เมื่อแยกรูปนามได้ จะเห็นกายกับใจเป็นคนละสิ่งคนละอัน ส่วนของจิตเหลื่อมและคลุมกายอยู่ ดูที่จิตจะรู้วึกว่าจิตว่างเบา สภาวะนี้เรียกถอดจิตหรือแยกจิตออกจากกาย จิตที่ว่างเบานี้สามารถเคลื่อนย้ายไปตามตำแหน่งต่างๆของกายและจิตได้ ให้เอาความรู้สึกนี้มาเจริญสติปัฐฐาน ทั้งอิริยาบทหลัก อิริยาบทย่อย ดูเวทนา ดูความคิด การกระทำ สติ สัมปชัญญะจะมั่นคงเป็นลำดับๆไป
การถอดจิตที่เอามาใช้ภาวนา