เราคิดถูกมั้ยที่เริ่มออกห่างจากกลุ่มเพื่อนนี้?

คือ เราสังเกตหลายรอบมาก จนเรามั่นใจแล้วว่าเราเหมือนเป็นส่วนเกินในกลุ่มเพื่อนนี้ แบบถ้าเราไม่เริ่มคุยก่อน จะไม่มีใครคุยกับเราเลยแม้แต่คนเดียว จนเรากลายเป็นว่าชินกับการอยู่คนเดียวไปแล้ว ทั้งวันเกิดเราไม่เคยมีใครมีอวยพร ไม่มีเลยแม้แต่คนเดียว แต่พอวันเกิดพวกมัน เราซื้อเค้กให้ อวยพร เพียงเพราะเราเห็นพวกนั้นเป็นเพื่อน (เราไม่ได้ต้องการที่จะอยากให้เขาซื้อเค้กให้นะ)แต่สุดท้ายก็คิดไปเองฝ่ายเดียว อีกอย่าง ตอนไป รร. เราป่วย เราฝากลามันไม่อ่านแชทเราเลย บ้างทีอ่านนะรู้ส่าเราเราฝากลาป่วย แต่เราไปดูเช็คชื่อ มันให้ ครูใส่ขาด เพื่อนที่ไหนทำกันแบบนี้
วันนี้เราลองไม่พูดด้วย คุยด้วยไม่ยุ่งเกี่ยวด้วย สรุปทั้งวันไม่ทัก ไม่ถามเราสักคำ ถ้าเขามองเราเป็นเพื่อนจริงๆก็คงถามบ้างเนอะว่า แกเป็นไร มีอะไรหรือป่าว แต่ไม่เลย