ร้องไห้กับเดือน
มองเดือนเหมือนส่งให้ ใจคิด
ถึงที่รักปักจิต ห่วงน้อง
หนุ่มนาคร่ำครวญพิศ ปั่นป่วน
พอห่างไกลใจจ้อง ซึ่งเฝ้ารอคอย
ไกลกันลืมที่เจ้า สัญญา
คงปล่อยให้คอยหา ค่ำเช้า
หายลับไม่กลับมา ครองคู่
เดินเล่นเคยคลอเคล้า เมื่อครั้งคืนเพ็ญ
เคียงเชยลมล่องข้าว เบาพรม
ผองเพื่อนพาภิรมย์ ชื่นชี้
รักกันหนุ่มสาวชม ไออุ่น
เจ้าไม่น่าเร้นลี้ เปลี่ยนแล้วหัวใจ
เดือนแรมรักเลื่อนร้าง หลีกหนี
ดาวไม่เจอศศี เร่ร้าง
ฉันก็เพื่อนไม่มี เศร้ายิ่ง
แม้แต่เจ้าปล่อยคว้าง ห่างหน้าเลือนหาย
คงมีใครเก่งแท้ เอาใจ
เจ้าจึ่งลืมเลือนใคร ใฝ่เฝ้า
มองเดือนยิ่งคิดไป ใจแผ่ว
เดือนส่องหมองใจเศร้า ร่ำร้องกับเดือน
มองเดือนเสมือนให้ จิตไพล่คะนึงหา
หนุ่มซึ่งประหนึ่งว่า วนิดาจะลาไกล
ห่างกันละสัญญา ก็มิมาเพราะเปลี่ยนไป
หลงคอยทยอยใฝ่ ผิวใจสิผันแปร
เคยคลอพะนอน้อง ทศสองตริตรองแล
พลิ้วพรมพระพายแพ้ เฉพาะแค่ยุพาไกล
เดือนแรมรดีเลื่อน สิเสมือนจะเตือนให้
คราวครานภาไร้ ศศิใสสกาวคืน
มีใครไฉนหนอ จะพะนอเพราะขอชื่น
ลืมกันลุวันคืน และสะอื้นกะฝืนใจ
มองเดือนเสมือนว่า อุระล้าระทมไหม้
แขพร่างสว่างใส ชลนัยน์ก็ไหลริน
ดูเดือนเตือนคิดถึง พลางรำพึงคะนึงหา
ไกลกันลืมสัญญา หลงคอยท่าเพ้อหาเงา
คืนเพ็ญเด่นเคียงน้อง เดือนสิบสองล่องข้าวเบา
รักกันมั่นคู่เคล้า โถไยเจ้าเข้าหน่ายหนี
เดือนแรมแกมรักเลื่อน ดาวขาดเดือนเพื่อนเร้นลี้
ยามเดือนย้อนเยือนมี คนรักพี่มิเห็นหน้า
มีใครเอาใจนัก ถึงลืมรักผลักไร้ค่า
ดูเดือนเตือนใจพา ร่ำร้องหามาฟ้องเดือน
มองดูเดือนเหมือนให้ใจคิดถึง
ที่รักจ๋าพารำพึงซึ้งครวญหา
ไกลกันมาสาบานสานสัญญา
ปล่อยหลงลอยคอยท่าลับลาเงา
เคยเคลียกันวันเพ็ญเล่นกับน้อง
เดือนสิบสองครองชมลมข้าวเคล้า
อุ่นไอรักปักใจในสองเรา
แต่โถเจ้านั้นไยได้หน่ายหนี
เดือนแรมร้างพลางผลักรักลาเลื่อน
ดาวขาดเดือนเพื่อนยังพลั้งหลีกลี้
เดือนเยือนดาวคราวเห็นเป็นทุกที
คนรักเร้นเป็นปีหนีหายหน้า
หรือใครเขาเอาใจได้เก่งนัก
ถึงลืมชายพ่ายรักไม่ทักหา
มองดูเดือนเตือนให้ใจผวา
คืนเดือนจ้ามาร้องฟ้องกับเดือน
คิดถึงหนึ่งคนไกล
มาร้องไห้ไว้กับเดือน
ขอให้ได้รับความสุขในร้อยกรองและบทเพลงครับ
สวัสดีครับ วันนี้มากับเพลงสบาย ๆ ของลูกทุ่งยุคเก่า
ความละมุนละไมของบทเพลงรักในสมัยก่อน
มีธรรมชาติ ท้องทุ่ง ท้องฟ้า ลม ประเพณี ดวงจันทร์มาเป็นพยานในการพรรณนาความรัก
เปรียบเทียบความพลัดพรากกับพระจันทร์ในคืนเดือนแรม และ เดือนเพ็ญ
ชาวซีกโลกตะวันออกจะบรรยายความรักในยามค่ำคืนเพราะอากาศที่สบายในยามค่ำ
ซึ่งต่างจากชาวตะวันตกคงไม่มีใครมานั่งมองพระจันทร์กันนักเพราะคงจะหนาวครับ
ภาพประกอบสร้างจาก AI ถ้าดูไม่หล่อต่อไปอาจต้องใช้รูปผมแทนครับ
ร้องไห้กับเดือน
ความละมุนละไมของบทเพลงรักในสมัยก่อน
มีธรรมชาติ ท้องทุ่ง ท้องฟ้า ลม ประเพณี ดวงจันทร์มาเป็นพยานในการพรรณนาความรัก
เปรียบเทียบความพลัดพรากกับพระจันทร์ในคืนเดือนแรม และ เดือนเพ็ญ
ชาวซีกโลกตะวันออกจะบรรยายความรักในยามค่ำคืนเพราะอากาศที่สบายในยามค่ำ
ซึ่งต่างจากชาวตะวันตกคงไม่มีใครมานั่งมองพระจันทร์กันนักเพราะคงจะหนาวครับ
ภาพประกอบสร้างจาก AI ถ้าดูไม่หล่อต่อไปอาจต้องใช้รูปผมแทนครับ