การที่ผมถูกริบเสื้อด้วย ทำให้วันที่สองมีลูกเสือสองคน
ที่ไม่ได้สวมเสื้อ ทำให้โดนลงโทษทุกฐาน
ในฐานะที่แต่งเครื่องแบบไม่เรียบร้อย
การลงโทษสองคนมันสนุกกว่าการลงโทษคนเดียว
พวกมันคงคิดและวิเคราะห์ดีแล้ว
ตอนนั้นผมกับปราโมทย์เลยโดนลงโทษกันหลายรูปแบบ
และโหดๆทั้งนั้น เช่น
ให้ยืนหันหน้าเข้าหากันแล้วผลัดกันฟาดหน้าอกอย่างแรง
คนละหลายที
เอาไม้หนีบที่มีเชือกร้อยอยู่ มาหนีบหัวนมผมกับเขา
แล้วให้ถอยหลังไปเรื่อยๆ ให้แรงดึงดึงให้ไม้หนีบหลุดจากหัวนมเอง
อันนี้ทรมานมากเพราะถูกบังคับให้ทำหลายครั้งต่อหน้าเพื่อน
เพื่อนๆเชียร์กันใหญ่เพราะมันคล้ายกับการชักเย่อหัวนม
พวกครูฝึก พวกสมุนและเพื่อนๆดูมีความสุขกันมาก
ที่ผมกับปราโมทย์โดนแบบนั้น แต่ผมอ่ะ เจ็บหัวนมมาก
พอทำหลายครั้งก็ยิ่งเจ็บ
ครูโก้คงทราบว่าตอนนี้หัวนมผมระบมไปหมดแล้ว
แกจึงสั่งให้ผมวิ่งรอบสนามอีก แต่ขอเอาคลิปดำหนีบหัวนมไปด้วย
ขณะวิ่งรอบสนามบอล มันไกลจากฐานมาก
ผมวิ่งไปเจ็บไป บางครั้งก็ตะโกนร้องด้วยความเจ็บปวด
ตอนนั้นรู้สึกว่าตัวเองคือทหารหน่วยรบพิเศษ
ที่เขามาฝึกโหดในค่ายโหดนรกแตก
ก็ชอบนะ สะใจดี รู้สึกว่าเป็นลูกผู้ชายเต็มตัว
พอใกล้ตอนเย็น มีสั่งให้ผมกับปราโมทย์ถอดกางเกงด้วย
เหลือกางเกงในตัวเดียว แล้วให้แข่งกันตีลังกาลงโคลน
ตอนนั้นผมสังเกตว่าปราโมทย์ทนไม่ไหวแล้ว
เขาเริ่มมีอาการแปลกๆ ครูโก้เห็น จึงสั่งหยุด
แล้วแจ้งผู้ปกครองให้มารับกลับบ้าน
จากเหตุการณ์นี้ ผมว่าครูโก้ก็ไม่ถึงกับโหดมาก
เขาก็ดูว่าใครรับได้ ใครรับไม่ได้
อย่างผม ยังคึกคักอยู่ จึงลงโทษผมต่อไป
พอมาถึงกิจกรรมรอบกองไฟ พวกสมุนครูโก้ลงเล่น
เป็นทีมสุดท้าย พวกเขามาดึงตัวผมไปเล่นด้วย
กิจกรรมของกลุ่มนี้ให้ชื่อว่า "นักโทษแดนเถื่อน"
แน่นอนครับ ผมต้องเป็นนักโทษแดนเถื่อนแน่ๆ
อยู่ในชุดกางเกงในตัวเดียว โดนทรมานหลายรูปแบบ
เป็นการเล่นจริงเจ็บจริง
โดนฟาดด้วยแส้ ตบ ตี ทุบ จนถึงขั้นรุมกระทืบ
คืนสุดท้ายนี้ ครูโก้กะเอาให้หนัก ผมว่าแกดูแววตาด้วย
แววตาผมเหมือนยังเรียกร้องความโหดจากตัวแก
หลังจากเสร็จกิจกรรมรอบกองไฟ ครูโก้ก็ยังลงโทษผมอีก
พาสมุนมารุมลงโทษ ตอนนั้นแกคงคิดว่าผมไม่ต่อ ม.1
ที่โรงเรียนแห่งนี้แน่ จึงจัดหนักแบบสุดๆ
แกแจกไม้หนีบผ้าให้สมุนคนละ 10 อัน ให้มาหนีบเนื้อของผม
ตรงไหนก็ได้ทั้งด้านหน้าและด้านหลัง
ตอนนั้นผมนุ่งกางเกงในตัวเดียว แล้วยืนแบบเอามือประสานไว้ที่ท้ายทอย
สมุนที่มาร่วมงานนี้ มีไม่มากครับ แค่ 20 คนเอง
แต่แค่นั้น ไม้หนีบผ้าก็อยู่บนตัวผม 200 กว่าอันแล้ว
ตอนเอาออก ครูโก้ใช้วิธีเอาไม้เรียวมาฟาดให้ไม้หนีบทั้งหมด
กระเด็นออกจากตัวผม มันโหดมากเลยครับ
ต้องขอเล่าล่วงหน้านิดนึง ช่วง ม.ต้น ผมก็เรียนที่นี่นะ
ม.ปลายก็เรียนที่ชายล้วนแห่งหนึ่ง ซึ่งมีครูพละโหดมาก (2529-2531)
ผมเคยเป็นอาสาสมัครโดนลงโทษแทนเพื่อนทั้งกลุ่ม เพื่อนทั้งห้องและ
เพื่อนทั้งโรงเรียนมาแล้ว
ผมเลยคิดว่าจากความสามารถด้านนี้ ผมก็มีประโยชน์ต่อสังคมนะ
เพราะเมื่อความโหดถาโถมมาที่ผม
มันก็ทำให้คนอื่นรอด
แต่ที่ผมไม่เคยคิดเลย ก็คือระบบว้ากในมหาลัย
ผมสอบติดในมหาลัยที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง
ก็มาเจอระบบว้ากที่เข้ม
แน่นอนว่าสมัยนั้น (2532-2535) ผู้ชายต้องโดนหนักกว่า
ตอนปี 1 ผมรับผิดแทนเพื่อนจำนวนหลายครั้งมาก
จนถึงปีสอง ก็เป็นประธานเชียร์
ถ้าถามผมว่าประธานเชียร์ปี 2 มีไว้ทำไม
ผมตอบได้เลยว่ามีไว้ให้พี่ปี 4 ลงโทษ
พอผมอยู่ปี 3 ก็เป็นประธานเชียร์อีก
จึงโดนปี 4 และศิษย์เก่าลงโทษโหดกว่าเดิม
แต่ถึงจะโดนลงโทษหนักขนาดไหนก็เรียนใช้ได้นะครับ
วกกลับมาที่ปี 2525 กันก่อนดีกว่า
ค่ายลูกเสือส่งท้าย ป.6 ดูโหดจนเกินพอดี
ผมต้องการสมดุลย์ในชีวิต
พอป้าชวนไปที่พระราชวังของป้า ผมรีบสนองทันที
แกเตรียมชุดราตรีและมงกุฏที่เลิศหรูไว้ให้กับเจ้าหญิงแซนดี้
แต่พอต้องออกข้างนอก เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นตรงกับป้า
ผมออกไปด้วยชุดเจ้าหญิงทิพย์ธารา เราทั้งคู่มีความสุขมาก
ปัจจุบันในวัย 53 หลายครั้งที่ผมต้องออกจากบ้าน 7 วัน
คนอื่นจะเห็นผมสวมแว่นหนาๆ แต่งตัวเชยๆและไม่ค่อยพูด
เหมือนกันทั้ง 7 วัน
แต่สำหรับตัวผมและความรู้สึกในจิตใจ
วันจันทร์ผมจะเป็นคนนี้
วันอังคารผมคือคนนี้
วันพุธ ผมคือคนนี้
วันพฤหัสฯ ผมคือคนนี้
วันศุกร์ ผมคือคนนี้
วันเสาร์ ผมคือคนนี้
วันอาทิตย์ ผมเป็นคนนี้
ครูโหด ... โคตรซาดิสม์ ตอนที่ 13 ตอนนี้ขอเล่าเยอะหน่อย เดี๋ยวเรื่องไม่คืบ
ที่ไม่ได้สวมเสื้อ ทำให้โดนลงโทษทุกฐาน
ในฐานะที่แต่งเครื่องแบบไม่เรียบร้อย
การลงโทษสองคนมันสนุกกว่าการลงโทษคนเดียว
พวกมันคงคิดและวิเคราะห์ดีแล้ว
ตอนนั้นผมกับปราโมทย์เลยโดนลงโทษกันหลายรูปแบบ
และโหดๆทั้งนั้น เช่น
ให้ยืนหันหน้าเข้าหากันแล้วผลัดกันฟาดหน้าอกอย่างแรง
คนละหลายที
เอาไม้หนีบที่มีเชือกร้อยอยู่ มาหนีบหัวนมผมกับเขา
แล้วให้ถอยหลังไปเรื่อยๆ ให้แรงดึงดึงให้ไม้หนีบหลุดจากหัวนมเอง
อันนี้ทรมานมากเพราะถูกบังคับให้ทำหลายครั้งต่อหน้าเพื่อน
เพื่อนๆเชียร์กันใหญ่เพราะมันคล้ายกับการชักเย่อหัวนม
พวกครูฝึก พวกสมุนและเพื่อนๆดูมีความสุขกันมาก
ที่ผมกับปราโมทย์โดนแบบนั้น แต่ผมอ่ะ เจ็บหัวนมมาก
พอทำหลายครั้งก็ยิ่งเจ็บ
ครูโก้คงทราบว่าตอนนี้หัวนมผมระบมไปหมดแล้ว
แกจึงสั่งให้ผมวิ่งรอบสนามอีก แต่ขอเอาคลิปดำหนีบหัวนมไปด้วย
ขณะวิ่งรอบสนามบอล มันไกลจากฐานมาก
ผมวิ่งไปเจ็บไป บางครั้งก็ตะโกนร้องด้วยความเจ็บปวด
ตอนนั้นรู้สึกว่าตัวเองคือทหารหน่วยรบพิเศษ
ที่เขามาฝึกโหดในค่ายโหดนรกแตก
ก็ชอบนะ สะใจดี รู้สึกว่าเป็นลูกผู้ชายเต็มตัว
พอใกล้ตอนเย็น มีสั่งให้ผมกับปราโมทย์ถอดกางเกงด้วย
เหลือกางเกงในตัวเดียว แล้วให้แข่งกันตีลังกาลงโคลน
ตอนนั้นผมสังเกตว่าปราโมทย์ทนไม่ไหวแล้ว
เขาเริ่มมีอาการแปลกๆ ครูโก้เห็น จึงสั่งหยุด
แล้วแจ้งผู้ปกครองให้มารับกลับบ้าน
จากเหตุการณ์นี้ ผมว่าครูโก้ก็ไม่ถึงกับโหดมาก
เขาก็ดูว่าใครรับได้ ใครรับไม่ได้
อย่างผม ยังคึกคักอยู่ จึงลงโทษผมต่อไป
พอมาถึงกิจกรรมรอบกองไฟ พวกสมุนครูโก้ลงเล่น
เป็นทีมสุดท้าย พวกเขามาดึงตัวผมไปเล่นด้วย
กิจกรรมของกลุ่มนี้ให้ชื่อว่า "นักโทษแดนเถื่อน"
แน่นอนครับ ผมต้องเป็นนักโทษแดนเถื่อนแน่ๆ
อยู่ในชุดกางเกงในตัวเดียว โดนทรมานหลายรูปแบบ
เป็นการเล่นจริงเจ็บจริง
โดนฟาดด้วยแส้ ตบ ตี ทุบ จนถึงขั้นรุมกระทืบ
คืนสุดท้ายนี้ ครูโก้กะเอาให้หนัก ผมว่าแกดูแววตาด้วย
แววตาผมเหมือนยังเรียกร้องความโหดจากตัวแก
หลังจากเสร็จกิจกรรมรอบกองไฟ ครูโก้ก็ยังลงโทษผมอีก
พาสมุนมารุมลงโทษ ตอนนั้นแกคงคิดว่าผมไม่ต่อ ม.1
ที่โรงเรียนแห่งนี้แน่ จึงจัดหนักแบบสุดๆ
แกแจกไม้หนีบผ้าให้สมุนคนละ 10 อัน ให้มาหนีบเนื้อของผม
ตรงไหนก็ได้ทั้งด้านหน้าและด้านหลัง
ตอนนั้นผมนุ่งกางเกงในตัวเดียว แล้วยืนแบบเอามือประสานไว้ที่ท้ายทอย
สมุนที่มาร่วมงานนี้ มีไม่มากครับ แค่ 20 คนเอง
แต่แค่นั้น ไม้หนีบผ้าก็อยู่บนตัวผม 200 กว่าอันแล้ว
ตอนเอาออก ครูโก้ใช้วิธีเอาไม้เรียวมาฟาดให้ไม้หนีบทั้งหมด
กระเด็นออกจากตัวผม มันโหดมากเลยครับ
ต้องขอเล่าล่วงหน้านิดนึง ช่วง ม.ต้น ผมก็เรียนที่นี่นะ
ม.ปลายก็เรียนที่ชายล้วนแห่งหนึ่ง ซึ่งมีครูพละโหดมาก (2529-2531)
ผมเคยเป็นอาสาสมัครโดนลงโทษแทนเพื่อนทั้งกลุ่ม เพื่อนทั้งห้องและ
เพื่อนทั้งโรงเรียนมาแล้ว
ผมเลยคิดว่าจากความสามารถด้านนี้ ผมก็มีประโยชน์ต่อสังคมนะ
เพราะเมื่อความโหดถาโถมมาที่ผม
มันก็ทำให้คนอื่นรอด
แต่ที่ผมไม่เคยคิดเลย ก็คือระบบว้ากในมหาลัย
ผมสอบติดในมหาลัยที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง
ก็มาเจอระบบว้ากที่เข้ม
แน่นอนว่าสมัยนั้น (2532-2535) ผู้ชายต้องโดนหนักกว่า
ตอนปี 1 ผมรับผิดแทนเพื่อนจำนวนหลายครั้งมาก
จนถึงปีสอง ก็เป็นประธานเชียร์
ถ้าถามผมว่าประธานเชียร์ปี 2 มีไว้ทำไม
ผมตอบได้เลยว่ามีไว้ให้พี่ปี 4 ลงโทษ
พอผมอยู่ปี 3 ก็เป็นประธานเชียร์อีก
จึงโดนปี 4 และศิษย์เก่าลงโทษโหดกว่าเดิม
แต่ถึงจะโดนลงโทษหนักขนาดไหนก็เรียนใช้ได้นะครับ
วกกลับมาที่ปี 2525 กันก่อนดีกว่า
ค่ายลูกเสือส่งท้าย ป.6 ดูโหดจนเกินพอดี
ผมต้องการสมดุลย์ในชีวิต
พอป้าชวนไปที่พระราชวังของป้า ผมรีบสนองทันที
แกเตรียมชุดราตรีและมงกุฏที่เลิศหรูไว้ให้กับเจ้าหญิงแซนดี้
แต่พอต้องออกข้างนอก เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นตรงกับป้า
ผมออกไปด้วยชุดเจ้าหญิงทิพย์ธารา เราทั้งคู่มีความสุขมาก
ปัจจุบันในวัย 53 หลายครั้งที่ผมต้องออกจากบ้าน 7 วัน
คนอื่นจะเห็นผมสวมแว่นหนาๆ แต่งตัวเชยๆและไม่ค่อยพูด
เหมือนกันทั้ง 7 วัน
แต่สำหรับตัวผมและความรู้สึกในจิตใจ
วันจันทร์ผมจะเป็นคนนี้
วันอังคารผมคือคนนี้
วันพุธ ผมคือคนนี้
วันพฤหัสฯ ผมคือคนนี้
วันศุกร์ ผมคือคนนี้
วันเสาร์ ผมคือคนนี้
วันอาทิตย์ ผมเป็นคนนี้