13.30 น.
โอ้ ... ฟ้า ข้าบังอาจเอื้อม มือต่ำช้า
ดึงดอกฟ้า ด่าดึง Fox จิ้งจอกเถื่อน
ดอกหญ้า ฟ้าก็ปั้น เป็น ดาวเดือน
กล่อมขวัญ เหมือนไหวหวั่น ตะวันแดง
หลังสู้ฟ้า หน้าสู้ดิน สิ้นแรงใจ
เมฆครึ้ม คืนแรมไร้ แข ไขแสง
ม่านเมฆา บังฟ้า ที่ล้าโรยแรง
ดาวล้อมเดือน แฝงม่าน วิมานแมน
ดอกหญ้า นาใน วัยละอ่อน
ยุ่งกับหล่อน ฤๅได้ กฏหมายแม่น
จับกางแขน บันทึก-จำ-ขังในแดน
ประหารใจ ในมุ้ง "ลูกกรง" กันยุงยุ่ง
แมวมอง จ้อง ดอกหญ้า หน้าเวที
บรรเลงเพลงดนตรี จี้ ดอกหญ้า สะดุ้ง
ชะเง้อชะแง้ แล ดอกฟ้า จากเมืองกรุง
ทิ้งกระบุง หอบถุงผ้า ตามแมวมอง
รอนายวง ส่งเจ้า เข้าโรงฝัน
ให้ นายวง ปั้นดิน เป็น ดาว ในกล้อง
รอวันใหม่ หวังได้ ลงนะหน้าท้องทอง
มือจับไมค์ ไฟส่อง-หน้า-เวที
โอ้ ดอกฟ้า บ้านนา ดาวเด่น
ดอกฟ้าทอง-ดอกเหลือเดน เขาไล่เผ่นหนี
ลูกในท้อง จับจองได้ ไร้ราคี
ดอกฟ้ามี ใจโน้มกิ่งให้ ข้า เชยชมเอง ๚ะ๛
14.18 น.
จารึกไว้
ด้วย
ขวัญจินตกวี
นกผี
กวีคำผวน * กวนวะคำผี * กวนหวีคำพระ
20/กพ/2567
๏ ... ของเหลือเดน ... ๏