สวัสดีครับ
มีเรื่องมาชวนคุยกึ่งๆขอคำปรึกษาครับ
ครอบครัวผมอยู่กันเป็นครอบครัวใหญ่ คือแยกกันอยู่บ้านคนละหลัง แต่อยู่ในบริเวณเดียวกัน
คุณป้าของผมแกเป็นหญิงโสดในวัย70ปีเศษๆ เป็นเจ้าของกิจการส่วนตัว มีเงินเก็บเงินออมและเงินลงทุนชนิดที่เรียกว่า "มั่นคง" เลยก็ว่าได้
เมื่อไม่นานมานี้ ผมได้ทราบมาว่า แกได้ไปสำรวจและขอข้อมูล "สถานดูแลผู้สูงอายุ" มาครับ
คือ โดยส่วนตัว ผมมีภาพความคิดที่ฝังไว้ในหัวตั้งแต่เด็กๆว่า
บ้านพักคนชรา คือ สถานที่ที่ลูกหลานเอาคนแก่ในบ้านไป "ปล่อย" โดยโยนเงินก้อนนึงให้ แล้วผลักภาระการดูแลไปให้คนอื่น
ซึ่งผมไม่เคยมีความคิดที่จะให้ พ่อ แม่ หรือ ญาติผู้ใหญ่ในบ้านไปอยู่เลย เพราะผมเชื่อว่า ผมและพี่ๆน้องๆหลานๆ เราสามารถแวะเวียนดูแลและบริหารจัดการคนในครอบครัวเราได้ ด้วยกำลังและทุนทรัพย์ที่มี ผมเชื่อโดยส่วนตัวว่า ไม่มีใครอยากไปตายนอกบ้าน และไม่มีใครอยากไปตายโดยไม่มีคนในครอบครัวอยู่เคียงข้าง
ทีนี้พอทราบมาว่า คุณป้าของผมแกเริ่มมองหาสถานดูแลในช่วงบั้นปลาย ควาคิดแรกที่แว้บเข้ามาในหัวผมคือ
"ในฐานะหลาน เราทำอะไรไม่ดีหรือบกพร่องไปหรือเปล่านะ"
ผมอึ้งนะ ค่อนข้างอึ้ง แล้วกลับมานั่ง reflect ตัวเองเลยว่า ที่ผ่านมามีตรงไหนที่เราทำให้เขารู้สึกขาด รู้สึกเหงา หรือรู้สึกว่าเขาเป็นภาระหรือเปล่า
มันเป็นความรู้สึกแย่ที่ได้ยินว่าแกมีความคิดจะไปอยู่ข้างนอกหน่ะครับ
สมาชิกพันทิปมีความเห็นหรือมีประสบการณ์อย่างไร แชร์ความคิดเห็นให้ผมฟังจะขอบคุณมากเลยครับ
ถ้าผู้ใหญ่ในบ้านเริ่มมองหาบ้านพักคนชรา ในฐานะลูกหลานถือว่าเราเป็นคนแย่หรือดูแลไม่ดีไหมครับ?
มีเรื่องมาชวนคุยกึ่งๆขอคำปรึกษาครับ
ครอบครัวผมอยู่กันเป็นครอบครัวใหญ่ คือแยกกันอยู่บ้านคนละหลัง แต่อยู่ในบริเวณเดียวกัน
คุณป้าของผมแกเป็นหญิงโสดในวัย70ปีเศษๆ เป็นเจ้าของกิจการส่วนตัว มีเงินเก็บเงินออมและเงินลงทุนชนิดที่เรียกว่า "มั่นคง" เลยก็ว่าได้
เมื่อไม่นานมานี้ ผมได้ทราบมาว่า แกได้ไปสำรวจและขอข้อมูล "สถานดูแลผู้สูงอายุ" มาครับ
คือ โดยส่วนตัว ผมมีภาพความคิดที่ฝังไว้ในหัวตั้งแต่เด็กๆว่า
บ้านพักคนชรา คือ สถานที่ที่ลูกหลานเอาคนแก่ในบ้านไป "ปล่อย" โดยโยนเงินก้อนนึงให้ แล้วผลักภาระการดูแลไปให้คนอื่น
ซึ่งผมไม่เคยมีความคิดที่จะให้ พ่อ แม่ หรือ ญาติผู้ใหญ่ในบ้านไปอยู่เลย เพราะผมเชื่อว่า ผมและพี่ๆน้องๆหลานๆ เราสามารถแวะเวียนดูแลและบริหารจัดการคนในครอบครัวเราได้ ด้วยกำลังและทุนทรัพย์ที่มี ผมเชื่อโดยส่วนตัวว่า ไม่มีใครอยากไปตายนอกบ้าน และไม่มีใครอยากไปตายโดยไม่มีคนในครอบครัวอยู่เคียงข้าง
ทีนี้พอทราบมาว่า คุณป้าของผมแกเริ่มมองหาสถานดูแลในช่วงบั้นปลาย ควาคิดแรกที่แว้บเข้ามาในหัวผมคือ
"ในฐานะหลาน เราทำอะไรไม่ดีหรือบกพร่องไปหรือเปล่านะ"
ผมอึ้งนะ ค่อนข้างอึ้ง แล้วกลับมานั่ง reflect ตัวเองเลยว่า ที่ผ่านมามีตรงไหนที่เราทำให้เขารู้สึกขาด รู้สึกเหงา หรือรู้สึกว่าเขาเป็นภาระหรือเปล่า
มันเป็นความรู้สึกแย่ที่ได้ยินว่าแกมีความคิดจะไปอยู่ข้างนอกหน่ะครับ
สมาชิกพันทิปมีความเห็นหรือมีประสบการณ์อย่างไร แชร์ความคิดเห็นให้ผมฟังจะขอบคุณมากเลยครับ