ธรรม มั่นมุทำ toshare

@ สรรเสริญทุก ค่ำเช้า พระทรงฤทธิ์ โปรดพระพร ประสิทธิ์ สุภาพล้ำ เมตตารัก "หลงผิด" มิเหยียบย่ำ ธรรมส่งสุข สร้างค้ำ ทั่วสกล @ แท้ธรรมพึง เลิศด้วย การกระทำ ทุกเข้าค่ำ แห่งหน มิละเว้น ใจจร

: เบญจางคอักษร ร่ายสุภาพ @ วันใหม่มี พระสัญญา....ทุกเวลา มีหวัง มืดบดบัง มีแสง....สิ้นเรี่ยวแรง มีพระพร ทรงอาทร ทุกเมื่อ....ข้าฯเชื่อแน่ โปรดให้ กลับสู่ "บ้านแท้" ไซร้....เมื่อสิ้นเสร็จงาน

แม้มีเกณฑ์ นิยม กันอยู่ แต่ หากไม่คิด ริเริ่ม/ปรับเปลี่ยน/ดัดแปลง ผู้ฅนก็อาจนิยม แต่งร้อยกรอง กันน้อยลง โคลงคลุมฉันท์ โคลงสี่ดั้น จัตวาทัณฑี @ ใส่ใจพร้อมถี่ถ้วน...คำนึง ภัยเภทเหตุคลายลด...เลี่ยงได

ร่ายสุภาพ @ วันใหม่มี พระสัญญา...ทุกเวลา มีหวัง มืดบดบัง มีแสง...สิ้นเรี่ยวแรง มีพระพร ทรงอาทร ทุกเมื่อ...ข้าฯเชื่อแน่ โปรดให้ กลับสู่ "บ้านแท้" ไซร้...เมื่อสิ้นเสร็จงาน ฉันท์ไสว ๓ผัง : ค

กลอนฉันท์เกณฑ์ : อย่างน้อยมี ลหุ ๑ คำ ในทุกวรรค กลอนฉันท์สาม @ ข้าจะมั่น....มุสรรค์สร้าง "ระทม"สร่าง....พิบัติ, พาล @ ละลด"กู....ลุรู้ขาน ผลิผ่องฌาณ...หาญ! สินำ @ "รัก" ริเ

*** เบญจางคอักษร *** กาพย์พรหมคีติ (มีเสียงขับอันไพเราะ) บทละ ๘ วรรค วรรคหน้า ๕ พยางค์  วรรคหลัง ๖ พยางค์ ส่งสัมผัส บทท้ายวรรค ๘ รับสัมผัส บทท้ายวรรค ๒ @ กานท์กาพย์แบบเก่าก่อน อุระร้อนจารขับขา

@ อาสาฬหะ ประเสริฐ วันเลอเลิศ  เมตตา รักแบ่งปัน ประเจิด ธรรมสว่าง กระจ่างไสว @ ธ ทรงตรึก สรรพสัตว์ กิเลสมัด หลับใหล ตัณหาครอง หมองกายใจ พึงขัดเกลา เนามรรคหน @ ธ โป

*** รัก เมตตา *** "กลอนแปด ๒-๓-๓" ความรัก ความต้องการ  "ต่าง"ชัดเห็น ต่างขั้ว ตรงประเด็น หน,ผลแสวง ความรัก มุ่งตัดตน ดลสำแดง "ต้องการ" ฤทธีแผลง เพื่อ"ตัวตน&qu

เป็นกลอนเจ็ด 3-1-3 โดยบังคับ คำกลาง ให้เป็น กระทู้คำ ดั่งแกนกังหัน ธรรม ทุก ลม ปราณ @ รักเมตตา ธรรม จงปฏิบัติ ประจักษ์ชัด ทุก กาลสถาน แม้ประสบ ลม คลื่นสามานย์ ยง สัจจะ ปราณ สังคม ฅน

อยากส่งเสริมฉันท์ ผัง : ​ค คค ลลค @ ​อย่า ลุ่มหลง สติหลุด อยู่ พึงผุด สุขะเลิศ​ อย่าง เมตตา ระอุเถิด อยาก ธรรมเทิด มุเสมอ