพราะตอนที่ผมเลื่อนๆไปก็ มันไม่มีอะไรจริงๆครับ แต่เขาก็พูดขึ้นว่า เลื่อนจนดูไม่รู้เรื่องละ ไม่ดูมันละ ผมก็กล่อมๆเขาขอโทษๆไม่เลื่อนแล้ว ผมก็ไม่เลื่อนเลยครับ เขาก็พิมพ์มาว่าน่าเบื่อ มันหงุดหงิดนะรู้ไม่ เห้อ แบบนี้เลยครับ แล้วเขาก็ออกจากแอพ ผมก็โทรหาเขา เขาก็ไม่รับครับ ตอบมาคำสุดท้ายว่า เขาจะนอนแล้ว แบบห้วนๆเลยครับ (จะนอน) ครับ หลังจากนั้นก็หายไปลงสตอรี่เศร้าทักไม่ตอบนานๆอ่านทีออนก็ไม่ตอบ ถามอะไรก็ไม่ตอบ ผมนอนร้องเพราะเรื่องแบบนี้ครั้งแรกเลย ร้องหนักด้วย ผมคิดว่าผมอยู่ไม่ได้แน่ๆถ้าไม่มีเขา เพราะเหมือนเขาเป็นส่วนนึงไปแล้ว เราคบกันได้ปีครึ่งละครับ แลกเปลี่ยนอะไรกันมากมาย ไม่เคยเที่ยวกันนะครับ มีแผนจะไปแต่ดันเกิดเหตุการณ์นี้ก่อน วันเกิดก็จะใกล้ถึงละ ตอนนี้ผมโครตท้อเลยครับ การยอมรับเรื่องนี้ มันคงยากสำหรับผมจริงๆครับ ผมรักเธอมากๆเลยครับ