เราไม่ได้เป็นหนี้แม่ที่คลอดเรามา เพราะเราไม่ได้ขอให้เราเกิดมา

เราเป็นคนที่แม่ไม่อยากให้เกิดมาเขาชอบเอาไปพูดกับคนอื่นตั้งแต่เรายังเด็กว่าเราเกิดมาโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ เขาคงคิดว่าเราไม่รู้ว่าเด็กคนนี้จะเข้าใจและจำในสิ่งที่เขาพูด พอมีปัญหากันเราเอาเรื่องที่เขาบอกกับคนอื่นว่า ไม่อยากให้เราเกิดมาขึ้นมาพูด เขาก็บอกว่ากูไปพูดตอนไหน
แม่เราเขาเป็นคนที่ทำอะไรตัวเองต้อง
ไม่ผิดเขาตบเจ้านายพอโดนไล่ออกเขาก็บอกว่าเขาไม่ผิด เราเทลาะกับพี่สาวแต่แม่กลับไม่ฟังอะไรเราเลย ใครที่คิดว่าเขาคงฟังบ้างไม่ฟังบ้างแต่ไม่ใช่เลย เขาไม่ฟังเลยทำเหมือนคนหูหนวกแต่มีปาก เขาเอาแต่ด่าๆ ไม่ฟังสักนิด แล้วเขาก็บอกให้เราพูดแต่เราพูดเขาก็ไม่หยุดฟังเอาแต่ด่า แล้วเขาก็ถามว่าเราทำไม่ไม่พูด ในใจตอนนั้นคือคิดว่าแล้วที่พูดไปเมื่อกี้เขาหูหนวกหรอถึงไม่ได้ยิน แล้วพอเราพูดเขาก็ด่าแช้วเขาก็บอกให้เราพูดอีก ในใจคือแม่กูบ้าหรือประสาทพูดมาสองรอบละนะให้พูดอีกละ เขาก็พูดประโยคนึงขึ้นมาว่า "มีลูก ๆอบบนี้กูไม่มีดีกว่า" การที่คนเราเกิดมาไม่มีพ่อแม่คนไหนหรอกนะที่ถามลูกว่าอยากเกิดมาไหมแม่จะท้องให้หนูจะได้เกิดมาไม่มีหรอก เราเป็นคนที่เกิดมาไม่เคยดีใจเลยที่เกิดมา ไม่เคยเลยสักครั้ง เราคิดนะว่าถ้าเราตายไปคนพวกนี้จะเสียใจไหมแต่ก็ไม่อยากลงมือด้วยตัวเอง