นกในกรง

0 โอ ยอดรัก .. ที่จำหลักลงทรวงคือห่วงหา เสียงกระซิบ, สั่นไหวแห่งนัยน์ตา เผยความว้าวุ่นอยู่ไม่รู้คลาย 0 ปรารถนาย่อมช่วงโชน แววอ่อนโยน แหนหวงย่อมช่วงฉาย หวงความคำแผ่วกระซิบ แววปริบปราย ที่ค่อยถ่ายทอดสู่

โอ้ขนมไทยในถาดมาดละไม หอมกลิ่นใบเตยไหวราวเชิญชวน ทั้งทองหยิบหยาดหยดรสเย้ายวน ละมุนชวนคิดถึงครัวเรือนไทย ทองหยอดวาววับดังทรัพย์สรวง ละลายล่วงถึงใจในรสหวาน ฝอยทองพริ้วดั่งเส้นไหมลมละมาน เคยประสานรักแท้

รถคันนี้จำได้ไม่ผิดแน่ เชิญพระแม่คืนวังครั้งนี้นี่ เคยอัญเชิญพระมหาสวามี เมื่อเก้าปีก่อนหน้ามาเหมือนกัน ทุกเส้นทางที่พระคระไลผ่าน ล้วนสถานเนื่องพระองค์ทุกสิ่งสรรพ์ แต่ที่จับจิตเห็นเป็นสำคัญ ไม่พ้นจิต

เกี่ยวเสี้ยวจันทร์ผันสู่เรือล่องนที อาบกวีคืนนี้มีมนตร์ขลัง ดารดาษดาวพรายคลายภวังค์ ถ่ายพลังสังสรรค์ฟ้าคราราตรี อลังการมวลม่านสะเก็ดดาว ระยิบพราวพร่างพิศรัศมี ดั่งฉลุผืนฟ้าดารณี ด้วยวิถีลีลาจักรวาล

0 ระยะห่างถ่างออกเหมือนบอกว่า ที่ผ่านตาผ่านหูได้รู้เห็น ทั้งเรื่องถกยกแย้งค่อยแต่งเป็น ความยากเข็ญในวิถีแห่งลีลา 0 เมื่อหยอกล้อขวางคั่นด้วยงันเงียบ การณ์จะเปรียบก็ชี้บ่งอยู่ตรงหน้า หวานเคยหวานก็สิ้นแล

“แม่แห่งแผ่นดินนิรันดร์” สรวงสวรรค์ส่องหล้าอำไพผ่อง ดั่งแสงทองรองเรืองกลางเวหา แม้เสด็จคืนฟ้าไกลสุดตา แต่พระเมตตายังคงอยู่คู่แผ่นดิน ทรงเหนื่อยล้าเพื่อปวงชนทั่วทุกถิ่น ทรงยลยินทุกข์สุขปร