อันนี้เราแค่สงสัยเท่านั้นนะคะ
ในกรณีที่แม่ของเราไม่เคยวางแผนทางการเงิน ไว้สำหรับตอนแก่/เกษียณอายุ นอกเหนือจากการจะพึ่งพาลูก ในยามแก่เฒ่า แม้ว่าพ่อจะแนะนำว่า ให้หาช่องทางการทำรายได้สำรองไว้แล้ว
แต่เราไม่ใช่ ไม่อยาก เป็นที่พึ่งพาของพ่อแม่ ในยามที่พวกท่านแก่เฒ่านะคะ เพียงแต่เราวางแผนไว้ว่าจะเป็นโสดตลอดชีวิต ก็เลยวางแผนไว้ว่าจะเก็บให้ได้ถึงปีละ 10,000 บาท
แต่ก็มีเหตุฉุกเฉินบางอย่างที่ทำให้เราไม่สามารถเก็บเงินได้ถึงปีละ 10,000 บาท ตามที่ตนเองตั้งใจไว้ ทำให้ตนเองเครียดมาก เพราะกลัวว่าตอนแก่/เกษียณอายุ จะไม่มีเงินเลี้ยงตัวเอง หรือไม่ก็ให้คนอื่นมาเลี้ยง (เราวางแผนว่าเป็นโสด)
ในกรณีนี้ถือว่าเราเห็นแก่ตัวรึเปล่าคะ ?
หรือว่าเราต้อง ไม่ว่างแผนทางการเงิน ไม่วางแผนว่าจะเก็บเงินให้ได้ตามแผนที่ตนเองตั้งเป้าหมายไว้ และไม่เครียดหากว่า ตนเองไม่สามารถทำตามเป้าหมายได้ จึงจะไม่เรียกว่า เห็นแก่ตัว ?
กรณีนี้เรียกว่า 'เห็นแก่ตัว' รึเปล่าคะ ?
ในกรณีที่แม่ของเราไม่เคยวางแผนทางการเงิน ไว้สำหรับตอนแก่/เกษียณอายุ นอกเหนือจากการจะพึ่งพาลูก ในยามแก่เฒ่า แม้ว่าพ่อจะแนะนำว่า ให้หาช่องทางการทำรายได้สำรองไว้แล้ว
แต่เราไม่ใช่ ไม่อยาก เป็นที่พึ่งพาของพ่อแม่ ในยามที่พวกท่านแก่เฒ่านะคะ เพียงแต่เราวางแผนไว้ว่าจะเป็นโสดตลอดชีวิต ก็เลยวางแผนไว้ว่าจะเก็บให้ได้ถึงปีละ 10,000 บาท
แต่ก็มีเหตุฉุกเฉินบางอย่างที่ทำให้เราไม่สามารถเก็บเงินได้ถึงปีละ 10,000 บาท ตามที่ตนเองตั้งใจไว้ ทำให้ตนเองเครียดมาก เพราะกลัวว่าตอนแก่/เกษียณอายุ จะไม่มีเงินเลี้ยงตัวเอง หรือไม่ก็ให้คนอื่นมาเลี้ยง (เราวางแผนว่าเป็นโสด)
ในกรณีนี้ถือว่าเราเห็นแก่ตัวรึเปล่าคะ ?
หรือว่าเราต้อง ไม่ว่างแผนทางการเงิน ไม่วางแผนว่าจะเก็บเงินให้ได้ตามแผนที่ตนเองตั้งเป้าหมายไว้ และไม่เครียดหากว่า ตนเองไม่สามารถทำตามเป้าหมายได้ จึงจะไม่เรียกว่า เห็นแก่ตัว ?