กลัวทำงานไม่ได้มาทำงานเป็นแม่บ้านครั้งแรก

คือเราอายุ19- 20 เลือกจะดรอปเรียนเพื่อมาทำงาน พอเราทำงานที่แรกได้ประมาณ 2 เดือน กับ 28 วัน แล้วเลือกที่จะออกมาทำงานที่ใหม่คือที่ทำอยู่ปัจจุบันเพราะคิดว่ามันหน้าจะโอเคกว่าหรืออะไรดีๆ กว่าที่เดิม แต่ไม่

สวัสดีจ่ะ เรามีเรื่องราวจะมาเล่าให้ฟัง (หวังว่าจะไม่รำคาญกันเนาะ)😁😁คือเราอยากเล่าประสบการณ์ชีวิตให้ฟัง คือเราเป็นเด็กบ้านนอกคนนึงอ่ะนะอยากเข้ามาเรียนที่กรุงเทพ แต่....... ที่บ้านไม่มีตังส่ง ตอนปิดเทอม

เหตุเพราะประเทศนี้ หรือแม้แต่โลกนี้อยู่ได้เพราะคนเหล่านี้ คนจน หากไม่มีเงิน อยู่บ้านนอก ยังหาข้าวปลา อาหาร กิรได้ไม่อดตาย คนจน เป็นคนทำนา ทำการเกษตร ที่ยุ่งยากและลำบาก กว่าจะได้ผลผลิต คนจน มีความอดทน

ทำไมนะ?? บางคนรวยก็รวยมาก แต่บางคนจนก็จนมาก หนูเป็นอีกคนที่เริ่มจะรู้สึกท้อ เหนื่อยกับทุกอย่าง ว่างงาน ไปสมัครงานรูปก็หมดไปแล้วแต่ไม่มีสถานที่ใดเรียกเลย ทำไมหางานยากยังงี้ ก็อย่างว่าจบ ปวช. อยากเรียนต

เราเปเด็กฝึกงานเด็กบ้านนอกเข้ากรุง มันเหนื่อยมันท้อมากๆเราทำtops kitchan มันเหนื่อยมากๆ รับออเดอร์ลูกค้าซึ่งเด็กใหม่ไม่รู้ราคาสินค้าเลย ทุกทีพนักงานเขาก็จะคิดเงินตรงนั้นเลยแล้วถอดเงินที่หลังแต่เราต้อง

สวัสดี ชีวิตเหนื่อยมากเลย ท้อมาก แอบร้องไห้บ่อยมาก ไม่รู้จะทำไงดี แต่ยังไม่อยากตาย เราอยู่บ้านกับพ่อ แม่เลี้ยง น้องอีก3คน ซึ่งที่บ้านมีธุรกิจของตัวเอง เงินเดือนหลักแสน รวมๆกันก็หลักล้าน แต่ที่บ้านไม่

สวัสดีค่ะฉันเป็นนักศึกษาในมหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่งเป็นเด็กบ้านนอกที่เข้ามาเรียนในเมืองตอนนี้ฉันรู้เหนื่อยและท้อมากเลยค่ะทั้งสิ่งแวดล้อมทั้งเพื่อนทั้งอะไรหลายๆอย่างฉันคิดถึงสมัยมัธยมที่เราได้อยู่กับ

ไม่มีใครรับรู้ความรู้สึก และเรื่องราวในชีวิตเรา  แม่จะเป็นคนใกล้ตัว ไม่เคยมีใครรู้ เวลาเห็นเรายิ้มคุณคิดว่าเรามีความสุขและสบายดี เวลาเราร้องไห้ทุกคนก็มีแต่บอกให้สู้อย่าไปท้อ&n

ครอบครัวผมจนมาตลอด เรียนก็ไม่สูง สภาพบ้านก็แทบไม่ใช่บ้าน อยากมีเงินเหมือนอย่างใครๆ อยากให้พ่อแม่สุขสบาย ทุกวันนี้อายุย่านเข้าเลขสามแล้ว ยังใช้เงินเดือนชนเดือน ต้องอดอๆอยากๆ ตอนนี้พ่อแม่ก็เจ็บป่วยออดออ