งานพิเศษที่ไม่อยากทำ

สวัสดีค่ะทุกคน ขอเท้าความก่อนนะคะว่า เราทำงานเป็นครูที่โรงเรียนแห่งหนึ่ง ซึ่งน้าเรา (ไม่ใช่น้าแท้ๆ เป็นญาติกัน) ก็เป็นครู แต่ไม่ได้สอนที่โรงเรียนเดียวกัน แต่แกพักอยู่ที่โรงเรียนที่เราสอนอยู่ ส่วนแกสอนอยู่อีกโรงเรียนหนึ่งซึ่งโรงเรียนของแกเลิกเรียน 16.30 น. แต่กว่าแกจะกลับถึงบ้านก็ประมาณ 17.20-17.30 น. ซึ่งโรงเรียนที่เราสอนอยู่ เลิกเรียน 15.30 น. เป็นต้นไป น้าเรามีลูก 2 คน ซึ่งเรียนอยู่โรงเรียนเอกชน น้องก็จะกลับมาถึงบ้าน 16.30 น. ซึ่งในระหว่างที่รอแม่หรือน้ากลับมา เราก็จะเป็นคนดูน้อง ซึ่งตอนแรกๆ เราก็โอเค ไม่ได้อะไร แต่พอหลังๆ มา เรารู้สึกว่าเราเหมือนเป็นพี่เลี้ยงเด็กไปโดยปริยาย เราแทบจะไม่มีเวลาทำอะไรเลย ทั้งๆ ที่หลังเลิกเรียนเราควรจะได้เคลียร์งาน เคลียร์คะแนน แต่เรากลับไม่มีเวลาทำ บางวันสอนมาเหนื่อยๆ เราก็อยากจะกลับไปนอนพัก แต่เราก็ทำไม่ได้ เพราะเหมือนมีหน้าที่ที่ต้องดูหลาน มันค้ำคอเราอยู่ หรือบางครั้ง เพื่อนที่ทำงานชวนไปตลาด ไปเดินเล่นหลังเลิกเรียน เราก็ไปด้วยไม่ได้ เราปรึกษาแม่ แม่ก็บอกให้อดทน พูดเหมือนประมาณว่าตอบแทนบุญคุณน้าที่หางานให้ คือเราดูให้ได้ แต่ถ้าให้ดูให้ทุกวันแบบนี้ เราก็เริ่มที่จะไม่โอเคเท่าไหร่ เราแทบจะไม่มีเวลาส่วนตัวเลย จะไปไหนก็ต้องบอกน้า ฟีลเหมือนขออนุญาตเจ้านาย เพราะตอนนี้ก็เข้าเดือนที่ 8 แล้วที่เราต้องทำแบบนี้ เพื่อนครูในโรงเรียนต่างก็พากันเห็นใจเรา โดยส่วนตัวเราเป็นคนที่ชอบเด็กนะ แต่บางทีมันก็เหนื่อยไปสำหรับเราอ่ะ ที่เรามาตั้งกระทู้เพราะอยากถามความคิดเห็นจากเพื่อนๆ ว่าคิดเห็นอย่างไรกับเรื่องนี้ แล้วมีคำแนะนำอะไรให้เราสามารถแก้ปัญหานี้ได้บ้าง