สวัสดีค่ะจะมาเล่าเรื่องของเราเอง
สามีเราเค้าเป็นคนดีนะคะ ก่อนหน้านี้เค้าติดเพื่อนค่ะพากันทำสิ่งไม่ดีทะเลาะกันทุกวัน พอเค้าห่างจากเพื่อนคนนั้นได้เค้าก็เลิกสิ่งไม่ดีนั้นไป พอมาสักพักมีลูกค่ะ ทุกอย่างดีหมดค่ะ มีความสุขมากค่ะ
ช่วงที่เราทะเลาะกันช่วงนั้นเราเป็นบ้าเลยค่ะ
อาลาวาดเหมือนคนบ้าเสียใจมันพังหมดเลยชีวิตเรา
มาพักหลังที่ลูกไม่สบายหนักมาก เราเครียดมากดูลูกทุกคืนอดหลับ อดนอนเราเหนื่อยเราเครียด และแล้วเราก็จับได้อีกค่ะว่าเค้ากลับไปทำสิ่งไม่ดี เราทะเลาะกัน เค้าพูดมาหนึ่งประโยคที่เราเสียใจคือ เค้าบอกเค้าเครียดลองมาเป็นกูบ้าง ไหม เราไม่ได้ทำงานค่ะ
เค้าแบกรับค่าใช้จ่ายทุกอย่าง ความรู้สึกของเรามันพังหมดเลยค่ะพังไม่มีอะไรเหลือเลยค่ะ เราไม่มีค่าพอสำหรับเค้าหรอคะ เราไม่เหลืออะไรอีกแล้วค่ะเป็นเด็กครอบครัวแยกทางมีปันหา เลยไม่อยากให้ลูกเป็นแบบนั้นมันเจ็บปวด ถ้าทุกคนเป็นเราจะต้องทำยังไงคะ ควรจะตายจากโลกไปเลยไหมคะเพราะอยู่ไแเราไม่มีค่าสำหรับใครเลย ส่วนลูกก็ไม่ติดเราเลยเหมือนเวลาอยู่กับเราจะเอาแต่ร้องเหมือนไม่มีความสุข
บางทีมันก็เหนื่อยเกินกว่าจะรับไหวแล้วค่ะ
เรายังดีไม่พอสำหรับเค้าใช่ไหม
สามีเราเค้าเป็นคนดีนะคะ ก่อนหน้านี้เค้าติดเพื่อนค่ะพากันทำสิ่งไม่ดีทะเลาะกันทุกวัน พอเค้าห่างจากเพื่อนคนนั้นได้เค้าก็เลิกสิ่งไม่ดีนั้นไป พอมาสักพักมีลูกค่ะ ทุกอย่างดีหมดค่ะ มีความสุขมากค่ะ
ช่วงที่เราทะเลาะกันช่วงนั้นเราเป็นบ้าเลยค่ะ
อาลาวาดเหมือนคนบ้าเสียใจมันพังหมดเลยชีวิตเรา
มาพักหลังที่ลูกไม่สบายหนักมาก เราเครียดมากดูลูกทุกคืนอดหลับ อดนอนเราเหนื่อยเราเครียด และแล้วเราก็จับได้อีกค่ะว่าเค้ากลับไปทำสิ่งไม่ดี เราทะเลาะกัน เค้าพูดมาหนึ่งประโยคที่เราเสียใจคือ เค้าบอกเค้าเครียดลองมาเป็นกูบ้าง ไหม เราไม่ได้ทำงานค่ะ
เค้าแบกรับค่าใช้จ่ายทุกอย่าง ความรู้สึกของเรามันพังหมดเลยค่ะพังไม่มีอะไรเหลือเลยค่ะ เราไม่มีค่าพอสำหรับเค้าหรอคะ เราไม่เหลืออะไรอีกแล้วค่ะเป็นเด็กครอบครัวแยกทางมีปันหา เลยไม่อยากให้ลูกเป็นแบบนั้นมันเจ็บปวด ถ้าทุกคนเป็นเราจะต้องทำยังไงคะ ควรจะตายจากโลกไปเลยไหมคะเพราะอยู่ไแเราไม่มีค่าสำหรับใครเลย ส่วนลูกก็ไม่ติดเราเลยเหมือนเวลาอยู่กับเราจะเอาแต่ร้องเหมือนไม่มีความสุข
บางทีมันก็เหนื่อยเกินกว่าจะรับไหวแล้วค่ะ