สวัสดีค่ะ แม่เรามีแฟนใหม่ค่ะ แล้วตอนนี้เราคิดเยอะกับเรื่องนี้มากจนมันส่งผลต่อสุขภาพจิต หรือความรู้สึกแย่ๆกับตัวเรา เราพยายามจะยอมรับความจริงให้ได้ แต่ความรู้สึกข้างในของเรารับไม่ไหวเลยค่ะ เราอยากขอคำแนะนำจากเพื่อนที่เจอเหตุการหรือผ่านเหตุการณ์นี้มาแล้ว
เราตามอ่านเกี่ยวกับเรื่องนี้ในพันทิปแล้วก็มีความรู้สึกที่เหมือนกันที่พอรู้ความรู้สึกที่มีต่อแม่ก็เปลี่ยนไป ไม่อยากยุ่งไม่อยากคุยด้วยจากที่เคยสนิทกันมันทำให้เราห่างกันจนอึดอัดข้างในไปหมด ความรู้สึกผิดหวัง หดหู่ เสียใจ หรือแบบไม่อยากให้เค้าไปมีแฟนใหม่เลย เราทำใจไม่ได้แต่พยายามจะยอมรับ
เราพยายามอ่านทุกความเห็นที่บอกปล่อยให้เค้าไปใช้ชีวิตของเค้า ให้เค้าไปมีความสุขกับสิ่งที่เค้าเลือก อย่าหวงหรือเอาแต่ใจ เพราะเค้าไม่ได้ทำอะไรผิด และเราพยายามจะรับให้ได้
แต่ที่ต่างจากเหตุการณ์อื่นๆคือ อันนี้แม่เราไม่ยอมบอกหรือเปิดตัวอะไรแฟนใหม่เลย ทุกอย่างเกิดขึ้นจากพฤติกรรม การกระทำต่างๆของเค้าที่เปลี่ยนไปจนเราสงสัย รับรู้และได้ไปเห็นเองว่าที่เค้าไม่กลับบ้านเพราะไปอยู่ด้วยกัน แล้วเราก็ทะเลาะกับแม่
การทะเลาะกันครั้งนี้เราออกหนีออกไปอยู่ข้างนอกปีนึงเลยค่ะ หนีออกไปเพราะไม่อยากรับรู้อะไรเลย ณ ปัจจุบันกลับมาบ้านก็ไม่ได้รับคำอธิบายหรือพูดอะไรจากแม่เลย (เราคิดว่าเค้าอาจจะเลิกคุยกันไปแล้วเพราะแม่น่าจะเลือกเรา คิดว่าผู้ชายคนนั้นทำให้เราทะเลาะกัน) แต่เราคิดผิด พอเรากลับมาใช้ชีวิตที่บ้านเค้าก็ยังทำแบบเดิม (ตอนนี้ทั้งที่ในใจเรารู้อยู่แล้วว่าเค้ามีแฟนใหม่แน่ แต่เค้าก็ยังทำตัวหลบๆซ่อนๆมีพิรุธไม่คิดจะบอกหรืออะไรเราเลย)
ตอนนี้เราเลยคิดว่าเราต้องจัดการปัญหาที่ตัวเราเอง
เรารอให้เค้าพูดให้เค้าบอกกะเราเรื่องที่เค้ามีแฟนใหม่นะ (แต่เค้าไม่บอกเราสักที)
เราเลยคิดว่าในเมื่อเค้าไม่พูดหรือบอกอะไรเรา
เราเป็นคนถามเองเลย มันจะได้ไม่ค้างคาใจกับสิ่งที่เราอยู่แล้ว
เราจะได้เลิกคิดมากแล้วทำใจยอมรับให้ได้ แต่ความรู้สึกคงต้องใช้เวลา
เพื่อนๆมีความคิดเห็นหรือมีขอแนะนำ ยังไงดีคะ
ต้องทำใจหรือมีวิธีจัดการความรู้สึกตัวเองยังไง เมื่อแม่มีแฟนใหม่
เราตามอ่านเกี่ยวกับเรื่องนี้ในพันทิปแล้วก็มีความรู้สึกที่เหมือนกันที่พอรู้ความรู้สึกที่มีต่อแม่ก็เปลี่ยนไป ไม่อยากยุ่งไม่อยากคุยด้วยจากที่เคยสนิทกันมันทำให้เราห่างกันจนอึดอัดข้างในไปหมด ความรู้สึกผิดหวัง หดหู่ เสียใจ หรือแบบไม่อยากให้เค้าไปมีแฟนใหม่เลย เราทำใจไม่ได้แต่พยายามจะยอมรับ
เราพยายามอ่านทุกความเห็นที่บอกปล่อยให้เค้าไปใช้ชีวิตของเค้า ให้เค้าไปมีความสุขกับสิ่งที่เค้าเลือก อย่าหวงหรือเอาแต่ใจ เพราะเค้าไม่ได้ทำอะไรผิด และเราพยายามจะรับให้ได้
แต่ที่ต่างจากเหตุการณ์อื่นๆคือ อันนี้แม่เราไม่ยอมบอกหรือเปิดตัวอะไรแฟนใหม่เลย ทุกอย่างเกิดขึ้นจากพฤติกรรม การกระทำต่างๆของเค้าที่เปลี่ยนไปจนเราสงสัย รับรู้และได้ไปเห็นเองว่าที่เค้าไม่กลับบ้านเพราะไปอยู่ด้วยกัน แล้วเราก็ทะเลาะกับแม่
การทะเลาะกันครั้งนี้เราออกหนีออกไปอยู่ข้างนอกปีนึงเลยค่ะ หนีออกไปเพราะไม่อยากรับรู้อะไรเลย ณ ปัจจุบันกลับมาบ้านก็ไม่ได้รับคำอธิบายหรือพูดอะไรจากแม่เลย (เราคิดว่าเค้าอาจจะเลิกคุยกันไปแล้วเพราะแม่น่าจะเลือกเรา คิดว่าผู้ชายคนนั้นทำให้เราทะเลาะกัน) แต่เราคิดผิด พอเรากลับมาใช้ชีวิตที่บ้านเค้าก็ยังทำแบบเดิม (ตอนนี้ทั้งที่ในใจเรารู้อยู่แล้วว่าเค้ามีแฟนใหม่แน่ แต่เค้าก็ยังทำตัวหลบๆซ่อนๆมีพิรุธไม่คิดจะบอกหรืออะไรเราเลย)
ตอนนี้เราเลยคิดว่าเราต้องจัดการปัญหาที่ตัวเราเอง
เรารอให้เค้าพูดให้เค้าบอกกะเราเรื่องที่เค้ามีแฟนใหม่นะ (แต่เค้าไม่บอกเราสักที)
เราเลยคิดว่าในเมื่อเค้าไม่พูดหรือบอกอะไรเรา
เราเป็นคนถามเองเลย มันจะได้ไม่ค้างคาใจกับสิ่งที่เราอยู่แล้ว
เราจะได้เลิกคิดมากแล้วทำใจยอมรับให้ได้ แต่ความรู้สึกคงต้องใช้เวลา
เพื่อนๆมีความคิดเห็นหรือมีขอแนะนำ ยังไงดีคะ