สวัสดีคะ มีเรื่องอยากระบาย แล้วกำลังเป็นปัญหาอยู่ตอนนี้ เราทำงานกับองค์กรแห่งหนึ่งมาเกือบปีกว่าเพื่อนร่วมงานดีค่ะทำงานกันไม่มีปัญหาอะไรทำให้เราอยากทำงานมากค่ะเพราะสังคมการทำงานที่ดีเราทำทุกอย่างไม่เคยเกี่ยงเลยค่ะช่วยกันกับเพื่อนร่วมงานทุกอย่าง นายจ้างขอแรงมาทำงานก่อนเวลาเราก็ยอมไปให้ค่ะ ยอมกับบ้านดึกๆเพื่อนช่วยกันเคลียงานจนเสร็จยอมรับว่าเหมือนคนบ้างานคนนึงเลยค่ะมันเหนื่อยแค่มีความสุขที่สังคมการทำงานดีจนเมื่อวันที่10มีนาเราตรวจเจอว่าท้องค่ะเราแจ้งหัวหน้าวันที่11ตอนแจ้งคือไม่สีหน้าหัวหน้าไม่ค่อยดีนักเลยค่ะเหมือนเราไปทำอะไรผิดมาแล้วก็เงียบไปค่ะจนเมื่อช่วงสายๆหัวหน้าเรียกเราไปคุยเรื่องท้องค่ะเขาบอกว่าวันนี่อาจจะทำงานวันสุดท้ายนะเพราะเขาไม่สามารถรับภาระค่าใช้จ่ายประกันสังคมคนท้องได้ค่ะเหมือนเงินที่เขาจ่ายต้องคุ้มกับที่เราทำงานให้เขาค่ะอันนี้เราเข้าใจค่ะแต่คำพูดที่เขาพูดออกมาระหว่างเซ็นใบลาออกคือ มีคนพร้อมเลี้ยงแล้วหรอ ภาระไม่เยอะหรอถึงคิดมีลูก ออกงานไปขายของแถวบ้านก็ได้นะคือคำพูดแต่ละคำเหมือนฟังจะเป็นห่วงนะคะแต่มันเป็นคำพูดที่จิกกัดอยู่ไม่น้อยเลยค่ะเซ็นใบลาออกทั้งน้ำตาเลยค่ะในใบลาออกคือให้ออกวันที่13มีนาที่จะถึงนี้ค่ะออกแบบไม่ทันตั้งตัวเลยค่ะไม่คิดเลยว่าที่เราทุ่มเทช่วยเขามาคือไม่มีผลความดีอะไรเลยพอท้องแล้วเหมือนคนหมดประโยชจากองค์กรเลยค่ะเดินออกมาจากโต๊ะทั้งน้ำตาเลยค่ะเพื่อนร่วมงานคือตกใจมากไม่มีใครคิดว่าจะเป็นแบบนี้ไม่กล้าบอกแฟนว่าตกงานไม่กล้าบอกที่บ้านว่าตกงานด้วยรู้สึกเหมือนตัวเองไม่มีประโยชน์อะไรเลยแล้วแถมด้วยก่อนกลับบ้านมีคำพูดจากหัวหน้าว่าไม่น่ารีบท้องเลยพร้อมทั้งการถอนหายใจของหัวหน้าใหญ่อีกคนคือใจมันหล่นวูบมากเลยค่ะเวลานั้นทำไมต้องมาโดนคำพูดแบบนี้ทั้งที่มันไม่ใช่ความผิดร้ายแรงในทางกฏหมายเลย ตอนนี้คือไม่มีกำลังใจอะไรเลยค่ะ แค่อยากมาระบาย แล้วก็ขอบคุณทุกๆคนที่อ่านมาจนถึงบรรทัดนี้ขอบคุณที่ยอมอ่านแล้วรับฟังเรื่องราวของผู้หญิงคนนึงค่ะ ขอบคุณจริงๆ