ไม่ไหวจะทนกับ พัชระ

ขอเกริ่นก่อนนะคะอาจจะมีพิมพ์ผิดบ้างขออภัยและเกริ่นยาวมากกกกเลื่อนไปอ่านข้างล่างๆได้ค่ะ เวลาอยู่บ้านเรารู้สึกอึดอัดมากไม่เป็นตัวเอง ต้องทำตามคำสั่งตลอดเวลา พ่อโมโหร้ายทำอะไรนิดหน่อยก็โมโห แม่ก็จอมบงกา

เราสังเกตมาในละครหลายเรื่องแล้วค่ะ อีพวกบรรดาคนใช้ หรือบางทีก็เป็นเพื่อนสนิทของนางร้ายหลักๆของเรื่อง แต่ละนางคือกิริยา ท่าทาง น้ำเสียง ฝีปากคือเราเห็นแล้วอยากจะทะลุจอเข้าไปกระชากหัวมาตบด้วยเปลือกทุเรี

เราคนหนึ่งที่ไม่เห็นด้วยกับการที่ให้น้องหมาน้องแมวต้องทนใส่ปลอกคอและสายจูง มีเหตุผลส่วนตัวว่า การที่น้องหมาน้องแมวใส่ปลอกคอทำให้พวกน้องๆ อึดอัดหายใจไม่สะดวก และ การใส่สายจูงเปรีียบเสมือนพวกเขาเหล่านี้

ดูมาตั้งแต่แรก ยังไม่เห็นความน่าสงสาร หรือความน่าเห็นใจของการที่ทรายต้องการแก้แค้นเลย ไม่รู้สินะ คือเข้าใจนะว่าถูกทำร้ายมาก่อนตั้งแต่สมัยก่อน แต่น่าจะทำเนื้อเรื่องหรือหาเหตุผล หรือทำอะไรก็แล้วแต่ที่ท

ปกติเวลาดูละครนางเอกร้ายเราจะเอาใจช่วย ถึงร้ายแต่เชียร์เวลานางเอกร้ายเจอตัวละครที่ร้ายกว่า แต่นางเอกทรายสีเพลิงคือแบบ ร้ายจนเกลียดอะ #สงสารลูกศร สงสารพัชระ สงสารชาน