สวัสดี เราเป็นชู้คนอื่นมา 3 ปี
อยากเล่าเรื่องเรื่องนึง...
เมื่อวันที่ 28 กุมภาพันธ์ 2567 เป็นวันเกิดแฟนเรา เขามาหาและกินข้าวตามปกติ เรื่องไม่ปกติเกิดขึ้นเมื่อประมาณ 22.00 มีผญ.คนนึงมาชี้หน้าถามว่าเรากับผช.คนนี้เป็นอะไรกัน เราตอบว่าเป็นแฟน เขาสวนกลับมาทันทีว่า เขาเป็นภรรยามีทะเบียนสมรสถูกต้องตามกฎหมาย เป็นเมียมา 10 ปีแล้ว เราจุกมาก พูดไม่ออก ยืนไม่ไหว ตลอด 3 ปีที่คบกับผช.คนนี้มาเราเป็นคนอื่น เป็นส่วนเกิน เราพยายามถามผช.ว่ามีเมียมั้ย อยู่กับใคร เขาก็บอกว่าอยู่คนเดียวมาตลอด เรากับผช.มีปัญหาอยู่ 1 ปัญหาคือ ตั้งแต่คบกันมาเขาไม่เคยให้เราไปบ้านเขาเลยและไม่ค่อยค้างกับเรา จนถึงวันนั้นมันกระจ่างมากว่าทำไมเขาถึงปิดบังเรา ผญ.คนนั้นบอกว่าจะฟ้องเรา ให้เราต้องออกจากงาน เรากลัวมากเราอายุ 24 เขาอายุ 32 มีบ้าน มีรถ แต่เราไม่มีอเไรเลย เรากลัวว่าเราจะสูญเสียทุกอย่างตอนแรกกะว่าจะเก็บเรื่องนี้ไว้คนเดียวแต่มันไม่ไหว โทรหาพี่ที่สนิทในที่ทำงานให้เขามาหาหน่อย ใจเราย่ำแย่ เล่าเรื่องทั้งหมดให้เขาฟังเขาเลยให้เราไปนอนโรงแรมก่อน ผญ.คนนั้นรู้ที่อยู่เรา กลัวว่าเขาจะมาหาอีก เช้าที่ 29 ตื่นมาด้วยความกระอักกระอ่วนผญ.คนนั้นจะฟ้องเรา แต่ปรึกษาทางผู้ใหญ่แล้วว่าไม่ต้องไปหาเขา ควรอยู่เฉยๆ ภรรยาเขาโทรตามเรา ไลน์หาเรา กินข้าวไม่อร่อย ร้องไห้ในที่ทำงาน เจ็บปวดมากยิ่งกว่านั้นต้องโทรบอกที่บ้านว่าแฟนเรามีครอบครัวอยู่แล้ว ที่บ้านเรารักเขามากที่ผ่านมาเขาดีกับเรา กับที่บ้านเรามากจริงๆครอลครัวเราก็เสียใจ ทุกคนเสียใจกับการกระทำของเขา ตกกลางคืนร้องไห้กับเพื่อนพยายามไม่ร้อง ไม่อยากเสียน้ำตาให้เขาแต่ทำไม่ได้ ตื่นมาวันนี้วันที่ 1 มีนาคม เคว้งคว้างมันไร้จุดหมาย ไม่มีจุดหมายในชีวิต นี่สินะคำว่าเสียใจ เสียศูนย์ เสียศักดิ์ศรี เสียเกียรติ ทำแบบนี้กับเราได้ยังไง ที่บอกว่ารักเราคือโกหก เขาขอเราแต่งงานปีหน้า ปีนี้ตั้งใจเก็บเงินแต่งงานด้วยกัน ยังคุยกันอยู่เลย มีลูกลูกจะหน้าตาคล้ายใคร ยังหัวเราะมีความสุข แต่ทุกอย่างพังลงง่ายดายเพราะผช.คนนั้นหลายใจ ขออย่าให้เจอคนแบบนี้ในชีวิตอีกเลย ขออย่าให้เจอ 😔
เราเป็นชู้คนอื่นมา 3 ปี
อยากเล่าเรื่องเรื่องนึง...
เมื่อวันที่ 28 กุมภาพันธ์ 2567 เป็นวันเกิดแฟนเรา เขามาหาและกินข้าวตามปกติ เรื่องไม่ปกติเกิดขึ้นเมื่อประมาณ 22.00 มีผญ.คนนึงมาชี้หน้าถามว่าเรากับผช.คนนี้เป็นอะไรกัน เราตอบว่าเป็นแฟน เขาสวนกลับมาทันทีว่า เขาเป็นภรรยามีทะเบียนสมรสถูกต้องตามกฎหมาย เป็นเมียมา 10 ปีแล้ว เราจุกมาก พูดไม่ออก ยืนไม่ไหว ตลอด 3 ปีที่คบกับผช.คนนี้มาเราเป็นคนอื่น เป็นส่วนเกิน เราพยายามถามผช.ว่ามีเมียมั้ย อยู่กับใคร เขาก็บอกว่าอยู่คนเดียวมาตลอด เรากับผช.มีปัญหาอยู่ 1 ปัญหาคือ ตั้งแต่คบกันมาเขาไม่เคยให้เราไปบ้านเขาเลยและไม่ค่อยค้างกับเรา จนถึงวันนั้นมันกระจ่างมากว่าทำไมเขาถึงปิดบังเรา ผญ.คนนั้นบอกว่าจะฟ้องเรา ให้เราต้องออกจากงาน เรากลัวมากเราอายุ 24 เขาอายุ 32 มีบ้าน มีรถ แต่เราไม่มีอเไรเลย เรากลัวว่าเราจะสูญเสียทุกอย่างตอนแรกกะว่าจะเก็บเรื่องนี้ไว้คนเดียวแต่มันไม่ไหว โทรหาพี่ที่สนิทในที่ทำงานให้เขามาหาหน่อย ใจเราย่ำแย่ เล่าเรื่องทั้งหมดให้เขาฟังเขาเลยให้เราไปนอนโรงแรมก่อน ผญ.คนนั้นรู้ที่อยู่เรา กลัวว่าเขาจะมาหาอีก เช้าที่ 29 ตื่นมาด้วยความกระอักกระอ่วนผญ.คนนั้นจะฟ้องเรา แต่ปรึกษาทางผู้ใหญ่แล้วว่าไม่ต้องไปหาเขา ควรอยู่เฉยๆ ภรรยาเขาโทรตามเรา ไลน์หาเรา กินข้าวไม่อร่อย ร้องไห้ในที่ทำงาน เจ็บปวดมากยิ่งกว่านั้นต้องโทรบอกที่บ้านว่าแฟนเรามีครอบครัวอยู่แล้ว ที่บ้านเรารักเขามากที่ผ่านมาเขาดีกับเรา กับที่บ้านเรามากจริงๆครอลครัวเราก็เสียใจ ทุกคนเสียใจกับการกระทำของเขา ตกกลางคืนร้องไห้กับเพื่อนพยายามไม่ร้อง ไม่อยากเสียน้ำตาให้เขาแต่ทำไม่ได้ ตื่นมาวันนี้วันที่ 1 มีนาคม เคว้งคว้างมันไร้จุดหมาย ไม่มีจุดหมายในชีวิต นี่สินะคำว่าเสียใจ เสียศูนย์ เสียศักดิ์ศรี เสียเกียรติ ทำแบบนี้กับเราได้ยังไง ที่บอกว่ารักเราคือโกหก เขาขอเราแต่งงานปีหน้า ปีนี้ตั้งใจเก็บเงินแต่งงานด้วยกัน ยังคุยกันอยู่เลย มีลูกลูกจะหน้าตาคล้ายใคร ยังหัวเราะมีความสุข แต่ทุกอย่างพังลงง่ายดายเพราะผช.คนนั้นหลายใจ ขออย่าให้เจอคนแบบนี้ในชีวิตอีกเลย ขออย่าให้เจอ 😔