คืออันนี้เราไม่ได้เหมารวมนะคะหมายถึงครอบครัวเรา วันก่อนเราถามแม่ว่าทำไมเรากับพี่ชายถึงเกิดมาได้ แม่เราเลยบอกว่าแม่เราไปขอพรศาลเจ้ามาว่าขอให้มีลูกชาย หลังจากนั้นแม่ก็เลยมีพี่ชายเราค่ะ พอถึงตาเราแม่กลับไม่เล่าเบี่ยงเบนไปเรื่องอื่นช่วงย
เย็นเราเลยถามแม่อีกทีค่ะ แม่เราบอกว่าอยู่ๆเราก็หลุดมาเอง ฟังครั้งแรกเรารู้สึกว่าการที่เราหลุดมานี้ทำให้เราเป็นภาระพ่อกับแม่รึเปล่า(การที่เราคิดแบบนี้เพราะว่าที่ผ่ทนมาเราดูจากการกระทำค่ะ) พี่ชายเราเกิดก่อนเรา4ปี ค่ะ สิ่งที่ทำให้เราฝั่งใจคือเรามานั่งคิดว่า แม่จะเรียกเราแทนเราว่า กู แต่จะแทนพี่ชายว่า แม่ลูกไม่ก็ชื่อพี่ชาย แม่เราถ้าหงุดหงิดเราจะไล่เราไปตายทุกรอบเลยค่ะ แต่พี่ชายแม่ไม่เคยพูดคำนี้เลย พี่ชายเราค่อนข้างติดเกมหนักมากแต่แม่ไม่เคยว่าด่าหรือว่า แต่เราแค่นั่งเฉยๆก็โดนด่าว่าไร้ประโยชน์ไม่น่าให้เกิดมาเลย แม่เราตบหน้าเราครั้งแรกตอน6ขวบแม่เราตีพี่ชายครั้งแรกตอน13ปีค่ะ ตอนแรกเราก็ไม่ได้อะไรนะคะคิดว่าเราอาจจะดื้อไปมากแต่พอเรากลับมานั่งคิด เราคิดว่ามันน่าน้อยใจไปมากๆค่ะแต่เราก็ไม่เคยพูดออกไป แต่สิ่งที่ทำให้เรารู้สึกว่าแม่รักพี่ชายมากกว่าจริงๆคือเราถามแม่ว่าชื่อเรากับพี่ชายมาได้ยังไงแม่เราก็เล่าว่าชื่อจริงพี่ชายแปลว่าผู้ยินดีในความรู้ส่วนชื่อเล่นแปลว่าสดใสค่ะ พอถึงตาเราแม่บอกว่าไม่ได้คิดไว้ว่าเราจะเกิดมาพอเกิดมาเลยคิดไม่ทัน ตอนนั้นพ่อเราชอบดูละครเรื่องนึงแม่เลยเอาชื่อนางเอกมาตั้งค่ะ55555เราไม่รู้ว่าต้องน้อยใจรึดีใจดีค่ะแต่ทุกวันนี้เราก็เคยไม่เคยบอกแม่ไปสักครั้งว่าเราน้อยใจเราผยามจะไม่คิดมาตลอดว่าเขาลำเอียงค่ะแต่มันก็อดไม่จริงๆค่ะ
ทำไมพ่อแม่ถึงอยากมีลูกชายมากกว่าลูกสาวคะ
เย็นเราเลยถามแม่อีกทีค่ะ แม่เราบอกว่าอยู่ๆเราก็หลุดมาเอง ฟังครั้งแรกเรารู้สึกว่าการที่เราหลุดมานี้ทำให้เราเป็นภาระพ่อกับแม่รึเปล่า(การที่เราคิดแบบนี้เพราะว่าที่ผ่ทนมาเราดูจากการกระทำค่ะ) พี่ชายเราเกิดก่อนเรา4ปี ค่ะ สิ่งที่ทำให้เราฝั่งใจคือเรามานั่งคิดว่า แม่จะเรียกเราแทนเราว่า กู แต่จะแทนพี่ชายว่า แม่ลูกไม่ก็ชื่อพี่ชาย แม่เราถ้าหงุดหงิดเราจะไล่เราไปตายทุกรอบเลยค่ะ แต่พี่ชายแม่ไม่เคยพูดคำนี้เลย พี่ชายเราค่อนข้างติดเกมหนักมากแต่แม่ไม่เคยว่าด่าหรือว่า แต่เราแค่นั่งเฉยๆก็โดนด่าว่าไร้ประโยชน์ไม่น่าให้เกิดมาเลย แม่เราตบหน้าเราครั้งแรกตอน6ขวบแม่เราตีพี่ชายครั้งแรกตอน13ปีค่ะ ตอนแรกเราก็ไม่ได้อะไรนะคะคิดว่าเราอาจจะดื้อไปมากแต่พอเรากลับมานั่งคิด เราคิดว่ามันน่าน้อยใจไปมากๆค่ะแต่เราก็ไม่เคยพูดออกไป แต่สิ่งที่ทำให้เรารู้สึกว่าแม่รักพี่ชายมากกว่าจริงๆคือเราถามแม่ว่าชื่อเรากับพี่ชายมาได้ยังไงแม่เราก็เล่าว่าชื่อจริงพี่ชายแปลว่าผู้ยินดีในความรู้ส่วนชื่อเล่นแปลว่าสดใสค่ะ พอถึงตาเราแม่บอกว่าไม่ได้คิดไว้ว่าเราจะเกิดมาพอเกิดมาเลยคิดไม่ทัน ตอนนั้นพ่อเราชอบดูละครเรื่องนึงแม่เลยเอาชื่อนางเอกมาตั้งค่ะ55555เราไม่รู้ว่าต้องน้อยใจรึดีใจดีค่ะแต่ทุกวันนี้เราก็เคยไม่เคยบอกแม่ไปสักครั้งว่าเราน้อยใจเราผยามจะไม่คิดมาตลอดว่าเขาลำเอียงค่ะแต่มันก็อดไม่จริงๆค่ะ