p.1 เราเกิดมาในครอบครัวที่ชอบทะเลาะกัน ลูกสะใภ้ ไม่มีใครชอบย่าเลย ส่วนลูกย่าแต่ละคนไม่ได้ดูแลย่าเลย มีแต่พ่อเราที่ดูแล ย่ากับปู่ชอบดูถูกลูกสะใภ้ทุกคนรวมถึงแม่เรา พี่เรา ยายเรา ถึงขนาดที่ ยายเรากลับบ้านไปต่างจังหวัดเลย เพราะเขานินทา , ไล่ แม่เราคลอดพี่เราตอนอยู่บ้านยาย ซึ่งคนละพ่อ แม่เราย้ายมาทำงานในเมืองของคนละจังหวัดอีกทีนึง จนมาเจอพ่อเรา แล้วก็คบกัน แม่เราเป็นคนดอย หมู่บ้านกะเหรี่ยง ญาติฝั่งพ่อเอาแต่ดูถูกญาติฝั่งแม่เราทั้งนั้น
ว่าเป็นคนบ้านนอก คนดอย ไม่ใช่คนไทย นู่นนี่นั่น เราก็ไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่เลย แต่เราก็ไม่สนิท พ่อกับแม่เราเท่าไหร่  ไม่ได้ชอบ ไม่ได้ไม่ชอบ แค่เฉยๆ
พ่อเราชอบใช้คำพูดรุนแรง มีชู้กับเมียชาวบ้าน , หมอนวด นู่นนี่นั่น ซึ่งเราก็ไม่โอเค ชอบดูถูกแม่เรา และฝั่งแม่เรา พ่อชอบด่าอย่างเดียวไม่ใจเย็น ไม่ฟังใคร
ฟังแต่ตัวเอง แม่ชอบบังคับเรียน เวลาแม่เครียดเรื่องโดนญาติพ่อด่าก็ลงที่เราคนเดียว เพราะพี่เราส่วนใหญ่ไปทำงาน แต่ตอนนี้ไม่มีงานทำแล้ว แล้วแม่ก็ชอบโดนพ่อด่า เวลาเราทำผิดหรือไม่ได้ดั่งใจเขา บางทีจะลงที่แม่ แต่ส่วนใหญ่จะลงที่เรา แม่เลยไม่อยากให้เขาว่าแม่ เวลาทะเลาะกับแม่ แม่ชอบพูดคำเกินจริงให้ดูเหมือนเราผิดมากกว่า แล้วก็จะแย่งพูดก่อนเรา เหมือนกลัวโดนด่า เวลาอธิบายพ่อก็จะเชื่อแม่ บางทีเงียบๆ ก็หาเรื่องด่าเรา ว่าเรา พ่อเราก็อีกคน เราอยู่กับพ่อแม่ ถามว่ามีความสุขบ้างไหม มันมี แต่ทุกข์มันก็พอๆกันอะ เราก็รักทั้งสอง แต่เราก็อดทนมามากแล้ว แต่ตอนนี้เรายังเรียนอยู่มัธยมเลยยังต้องอาศัยเงินพ่อแม่ ทำพาร์ทไทม์ไม่ได้ พ่อโครตหวง เรียนชญ.ไม่ได้ เรียนไกลไม่ได้ ไปกับเพื่อน , คนอื่นๆไม่ได้ เอาจริงไหม ข้อสุดท้ายอะ เราไม่ได้ติดเพื่อนนะทุกคน บางทีงานฉลองปัจฉิม ยังไม่ให้ไป งานสังสรรค์ต่างๆ ดูหนังกับเพื่อนครั้งสุดท้ายอะไรเอย จะต้องมีคนไปเฝ้า เรารู้ว่าท่านเป็นห่วงแต่บางทีมันต้องมีโลกส่วนตัวที่อยู่กับเพื่อนบ้างง เราเป็นคนไม่เที่ยวเลยนะ บ้านไกลกับเพื่อนคนอื่นๆมากสุด เลยชอบอยู่บ้าน เราต้องรู้สึกยังไงงงงง มีอีกหลายเรื่องเลยนะเดี๋ยวมาต่อㅠㅠ