นิทานไทย เรื่องสังข์ทอง
ณ เมืองรมจักร มีกษัตริย์นามว่าท้าวกุเรปัน ปกครองเมืองร่วมกับพระมเหสีสองพระองค์ พระนางจันทร์เทวี พระมเหสีเอก ไม่มีพระโอรสธิดา ส่วนพระนางประทุมเทวี พระมเหสีรอง มีพระธิดา ๑ องค์ นามว่า “นางฟ้ารำพึง”
วันหนึ่ง พระนางประทุมเทวีเสด็จไปเก็บดอกไม้ในป่า ต้นมะม่วงแก้วต้นหนึ่งในป่ามีลูกดก สีเหลืองอร่าม พระนางอยากกินจึงเด็ดลูกมะม่วงแก้วใส่พาน แต่ทันใดนั้นก็เกิดพายุใหญ่ ฟ้าร้องคำราม ฟ้าผ่าลงที่ต้นมะม่วงแก้ว พระนางตกใจกลัว สิ้นสติลง
เมื่อกษัตริย์ท้าวกุเรปันทรงทราบข่าว เสด็จไปที่ป่าและพบพระนางประทุมเทวีสลบอยู่ใต้ต้นมะม่วงแก้ว พระองค์ทรงกอดพระนางไว้ด้วยความรัก ทันใดนั้นก็เกิดปาฏิหาริย์ ฟ้าฝ่าลงที่พระนางอีกครั้ง ครั้งนี้มีแสงสว่างจ้า ปรากฏเป็นทารกน้อยเพศชาย รูปงาม ผิวพรรณงดงาม ดั่งทองคำ พระกุมารนั้นมี “สังข์” อยู่ที่มือขวา
กษัตริย์ท้าวกุเรปันทรงดีใจ โปรดให้นางนมเลี้ยงดูทารกน้อย ประทานชื่อว่า “สังข์ทอง”
สังข์ทองถูกเนรเทศ
นางจันทร์เทวี พระมเหสีเอก อิจฉาริษยาพระนางประทุมเทวีและสังข์ทอง คิดหาทางกำจัด จึงให้ข้าหลวงนำสังข์ทองไปใส่แพ ลอยน้ำไปตามสายน้ำ
แพลอยมาถึงเมืองพิจิตร ชายชาวประมงพบแพและสังข์ทอง จึงนำไปเลี้ยงดูเป็นลูกบุญธรรม สังข์ทองเติบโตเป็นหนุ่มรูปงาม มีความสามารถ เก่งวิชาต่างๆ
สังข์ทองพบรักนางฟ้ารำพึง
วันหนึ่ง มีงานประเพณีแห่ครัวทาน สังข์ทองไปร่วมงานด้วย ได้พบกับนางฟ้ารำพึง ทั้งสองตกหลุมรักกัน แต่พระนางจันทร์เทวี พระมารดาของนางฟ้ารำพึง ไม่พอใจ กีดกันความรักของทั้งคู่
สังข์ทองพิสูจน์ความบริสุทธิ์
พระนางจันทร์เทวีใส่ร้ายนางฟ้ารำพึงว่าลักลอบคบชู้กับชายอื่น กษัตริย์ท้าวกุเรปันกริ้วมาก สั่งให้ประหารชีวิตนางฟ้ารำพึง สังข์ทองทนเห็นหญิงอันเป็นที่รักถูกประหารชีวิตไม่ได้ จึงอาสาพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของนางฟ้ารำพึง
สังข์ทองต่อสู้กับ “อินทรชิต” ยักษ์ผู้มีฤทธิ์เดช โดยใช้ “ขวานฟ้าฟาด” อาวุธวิเศษที่ได้รับจากชายชาวประมง สังข์ทองเอาชนะอินทรชิตได้
กษัตริย์ท้าวกุเรปันทรงทราบความจริง โปรดให้นางฟ้ารำพึงพ้นผิด และทรงยินยอมให้สังข์ทองกับนางฟ้ารำพึงแต่งงานกัน
สังข์ทองขึ้นครองราชย์
หลังจากนั้น กษัตริย์ท้าวกุเรปันและพระนางจันทร์เทวี เสด็จไปเยี่ยมเมืองพิจิตร กษัตริย์เมืองพิจิตรทรงยกราชสมบัติให้สังข์ทอง สังข์ทองครองเมืองพิจิตรร่วมกับนางฟ้ารำพึงด้วยความสุขสืบไป
คติสอนใจ
ความดีเอาชนะความชั่ว
ความรักแท้เอาชนะอุปสรรค
ความซื่อสัตย์นำมาซึ่งความศรัทธา
นิทานไทย เรื่องสังข์ทอง
ณ เมืองรมจักร มีกษัตริย์นามว่าท้าวกุเรปัน ปกครองเมืองร่วมกับพระมเหสีสองพระองค์ พระนางจันทร์เทวี พระมเหสีเอก ไม่มีพระโอรสธิดา ส่วนพระนางประทุมเทวี พระมเหสีรอง มีพระธิดา ๑ องค์ นามว่า “นางฟ้ารำพึง”
วันหนึ่ง พระนางประทุมเทวีเสด็จไปเก็บดอกไม้ในป่า ต้นมะม่วงแก้วต้นหนึ่งในป่ามีลูกดก สีเหลืองอร่าม พระนางอยากกินจึงเด็ดลูกมะม่วงแก้วใส่พาน แต่ทันใดนั้นก็เกิดพายุใหญ่ ฟ้าร้องคำราม ฟ้าผ่าลงที่ต้นมะม่วงแก้ว พระนางตกใจกลัว สิ้นสติลง
เมื่อกษัตริย์ท้าวกุเรปันทรงทราบข่าว เสด็จไปที่ป่าและพบพระนางประทุมเทวีสลบอยู่ใต้ต้นมะม่วงแก้ว พระองค์ทรงกอดพระนางไว้ด้วยความรัก ทันใดนั้นก็เกิดปาฏิหาริย์ ฟ้าฝ่าลงที่พระนางอีกครั้ง ครั้งนี้มีแสงสว่างจ้า ปรากฏเป็นทารกน้อยเพศชาย รูปงาม ผิวพรรณงดงาม ดั่งทองคำ พระกุมารนั้นมี “สังข์” อยู่ที่มือขวา
กษัตริย์ท้าวกุเรปันทรงดีใจ โปรดให้นางนมเลี้ยงดูทารกน้อย ประทานชื่อว่า “สังข์ทอง”
สังข์ทองถูกเนรเทศ
นางจันทร์เทวี พระมเหสีเอก อิจฉาริษยาพระนางประทุมเทวีและสังข์ทอง คิดหาทางกำจัด จึงให้ข้าหลวงนำสังข์ทองไปใส่แพ ลอยน้ำไปตามสายน้ำ
แพลอยมาถึงเมืองพิจิตร ชายชาวประมงพบแพและสังข์ทอง จึงนำไปเลี้ยงดูเป็นลูกบุญธรรม สังข์ทองเติบโตเป็นหนุ่มรูปงาม มีความสามารถ เก่งวิชาต่างๆ
สังข์ทองพบรักนางฟ้ารำพึง
วันหนึ่ง มีงานประเพณีแห่ครัวทาน สังข์ทองไปร่วมงานด้วย ได้พบกับนางฟ้ารำพึง ทั้งสองตกหลุมรักกัน แต่พระนางจันทร์เทวี พระมารดาของนางฟ้ารำพึง ไม่พอใจ กีดกันความรักของทั้งคู่
สังข์ทองพิสูจน์ความบริสุทธิ์
พระนางจันทร์เทวีใส่ร้ายนางฟ้ารำพึงว่าลักลอบคบชู้กับชายอื่น กษัตริย์ท้าวกุเรปันกริ้วมาก สั่งให้ประหารชีวิตนางฟ้ารำพึง สังข์ทองทนเห็นหญิงอันเป็นที่รักถูกประหารชีวิตไม่ได้ จึงอาสาพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของนางฟ้ารำพึง
สังข์ทองต่อสู้กับ “อินทรชิต” ยักษ์ผู้มีฤทธิ์เดช โดยใช้ “ขวานฟ้าฟาด” อาวุธวิเศษที่ได้รับจากชายชาวประมง สังข์ทองเอาชนะอินทรชิตได้
กษัตริย์ท้าวกุเรปันทรงทราบความจริง โปรดให้นางฟ้ารำพึงพ้นผิด และทรงยินยอมให้สังข์ทองกับนางฟ้ารำพึงแต่งงานกัน
สังข์ทองขึ้นครองราชย์
หลังจากนั้น กษัตริย์ท้าวกุเรปันและพระนางจันทร์เทวี เสด็จไปเยี่ยมเมืองพิจิตร กษัตริย์เมืองพิจิตรทรงยกราชสมบัติให้สังข์ทอง สังข์ทองครองเมืองพิจิตรร่วมกับนางฟ้ารำพึงด้วยความสุขสืบไป
คติสอนใจ
ความดีเอาชนะความชั่ว
ความรักแท้เอาชนะอุปสรรค
ความซื่อสัตย์นำมาซึ่งความศรัทธา