ย้อนกลับไปเมื่อ 2-3 ปีที่แล้ว เราได้คบกับ ผช. ท่านหนึ่งที่บ้านเค้าทำธุรกิจส่วนตัว
ในตัวของ ผช. นั้นค่อนข้างเป็นคนดีและอยู่ในโอวาทพ่อแม่เสมอ
ตอนที่คบกันเค้าก็ดูแลเราดีและคอยมาหาเราตลอด (แต่แอบพ่อแม่มาหานะ)
เราอยู่ในจังหวัดเดียวกันและอยู่ไม่ไกลกันมาก และฝั่ง ผช. ค่อนข้างซีเรียสกับการอยู่ด้วยกัน
ข้ามคืน คือส่วนใหญ่มาหา 3-4 ชั่วโมงก็กลับ เพราะที่บ้านเค้าไม่อยากให้ไปไหนนาน

พอผ่านไปสักพักเค้าเริ่มอยากเปิดตัวเรา แต่ก่อนหน้านี้คือทางบ้านเค้าไม่ยอมรับอยู่แล้ว
เมื่อรู้ว่าเราเจอกันผ่าน FB พ่อแม่เค้าก็ไม่ค่อยไว้ใจว่าว่าลูกชายเค้าได้ ผญ. ที่ดีหรือป่าว
เราเข้าใจหัวออกพ่อแม่นะ จนกระทั่งเราได้เขาไปบ้านเค้าพร้อมแฟน การต้อนรับคือหน้าตึง
ถามว่าเราเป็นลูกเต้าเหล่าใคร ทำงานอะไร เงินเดือนเท่าไร มีที่ดินเท่าไร พ่อแม่ทำงานอะไร
มีธุรกิจมั้ย แล้วก็พูดในๆ ว่าบ้านพ่อแม่เรามันจน แล้วก็ว่าเราสารพัดว่าถ้าเป็นคนนอกเข้ามาบ้านนี้พ่อใช่ปืนไล่ยิงแล้ว
นี้ไม่ได้ว่าหนูนะ "อะไรที่ดีก็รับไป อะไรที่ไม่ดีก็ไม่ต้องรับ แต่ที่ไม่ดีที่ด่า" คือมาเต็มเลย แล้วนั่งฟังได้แต่ยิ้ม
และก็น้ำตาคลอ ใจดีสู้เสือ

แม่เค้าบอกว่า "เราไม่ต้องจริงจังกับลูกชายเค้ามากนะ เผื่อใจไว้บ้าง คุยกะคนอื่นบ้างก็ได้
เราต้องเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้กับตัวเอง" อันนี้คือรู้เลยว่าเค้าไม่ได้บอกเรา เค้าบอกลูกชายเค้า
ประมาณสื่อสารว่า เค้าไม่เอาเรา เค้าจะเอาคนที่ดีกว่าเรา 

เราก็ตอบเค้าไปว่า "แม่กำลังจะบอกว่าให้หนูคุยหลายคนเผื่อเลือกหรอคะ ปกติหนูไม่ทำแบบนั้นค่ะ
เวลาหนูคุยกับใครหรือคบกับใครหนูคบทีละคน ถ้าจะเลิกกันก็ให้เป็นการเลิกเพราะไม่รักกันดีกว่าค่ะ
หนูไม่อยากทำร้ายจิตใจ "ชื่อแฟน" เหมือนกันค่ะ" แม่ก็เงียบ เหมือเราจะไม่ยอมเลิกง่ายๆ

เค้าบอกเป็นนัยแล้วแหล่ะว่าเค้าไม่เอา ให้เลิกกับลูกเค้า ส่วนแฟนก็นั่งอยู่ข้างหลัง พ่อแม่ว่าเรา
เค้าก็ไม่ได้ปกป้องอะไร เค้าให้เหตุผลว่าเราจะรับมือสถาณการณ์แบบนี้ได้มั้ย หากได้มาเป็นครอบครัวเดียวกัน
จากนั้นพอมันเริ่มค่ำมากแล้วเค้าเลยพากลับบ้านเรา

พอเราขึ้นรถมา และเดินทางมาสักพักเราก็คุยๆ กับเค้าและก็ร้องไห้ เพราะรู้สึกเหมือนเค้าว่าเรามาก
โดยที่เค้าแทบจะได้รู้จักตัวเราเลยด้วยซ้ำ เค้าก็มองว่าเราเป็น ผญ. ไม่ดี จน ไม่เหมาะกับเค้า ที่รู้สึกแย่ที่สุด
คือมาว่าพ่อแม่เราว่าท่านเลี้ยงลูกไม่ดี และจน เรารู้สึกแย่มากและคิดได้ว่าคงอยู่ไม่ได้กับแฟนและ
ครอบครัวเค้าแบบนี้ เพราะทัศนคติไม่ผ่านแล้ว

เราเรียนดี จบ ป.ตรี มีงานทำ มีบ้าน มีรถที่ผ่านหมดแล้ว ถึงมันจะไม่หรูหราแต่เราก็สามารถรับผิดชอบ
ตัวเองและ มันต้องมีวินัยมากๆ ถึงมาถึงจุดนี้ได้ เราถือว่าเราประสบความสำเร็จไปขั้นนึงแล้วนะซึ่งเรา
ค่อนข้างพอใจแล้ว เค้ามาว่าพ่อแม่เราว่าเลี้ยงลูกไม่ดี เขาไม่รู้เรื่องเราเลย แล้วเค้ามาตัดสินเราได้ไง

ทางที่ดีถ้าไม่รู้จักกันก็ไม่ควรพูด เก็บไว้ในใจก่อนก็ได้ ชอบไม่ชอบ อย่างไงก็ค่อยมาดูกัน นี้ไม่ดูอะไรเลย
ตัดสินไปแล้ว

อีกประเด็นนึงเค้าเห็นเราไปทำคอนเทนสนุกๆ ใน ต๊อค ต๊อค กับใส่สอปร์ทบราออกกำลังกาย
เค้าก็บอกว่า "เราเป็น ผญ. ไม่เรียบร้อย เป็น ผญ. ไม่ดี เค้าก็มีลูกสาว เค้าไม่สอนให้ลูกทำแบบนี้
เราก็น่าจะเข้าใจ" คือบอกเลยว่าเค้าค่อนข้างหัวโบราณมาก ยิ่งรู้เลยว่าเราน่าจะอยู่ด้วยกันไม่ได้ล่ะ

ไปมารู้มาอีกว่าพ่อแม่เค้าต้องการคนรวยเหมือนๆ กันเพราะมาหนุนธุรกิจกันและกัน
นางเลยจะคลุมถุงชนลูกชายตัวเอง เพราะรุ่นตัวเองก็คลุมถุงชน บอกว่าอยู่ไปเดี๋ยวก็รักกันเอง
ใช้ลูกตัวเองเป็นหมากเดินในการดำเนินธุจกิจ

พอเราคิดในแง่ดีว่าพ่อแม่เค้าจะดีขึ้นแล้วเปลี่ยนทัศนคติยอมรับเราได้บ้าง เราจึงได้คบแฟนต่อจนระยะหนึ่ง
ที่เราเริ่มอยากมีเวลาร่วมกันกับเค้าบ้าง เช่น ไปเที่ยว กินข้าวค่ำด้วยกัน กินหมูกะทะ เดินตลาด แต่เค้าก็อ้าง
และดูลำบากใจที่จะทำอย่างนั้นกับเรา เพราะเค้าต้องแแอบมา หรือบ้างครั้งก็ไม่ไปเลยเพราะพ่อแม่เค้าไม่ยอมให้มากับเรา
เพราะกลัวว่าเราจะสูบเงินลูกเค้า เค้าก็ฟังพ่อแม่เค้าและไม่สร้างกิจกรรมร่วมกันอะไรทั้งนั้น
จะมีแค่ซื้อข้าวมาช่วงวันหยุดและอยู่คุยสักพัก ก็กลับ เปรียบเสมือนว่าเราเป็นเมียเก็บ!

เราแอบน้อยใจและเสียใจมานานเป็นปีกว่าๆ จนเราเริ่มตั้งคำถามแล้วว่า ทำไมความสัมพันธ์มันเป็นแบบนี้ว่ะ
นี้มันไม่ใช่ความสัมพันธ์ที่ดี เราต้องรีบออกจากตรงนี้ เราบอกเลิกไป และเค้าก็ยื่อ เค้าถามเราคำเดียว
ว่ารักเค้ามั้ย เราก็ตอบว่ารัก เค้าก็บอกว่าแค่นั้นก็พอแล้วมั้ย เราเลยบอกไปว่าไม่พอ มันไม่ใช่แค่รักอย่างเดียว
เรื่องเวลา เรื่องครอบครัวคุณที่กีดกัน เรื่องความไม่สบายใจหลายๆ อย่าง เราไม่โอเค เค้าบอกว่าจะแก้ไขมัน
เราให้โอกาส แต่ก็ไม่มีอะไรดีขึ้น เราจึงบอกเลิกครั้งที่ 2 และจนถึงครั้งที่ 3 เราไม่เอาแล้ว โอกาสไม่มีอีกแล้ว
เราร็สึกว่าเรารักเค้าไปได้ไงโดยไม่รักตัว เราร้องไห้และเจ็บปวดกับเรื่องนี้ไปกี่ครั้งแล้ว ถึงเวลาที่เราต้องรักตัวเองบ้าง

รอบนี้เราไม่มีอะไรจะพูดเพราะมันเรื่องเดิมๆ เราใช้ความรู้สึกตัดสินใจเลย ไม่ว่าเค้าจะใช้เหตุผลเดิมๆ ยื่อเราไว้
เราก็ได้แต่บอกว่า เราไม่สบายใจที่จะคบเธอต่อไปแล้ว จบแค่นี้แหล่ะเราจะมาดูแลตัวเอง แล้วก็เชิญเค้ากลับบ้านไปซะ

หลังจากนั้นเรารู้สึกดีและโล่งมากกก เสียใจนะ แต่ต้องมูฟออน 
เราคิดว่าดีแล้วแหล่ะที่พ่อแม่เค้าเผยท่าแท้ออกมาตอนนั้น เราจะได้ไม่หลวมตัว
เข้าไปเป็นครอบครัวเค้า ไม่งั้นเราจะแย่กว่านี้แน่

เราไม่กลัวว่าเราจะไม่มีแฟน เรามีงาน มีเงิน เราดูแลตัวเองได้ แต่งตัว ทาครีม ให้สวย
เราเชื่อว่าถ้าเราดูแลตัวเองดี เดี๋ยวคนที่เหมาะสมกับเราก็เข้ามาเองแหล่ะ
ผช. ไม่ได้มีคนเดียวบนโลก ไม่ต้องไปเสียดาย เสียดายที่ชีวิตตัวเองต้องเจออะไรที่แย่ๆ ดีกว่า

โลกมันเปลี่ยนไปแล้ว ถ้าเรามั่นใจว่าเราเป็นคนดี ตัวเองรู้ตัวเอง
ดังนั้นก็ไม่ต้องกลัวใคร ก็ขอให้เค้าโชคดี(คนรวยจอมปลอม)

รักตัวเองให้มากๆ ค่ะ