ความผิดที่ไม่ควรให้อภัย

ข้าพเจ้าผิดไปแล้ว แต่ตัวของข้าพเจ้านั้นไม่ควรได้รับการให้อภัย ข้าพเจ้าเกลียดกับความรู้สึกนี้เพราะข้าพเจ้าได้ทำผิดกับคนที่ข้าพเจ้ารักที่สุด แต่ตัวเค้าเองก็ทำลายหัวใจของข้าพเจ้าเองเช่นกันแต่ข้าพเจ้าไม่อาจโกรธเค้าได้เลยเพียงเพราะว่า ที่ทำมาทั้งหมดมันเป็นการกระทำของข้าพเจ้าเองข้าพเจ้าผิดไปแล้ว ผิดไปแล้ว ผิดไปแล้ว ผิดไปแล้ว ผิดไปแล้ว จะเกลียดกัน จะโกรธกัน หรือจะลงโทษ ก็ตามแต่ ข้าพเจ้าขอรับผิดทุกอย่าง (แต่ที่ทำไปทั้งหมดข้าพเจ้านั้นทำไปเพื่อความสุขข้าพเจ้าเอง แต่ก็เป็นเพียงความสุขชั่วครู่เท่านั้นเองเพราะหัวใจของข้าพเจ้านั้นได้แตกสลายไปหมดแล้ว)

    ตัวของข้าพเจ้าเองพยายามเข้มแข็งมาโดยตลอด แต่ตัวของข้าพเจ้านั้นไม่สามารถเข้มแข็งเรื่องครอบครัวได้เลย เพราะตัวของข้าพเจ้านั้นแท้จริงแล้วอ่อนแอมากเพราะเมื่อใดที่มีคำพูดที่ทำร้ายจิตใจข้าพเจ้า อยู่ๆนํ้าตาก็จะไหลเองแต่ตัวของข้าพเจ้าเองก็พยายามเข้มแข็ง เพียงเพราะว่าไม่อยากให้ใครมาเห็นนํ้าตาและความอ่อนแอนั้น

    ตัวข้าพเจ้านั้นเจ็บเหลือเกิน เกินกว่าจะกลับมาได้อีกแล้ว หากตัวของข้าพจ้าไม่มีความรู้สึกใดๆจงรู้ไว้ว่าหัวใจข้องข้าพจ้านั้นแตกสลายก็แค่นั้น  ไม่ใช่ว่าไม่พยายามแต่หัวใจของข้าพเจ้านั้นแตกสลายไปนานแล้วจนตอนนี้ไม่สามารถที่จะแก้ไขได้อีกแล้วก็เพียงแค่นั้นเอง…..

    เมื่อไหร่กันนะที่จะได้เห็นตัวของข้าพเจ้ามีความสุขเหมือนคนอื่นเขาสักที ได้เห็นรอยยิ้มที่แท้จริงของข้าพเจ้าเองไม่ใช่รอยยิ้มที่จอมปลอม

    หากการฆ่าตัวตายมันเป็นบาปแล้วการที่ข้าพเจ้าได้มาพบเจ้อกับโลกที่โหดร้ายเช่นนี้ข้าพเจ้าควรเอาผิดกับผู้ใดกันเล่าผู้พิพากษา

หากไร้ซึ่งเหตุผลในการใช้ชีวิตอยู่ต่อเมื่อไหร่ให้ความตายมาพรากเอาชีวิตข้าพเจ้าไปเถอะ

    ตัวของข้าพเจ้าขอโทษกับการกระทำของตัวเองในครั้งนี้ หากไม่มีการให้อภัยตัวของข้าพเจ้าก็จะไม่มีการแก้ตัวแต่อย่างใดแต่หากให้รับรู้ว่า ตัวข้าพเจ้าสำนึกผิดแล้ว

[หวังว่าจะได้รับการให้อภัย]