ทำยังไงถึงจะหยุดฝันแบบนี้ ช่วยหน่อยค่ะ

เราจะชอบนอนฝัน จะนับว่าฝันร้ายก็พูดได้ไม่เต็มปากเท่าไหร่นัก เพราะในฝันมันออกแนวแบบวังเวง ดูไม่น่าไว้ใจประมาณนั้นมากกว่า เพราะทุกครั้งที่ฝันบางครั้งเราก็ฝันซ้อนฝันบ้าง

เช่นตื่นมาในฉากเดิมๆซ้ำๆ แล้วในฝันเหมือนเราจะรู้ด้วยนะว่าเราฝัน แล้วอยากออกจากฝันบ้าๆนี่สักที บ้างก็ฝันเหตุการณ์แปลกๆอย่างเช่นมีคนมาคุยกับเราอะไรสักอย่าง แต่ในฝันเรากลับรู้สึกไม่ปลอดภัย เหมือนที่ครั้งที่เราฝันเราจะรู้ตัวเสมอว่าเนี้ย เราฝันแล้วนะ แล้วหลักจากนั้นเราก็จะพยายามทำให้ตัวเองตื่นทันที

ความรู้สึกในตอนที่ฝันนะ คือออกจากฝันยากมาก เรียกว่าสู้ชีวิตก็ไม่ผิดอะไรนัก มันไม่ได้เป็นฝันที่น่ากลัวหรืออะไร แต่มันน่ากลัวตรงที่เราจะได้ออกจากฝันตอนไหน (เรื่องฝันซ้อนฝันจะเล่าให้ในคอมเม้นท์นะคะ)

ในเรื่องที่ว่าเราแปลกๆก็คือ ที่ครั้งที่เราฝันน่ะ เราจะไม่ได้ทำสิ่งนี้เสมอ คือ
1.นอนคนเดียว 
  ทุกครั้งที่ฝัน มักจะเป้ฯตอนที่เรานอนอยู่คนเดียวเสมอ ถ้านอนกับคนอื่น มันก็ฝันแหละ แต่ไม่ได้ฝันวังเวงแบบนี้ ก็ประมาณว่าฝันเหมือนคนทั่วไปเขาใันกับปกตินั้นแหละ แต่ถ้านอนกับคนในครอบครัวเราจะไม่ฝันอะไร

2.ฟังนิยาย
  เราคิดว่าที่เราฝันเพราะเราคิดอะไรเรื่อยเปื่อยจนทำให้เราฝันวังเวงแบบนี้ เลยคิดหาตอนล่อความผิดคือฟังนิยาย แล้วมันได้ผลจริงๆ ไม่ค่อยฝันเลย ทำให้ก่อนนอนทุกครั้ง ถ้าลืมเปิดฟังนิยายนะ เท่ากับฝันแบบนั้นแน่ๆ 100% (แต่ล่าสุดเหมือนจะเปล่าประโยชน์แล้วในวันที่ 28 ก.พ. 67 เพราะฝันแบบนั้นเมื่อวาน)

3.สถานที่
  สถานที่ที่เรานอนอ่ะ คือจะบอกก่อนนะคะ ว่ามันคือบ้านที่เรานอนมาตั้งแต่เด็ก เรียกบ้านเกิดก็ไม่ผิดหรอก เพราะเรานอนตั้งแต่เด็กทารกยันตอนนี้เลย แต่เหมือนเราจะมีญาณมั้ง เพราะตอนนี้เรามักจะนอนโซฟาที่ห้องนั่งเล่น ใต้หิ้งพระพอดี แล้วตรงโซระที่เรานอนนั้นแหละ จะมีโซฟาเล็กอันนึงอยู่บนหัวอีกที(ถ้านอนโซฟาอ่ะนะ)

  เวลาเราเล่นโทรศัพท์อยู่ เรามักจะได้ยินเสียงจากหน้าบ้าน แบบหน้าบ้านไม่สงบเลยตอนกลางคืน เรามักจะนอนประมาณ 4 ทุ่ม 5 ทุ่มอะไรแบบนี้ แต่หน้าบ้านนี่ไม่สงบเลย บางก็ได้ยินเสียงขอที่เป็นถุงขยับ เราก็คิดว่ามีความเป็นไปได้สูงที่จะเป็นแมว แต่ก็ไม่ได้ยินเสียงแมวร้องเลยในตอนนั้น แต่เราก็พยายามคิดดีอยู่นั้นแหละว่ามันอาจจะไม่อยากร้องก็ได้
  มีวันหนึ่งที่เรานอนโดยไม่ได้เปิดนิยายฟังไว้ เพราะตอนนั้นแบตหมด เลยต้องทำใจนอนไปทั้งอย่างนั้น แล้วเรายังไม่ทันหลับนะ เสียงในบ้านก็ไม่สงบล่ะ อย่างเช่นตรงโตะ (คือบ้านเราใช้โต๊ะแบบเหล็ก ย่าเลยเอากระดาษมาหอไว้ไม่ให้เกิดสนิม) เราจะได้ยินเหมือนมีคนทาบกับโต๊ะแล้วดึงมือออกอ่ะ มันเลยจะมีเสียงแบบฉึบๆ อะไรแบบเนี้ย ซึ่งตอนนั้นเราก็พยายามขบต่อหลับนะ บางครั้งก็มีเสียงบนโซฟาบางเสียงเหมือนมีคนมานั่งอ่ะ แต่เราก็พยายามไม่นึกถึงแล้วพยายามหลับต่อ จนเสียงบนโตะที่ดังฉึบๆมันมาถี่ขึ้น ตอนเสียงเหมือนมันเคลื่อนมาหาเรา เรารีบลืมตาแล้วเปิดไฟเลย หลังจากนั้นก็..."ไม่หลับแหละ ไอเหี้*" ถึงวัสนั้นเราจะได้ไปโรงเรียนก็เถอะ แต่ทำได้ไงอ่ะ มันไม่ยอมให้เรานอนอ่ะ:-;

  ง่ายๆคือสถานที่ที่เรามักจะฝันแปลกๆอ่ะ มันจะเป็นที่ที่เราเจอเหตุการณ์แปลกๆเหนือธรรมชาติ เราก็คิดนะว่าบางทีเพราะเราคิดว่ามันมีหรือเปล่า เลยทำให้เราฝันอะไรแปลกแบบนี้ แต่ก็จะตัดอยู่แหละ เพราะว่าที่บ้านเราอ่ะ เราฝันก่อนจะเกิดเรื่องแปลกๆแบบที่เล่าไปก่อนหน้านี้อีก

4.เปิดไฟ 
  เปิดไฟนี่คือร้อนๆสดๆเลยค่ะ พึ่งนำเข้ามาในเงื่อนไขที่เราจะไม่ฝันวันที่ 28 ก.พ. 67 นี่เลย เพราะยังฝันอ่ะ แม้จะเปิดนิยายฟังก็ตาม 

  เราก็มีเล่าให้คนในบ้านฟังนะ ว่าเราฝันอะไรแบบนี้ทำไงดี บ้างก็ว่าเพราะเราคิดไปเอง บ้างก็ว่าไปวัดบ้างและเถือกๆนี้ ตอนนี้เราเรียกได้ค่อนข้างเต็มปากเลยว่าเรามีปัญหากับการนอนมากก บางครั้งฝันเสร็จตื่นขึ้นมาได้ ก็ร้องไห้เลยก็มี ไม่ได้ร้องเพราะฝันมันน่ากลัว แต่ร้องไห้เพราะดีใจที่เราตื่นมาจากฝันบ้าๆนี่สักที และด้วยเหตุนี่ทำให้เราไม่อยากนอนเลย เพราะแบบ...นอนแล้วก็ฝันแบบนี้ แต่มันก็เป็นเพียงความคิดลึกๆ เพราะสุดท้ายเราก็นอนอยู่ดี 

  แล้วเราต้องทำยังไงคะ หรือจะคาดเดาที่อาจเป็นสาเหตุที่ทำให้ฝันแบบนี้ก็ได้ ตอนนี้คือไม่มีความสุขกับการนอนเลยค่ะ แล้วมันเป็นผลกระทบที่แรงมากๆเลย:-; ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ

(เรื่องราวที่เคยฝัน ที่เราบันทึกไว้ในไดอารี่ จะเล่าให้ในคอมเม้นท์)