1. มารยาทในการฟัง ไม่เล่นมือถือเมื่อรับงานหรือเข้าประชุม เพราะถ้าติดนิสัย ไม่เป็นนักฟังที่ดี คุณก็จะไม่ฟังลูกค้า ไม่ฟังเจ้านาย ไม่ฟังเพื่อนร่วมงาน ไม่ฟังอาจารย์ที่ชี้แจงกรอบการทำงาน หรือ แนวทางการตอบข้อสอบ ไม่ฟังเพื่อนร่วมทีม นักฟังที่ไม่ดี จะเป็นนักพูดที่ไม่ดี เช่น ตอบไม่ตรงประเด็น ไม่ศึกษาผู้อื่น ใช้ภาษาไม่เป็นเพราะไม่ซึมซับคำพูดที่ดี
2. ทำงานแบบซีเรียสให้เป็น คำว่าซีเรียส ไม่ใช่เครียด แต่เป็นความมุ่งมั่น จริงจัง และสนุกกับมัน การทำงานการเรียนที่ไม่ซีเรียส คือ ชีวิตที่ต้องเครียดกับผลของมัน แต่การทำงานการเรียนที่จริงจัง จะได้รับรางวัลชีวิต เพราะชีวิตจะก้าวขึ้นไปเรื่อยๆ อย่าประเมินค่าความสำเร็จต่ำเกินไป เพราะความสำเร็จ ไม่เพียงจะทำให้คุณรู้จักคุณค่าของตัวเอง และเลื่อนฐานะเป็นบุคคลที่สามารถช่วยผู้อื่นได้ ดังนั้น ให้สนใจการฝึกพัฒนาความสามารถ อย่ารู้สึกว่าเราได้เปรียบ ที่ไม่ต้องทำอะไรเลย
3. มองเห็นตัวเองในอนาคต ถ้าคุณมองไม่เห็นอนาคตของตัวเอง คุณก็ไม่รู้หรอก ว่า วันนี้ คุณจะต้องทำอะไร เพื่อให้ชีวิตดำเนินไปทางไหน แน่นอน อนาคตอาจไม่ตรงกับสิ่งที่เราเห็นเป๊ะๆ แต่ยิ่งวางแผนดี ยิ่งใช้วิธีการที่ดี คุณก็จะเข้าไปใกล้ภาพนั้นได้มากขึ้น ในโลกของความจริง ตรงข้าม ถ้าคุณไม่เห็นอนาคต คุณก็จะอยู่ในปัจจุบันและถูกขังอยู่กับตัวคุณในแบบปัจจุบัน ไม่พัฒนาตัวเอง ต่อให้คุณไม่เปลี่ยนแปลงอะไรเลย แต่โลกนั้นเปลี่ยนไปทุกวัน เช่น คุณปลูกยางพาราแบบเดิม ทั้งที่ตลาดไม่ต้องการแล้ว ราคาก็ตกต่ำแล้ว ทั้งที่น้ำ ดินฟ้าอากาศ เปลี่ยนไปทุกปี ดังนั้น คนที่ไม่สร้างสมรรถนะในการปรับตัว ก็จะตกอยู่ในสภาพที่อันตราย
4. อย่ามีข้อแม้เยอะ แทนที่จะคิดวิธีปฏิเสธงาน คิดใหม่ หาวิธีให้เป็นไปได้ เราไม่ทราบ ต้องกล้าปรึกษาผู้รู้
5. ฝึกทำงานกับผู้ใหญ่ อย่าอยู่แต่กับคนวัยเดียวกัน หาวิธีการเข้าหาพูดคุยกับผู้ใหญ่ เพราะในชั้นเรียน เราเรียนจากเพื่อนรุ่นเดียวกัน แต่ในสถานที่ฝึกงาน
หรือ การเป็นพนักงานใหม่ เราเรียนจากคนที่วัยสูงกว่า ทำให้ได้พัฒนาตัวเองแบบก้าวกระโดด ไม่อยู้ใน comfort zone
สิ่งเหล่านี้ มหาวิทยาลัยควรปฐมนิเทศ นศ ก่อนออกไปฝึกงาน และบัณฑิต ที่กำลังจะจบออกไปสู่ตลาดงาน
หากมีข้อเสนออื่นๆ ประสพการณ์ที่เกี่ยวข้องมาแชร์กันค่ะ
นิสัยที่ควรสร้างสำหรับเด็กฝึกงานและพนักงานใหม่
2. ทำงานแบบซีเรียสให้เป็น คำว่าซีเรียส ไม่ใช่เครียด แต่เป็นความมุ่งมั่น จริงจัง และสนุกกับมัน การทำงานการเรียนที่ไม่ซีเรียส คือ ชีวิตที่ต้องเครียดกับผลของมัน แต่การทำงานการเรียนที่จริงจัง จะได้รับรางวัลชีวิต เพราะชีวิตจะก้าวขึ้นไปเรื่อยๆ อย่าประเมินค่าความสำเร็จต่ำเกินไป เพราะความสำเร็จ ไม่เพียงจะทำให้คุณรู้จักคุณค่าของตัวเอง และเลื่อนฐานะเป็นบุคคลที่สามารถช่วยผู้อื่นได้ ดังนั้น ให้สนใจการฝึกพัฒนาความสามารถ อย่ารู้สึกว่าเราได้เปรียบ ที่ไม่ต้องทำอะไรเลย
3. มองเห็นตัวเองในอนาคต ถ้าคุณมองไม่เห็นอนาคตของตัวเอง คุณก็ไม่รู้หรอก ว่า วันนี้ คุณจะต้องทำอะไร เพื่อให้ชีวิตดำเนินไปทางไหน แน่นอน อนาคตอาจไม่ตรงกับสิ่งที่เราเห็นเป๊ะๆ แต่ยิ่งวางแผนดี ยิ่งใช้วิธีการที่ดี คุณก็จะเข้าไปใกล้ภาพนั้นได้มากขึ้น ในโลกของความจริง ตรงข้าม ถ้าคุณไม่เห็นอนาคต คุณก็จะอยู่ในปัจจุบันและถูกขังอยู่กับตัวคุณในแบบปัจจุบัน ไม่พัฒนาตัวเอง ต่อให้คุณไม่เปลี่ยนแปลงอะไรเลย แต่โลกนั้นเปลี่ยนไปทุกวัน เช่น คุณปลูกยางพาราแบบเดิม ทั้งที่ตลาดไม่ต้องการแล้ว ราคาก็ตกต่ำแล้ว ทั้งที่น้ำ ดินฟ้าอากาศ เปลี่ยนไปทุกปี ดังนั้น คนที่ไม่สร้างสมรรถนะในการปรับตัว ก็จะตกอยู่ในสภาพที่อันตราย
4. อย่ามีข้อแม้เยอะ แทนที่จะคิดวิธีปฏิเสธงาน คิดใหม่ หาวิธีให้เป็นไปได้ เราไม่ทราบ ต้องกล้าปรึกษาผู้รู้
5. ฝึกทำงานกับผู้ใหญ่ อย่าอยู่แต่กับคนวัยเดียวกัน หาวิธีการเข้าหาพูดคุยกับผู้ใหญ่ เพราะในชั้นเรียน เราเรียนจากเพื่อนรุ่นเดียวกัน แต่ในสถานที่ฝึกงาน
หรือ การเป็นพนักงานใหม่ เราเรียนจากคนที่วัยสูงกว่า ทำให้ได้พัฒนาตัวเองแบบก้าวกระโดด ไม่อยู้ใน comfort zone
สิ่งเหล่านี้ มหาวิทยาลัยควรปฐมนิเทศ นศ ก่อนออกไปฝึกงาน และบัณฑิต ที่กำลังจะจบออกไปสู่ตลาดงาน
หากมีข้อเสนออื่นๆ ประสพการณ์ที่เกี่ยวข้องมาแชร์กันค่ะ