คนดูแลหอเป็นคนขี้คุย?

มีเรื่องให้ทุกคนออกความเห็นกันหน่อยค่ะ ต้องบอกงี้ก่อนตอนหนูเลิกเรียนทุกๆวันเนี่ยหนูจะไปรอแม่ที่หอบนห้องเพื่อนซึ่งหอเนี่ยเป็นหอของวิทลัยหอหญิงล้วนค่ะ ก็มีวันนึงหนูต้องไปซื้อของกินกับเพื่อนก่อนเข้าหอ แล้วหนูก็ดูเวลาว่าเออแม่ใกล้จะมารับแล้วเรารอแม่ข้างล่างหอดีกว่าแล้วตอนนั่นแบตมือถือหมดกลัวแม่โทรมาไม่ได้ก็เลยถามเพื่อนไปว่ามีที่ชาร์จแบตมือถือมั้ยเพื่อนก็บอกมีชาร์จตรงที่เก้าอี้ล่างหอได้เลย เราที่พอได้ยินเพื่อนพูดแบบนั้นก็เลยเข้าไปชาร์จตอนเข้าไปอ่ะคนดูแลหออ่ะเขาก็นั่งอยู่ของเขาเพื่อนก็ทักเขานิดๆหน่อย เราก็ไม่กล้าทักนักหรอกแค่ก้มๆหัวให้นิดหน่อย เราก็ไปนั่งตรงเก้าอี้เลยก็เสียบสายชาร์จ พอทีนี้แม่ก็โทรมาบอกว่าถึงแล้ว เราก็รีบเลยเพราะอากาศตอนบ่ายตอนนั้นร้อนมาก ก็รีบเก็บของใส่กระเป๋าถอดสายชาร์จแต่ ลืมสอดเก็บเก้าอี้ จะบอกว่าปกติเป็นคนนั่งแล้วเก็บเก้าอี้อยู่แล้วแต่ตอนนั้นมันลืมจริงๆ หนูก็เดินออกจากหอไปหาแม่ที่หน้าหอเลย วันต่อมาเพื่อนเดินมาบอกว่าเมื่อเช้าคนที่ดูแลหออ่ะบอกเพื่อนหนูว่า "เมื่อวานเพื่อนน้องลืมเก็บเก้าอี้อ่ะ พี่ไม่ใช่ขี้ข้าเขานะที่ต้องมาคอยตามเก็บให้ แบบนี้พี่ไม่โอเคนะ "ประมาณนี้ พอหนูได้ยินแบบนั้นก็รู้สึกไม่ดีอ่ะ สิ่งที่เขาพูดหมายความว่ายังไงไม่ใช่ขี้ข้าตามเก็บ ถ้าเขาพูดว่าเออเพื่อนน้องลืมเก็บเก้าอี้เมื่อวาน พี่ไม่โอเคนะ ถ้าแค่นี้หนูจะรู้สึกว่าเออหนูควรไปขอโทษ แต่พอเขาพูดแบบนี้หนูรู้สึกผิดนะที่ไม่ได้เก็บแต่มันก็ไม่ต้องพูดด้วยคำแบบนั้นมันดีกว่า ไม่ได้โลกสวยหรืออะไรที่จะรับไม่ได้นะ 1เลยเราไม่ได้เกลียดกันมาก่อนทำไมต้องพูดเหมือนเราคิดว่าเขาเป็นขี้ข้าอ่ะ ไม่เคยคิดแบบนั้นด้วยซ้ำ เจอแม่บ้านยังยิ้มให้ เราก็เลยพูดกับเพื่อนไปฟิลบ่น ประมาณว่าถ้าเป็นแบบนั้นทำไมถึงไม่มาบอกดีๆต่อหน้าเลย แบบนั้นดีกว่าเอาไปพูดกับเพื่อนเราเยอะ หรือเขาตั้งใจให้เพื่อนมาบอกอยู่แล้ว อ่ะพอถึงตอนเลิกเรียนเพื่อนอีกคนที่เขาชอบไปนั่งคุยกับคนดูแลหอคนนั้นเข้าก็ไปคุยดู เราก็ไปซื้อของพอกลับมาเราก็เดินผ่านเขานะแต่เขาทำตัวปกติมากคุยกับเพื่อนเราปกติ พอขึ้นที่ห้องเพื่อนอีกคนก็มาเล่าให้ฟังว่าถ้าเขาบอกเราตรงๆอ่ะ เราจะรับไม่ได้เราก็งงทำไมถึงรับไม่ได้เขาจะพูดด้วยคำว่าอะไรจะด่าเราหรอ จากที่ตั้งใจว่าจะค่อยไปขอโทษถ้าคุยกันดีแล้ว แต่ในเมื่อเขาเป็นแบบนี้ความรู้สึกอยากขอโทษก็ไม่มี เห็นเราเงียบๆก็ไม่ใช่ว่าจะยอม แถมเขายังบอกอีกว่าถ้าเป็นแบบนี้เขาจะไม่ให้คนอื่นเข้ามาแล้วซึ่งอันนั้นมันเป็นกฎแต่เราก็งงอยู่ดีว่าคนอื่นคนนอกนี่คือใครที่ไม่ใช้เด็กของวิทลัยรึป่าว แต่เราเป็นเด็กที่วิทลัยไง อันนี้ไม่แน่ใจอาจจะไม่ให้ใครที่ไม่เช่าหอเข้าเลยแต่ก็รู้สึกว่าไม่น่าใช่ เพราะวิทลัยเราไม่ได้เคร่งขนาดนั้น เพราะเราก็เห็นว่าคนในวิทลัยเข้าไปได้ถ้ามีเพื่อนในหอนั้นนะอาจจะไม่สามารถค้างคืนได้แค่เราก็ไม่เคยค้าง ทุกคนรู้ว่าพาเพื่อนเข้าหออ่ะมันได้อยู่แล้ว แล้วอยู่ๆเขามาพูดเรื่องนี้เราก็เข้าใจว่าคือกฎตอนแรกไม่ให้ใครก็ตามที่ไม่เช่าหอเข้ามาเลยใช่มั้ย เราอาจจะเข้าใจผิด มีอีกเรื่องที่เขาบอกคือเราเนี่ยชาร์จแบตตรงนั้นไม่ได้เพราะไม่ได้เป็นคนที่หอนี้ อันนี้เราเข้าใจแต่เพื่อนไม่เข้าใจเพื่อนเราก็บอกว่ามันเกินไป แล้วเราก็คิดอีกว่าแล้วทำไมไม่บอกตอนนั้นเลยทำไมต้องมาพูดทีหลัง ห้ามคือห้ามเรารับได้อยู่แล้วแต่มาพูดลับหลังแบบนี้รับไม่ได้ค่ะ ชีวิตไม่ได้นินทาเด็กไม่ตายค่ะ เรื่องก็มาจบถึงวันนี้และเราก็ไม่คิดจะไปขอโทษแล้ว เพราะนิสัยที่เราพอรู้มานิดหน่อยของเขาคือเวลาเราไปกับเพื่อนอีกคนที่ชอบคุยกับคนดูแลหอ เราก็ไปนั่งรอเขาคุยกันรอแม่มารับรอเพื่อนอีกคน คือเขาจะเป็นคนขี้พูดขี้นินทาเด็กในหอของเขานั่นแหละว่าเป็นอย่างนู้นไม่จ่ายค่าหอแต่ไปซื้อเสื้อผ้าในวิทลัย(วิทลัยเปิดให้นักเรียนขายของทุกวันศุกร์)ซึ่งเสื้อผ้าตัวละ20 แล้วบอกว่าไม่จ่ายค่าหออันนี้เราเอ๊ะตั้งแต่วันนั้นแล้ว ก็ไม่ได้อะไร นินทาระยะเผาขนก็มี เราก็นั่งเงียบของเราไป พอเรื่องเป็นแบบนี้แล้วเพื่อนเราก็เสริมขึ้นมาว่าที่เขาพูดแบบนั้นอาจเพราะเราไม่เคยไหง้เขารึป่าว เราก็เอ๊ะเข้าไปอีก เพราะเราไม่เคยสังเกตุเลยว่าเพื่อนเราใหว้เขา ด้วยนิสัยของเราด้วยแหละที่มืออาจจะแข็งไปนิดนึง บวกกับหน้านิ่งของเราเลยทำให้เขาไม่ค่อยพอเรา เราก็งงว่าเราอ่ะผิดหรอที่ไม่ใหว้หรือหน้านิ่ง ที่เพื่อนพูดว่าเราไม่ไหว้อ่ะ คือเขาบ่นให้เพื่อนเราฟังมาแล้วว่าเด็กในหอนี่แหละไม่ชอบไหว้ ตอนนั้นมีแต่คำว่างง ก็เลยตัดสินใจจนถึงทุกวันนี้ว่าจะไม่ไปขอโทษแล้วก็จะไม่ไปรอแม่ที่หอแล้ว จะรอในวิทลัยแทนยอมนั่งเล่นโทรศัพท์ในวิทลัยคนเดียวยังดีกว่าเพราะเป็นคนอยู่คนเดียวได้ไม่ติด เรื่องก็มีแค่นี้เลยค่ะถ้าเล่าไม่ดีหรือทำให้หงุดหงิดเวลาอ่านก็ขอโทษด้วยนะคะ เดี๋ยวเราเดี๋ยวหนูขอโทษด้วยค่ะ คิดยังไงกับเรื่องนี้บอกหนูหน่อยนะว่าหนูคิดผิดตรงไหนยังไงแต่หนูยอมรับผิดนะ แค่ไม่ขอโทษเพราะว่าเขาก็ทำตัวไม่ให้หนูต้องไปขอโทษเอง ขอบคุณค่ะ