ขอเริ่มเรื่องก่อนเลยนะคะ เราสูญเสียลูก และพ่อแท้ๆไป ในเวลาไล่เลี่ยกันจนต้องเข้าพบจิตแพทย์ เพราะความคิดเรามีแต่โทษตัวเอง รู้สึกแย่ เศร้าและไม่มีไฟ ไม่มีความสุขกับชีวิต ส่งผลกระทบต่องาน ต่อคนรอบข้าง ตัดการติดต่อจากเพื่อนๆ จนต้องออกจากงานมารักษาตัวเองและ ขายออนไลน์ อยู่ที่บ้านแทน โดยระหว่างนี้ ก็เก็บเงินและทำเรื่องเอกสารที่จะเดินทางไปหาพี่สาวคนโต เพราะพี่สาวบอกว่าจะให้เราย้ายไปช่วยงานกับเขาที่ตปท. ซึ่งใช้เวลาประมาณ 1 เดือนเอกสารถึงจะเรียบร้อย แต่ปัญหาตอนนี้อยู่ที่ว่า...
บ้านที่เราอยู่ตอนนี้คือบ้านพ่อเลี้ยง และบ่อยครั้งจะมีคำพูดของคนในบ้าน คือ ปู่ (พ่อของพ่อเลี้ยง) ที่อยู่บ้านเดียวกัน , พ่อเลี้ยง และพี่สาวของพ่อเลี้ยงเขาจะชอบมาที่บ้าน และพูดคุยกันหน้าห้องเราให้เราได้ยิน เวลาแม่เราไม่อยู่ ว่าเราไม่ออกไปทำงานข้างนอก พูดจนเหนื่อยก็หมกตัวอยู่แต่ในห้อง ช่วงแรกเราทำใจเฉยๆ ได้แต่หลังมานี้ มาพูดบ่อยขึ้นๆ ทั้งๆที่ เขาก็รู้ว่าการทำงานของเราไลฟ์ขายของในห้อง และเราต้องเรียน คอมและอุปกรณ์การเรียนเราก็อยู่ในห้อง แต่เขาก็ยังคงพูด และล่าสุดก็ยังพูดกับน้องชายว่า "ไลฟ์ขายของ ให้มันได้เงิน แล้วก็ตั้งใจเรียน ใครไม่ทำงานก็อนาคตใครอนาคตมัน" เราพยายามไม่ใส่ใจแต่มันดังวนเวียนในหัวจนนอนไม่หลับ
เราอยากขอคำแนะนำว่า ระหว่างที่ต้องอยู่บ้านหลังนี้รอทำเรื่องเอกสารผ่าน เราควรจัดการความคิดตัวเองยังไงกับคำพูดของคน หรือเราควรจะทำยังไงได้บ้าง เราอยากได้แนวความคิด หลายๆ มุม ขอความเห็นที่เป็นประโยชน์จริงๆ นะคะ เราพร้อมรับฟัง ถ้าตรงไหนที่อ่านแล้วมันผิดที่เรา บอกได้เลย ขอบคุณทุกความเห็นล่วงหน้าค่ะ อาจจะพิมพ์งงๆ ตกหล่นไปบ้าง
**ขอแก้ไขสรุปให้สั้นนะคะ จะได้อ่านง่ายๆ**
ปรึกษาปัญหาชีวิตของมนุษย์ซึมเศร้า
บ้านที่เราอยู่ตอนนี้คือบ้านพ่อเลี้ยง และบ่อยครั้งจะมีคำพูดของคนในบ้าน คือ ปู่ (พ่อของพ่อเลี้ยง) ที่อยู่บ้านเดียวกัน , พ่อเลี้ยง และพี่สาวของพ่อเลี้ยงเขาจะชอบมาที่บ้าน และพูดคุยกันหน้าห้องเราให้เราได้ยิน เวลาแม่เราไม่อยู่ ว่าเราไม่ออกไปทำงานข้างนอก พูดจนเหนื่อยก็หมกตัวอยู่แต่ในห้อง ช่วงแรกเราทำใจเฉยๆ ได้แต่หลังมานี้ มาพูดบ่อยขึ้นๆ ทั้งๆที่ เขาก็รู้ว่าการทำงานของเราไลฟ์ขายของในห้อง และเราต้องเรียน คอมและอุปกรณ์การเรียนเราก็อยู่ในห้อง แต่เขาก็ยังคงพูด และล่าสุดก็ยังพูดกับน้องชายว่า "ไลฟ์ขายของ ให้มันได้เงิน แล้วก็ตั้งใจเรียน ใครไม่ทำงานก็อนาคตใครอนาคตมัน" เราพยายามไม่ใส่ใจแต่มันดังวนเวียนในหัวจนนอนไม่หลับ
เราอยากขอคำแนะนำว่า ระหว่างที่ต้องอยู่บ้านหลังนี้รอทำเรื่องเอกสารผ่าน เราควรจัดการความคิดตัวเองยังไงกับคำพูดของคน หรือเราควรจะทำยังไงได้บ้าง เราอยากได้แนวความคิด หลายๆ มุม ขอความเห็นที่เป็นประโยชน์จริงๆ นะคะ เราพร้อมรับฟัง ถ้าตรงไหนที่อ่านแล้วมันผิดที่เรา บอกได้เลย ขอบคุณทุกความเห็นล่วงหน้าค่ะ อาจจะพิมพ์งงๆ ตกหล่นไปบ้าง
**ขอแก้ไขสรุปให้สั้นนะคะ จะได้อ่านง่ายๆ**