ควรจัดการกับความรู้สึกยังไงเรื่องเพื่อนที่เจอเป็นแบบนี้เหงาอยากมีเพื่อน

คือเรอยากเล่าอยากมาระบามากคือ ณ ตอนนี้เราเหนื่อยมากไม่มีที่ลงถ้าทุกคนอยู่ในสถานการณ์นี้จะรู้สึกยังไง คือเนามีเพื่อนที่สิทที่สุดอยู่1คน(เอ)อยู่แล้วเปิดเรียนมาก็ปกติเจอเพื่อนคนนึงนางก็อยู่เดียวนะ(บี)เราเลยอยากคุยเป็นเพื่อนนางเอก็เหมือนอยากจะคุยด้วยเหมือนกันกพวกเราเลยไปคุยกับนางแรกมันก็ดีอยู่หรอกพอหลังๆมากสักพักเราเริ่มรู้สึกแปลกกับเอนางเหมือนจะอยากสนิทกับนางมากแต่การกระทำมันไม่ให้เกียติเรา(ยังคุยกับเอปกติ)เราคุยกับบีจบแล้วแต่บีชวนเราคุยต่อเราก็เลยคุยไปแต่เอนางพูดแทรกเปลี่ยนความสนใจบีที่คุยกับเราไปเรื่องอื่นนางบางทีแค่เราเดินกับบีนิดเล่นกับบีหน่อยคือนางจะมาแทรกตลอดมันมากจนเข้าขั้นเสร่อ(คือมันถึงขั้นนั้นจริๆนะแกรรร)เรารำคาญเอมากเลยตีตัวออกห่าง(อยากได้บีนักก็เอาไปเลย)ถ้าเรายู่ต่อเอคนไม่ยอมทำสันดานแบบนี้หรอกมานมากขึ้นเรื่อยๆจนเราไม่อยากทนเลยไปหาเพื่อนอีกคน(ไม่สินางเข้ามาหาเราเอง)(ซี)นางทะเลาะกับเพื่อนนาง2ครั้งเรานี่แหละที่อยู่เคียงข้างนางคอยสนใจนางเวลานองเหนื่อยกับพวกนั้นรอบแรกดีซีก็ดีกับเพื่อนเราก็แอบนอยหน่อยๆพอนางทะเลาะกันรอบสองซีก็มาเข้าหาเรายิ่งขึ้นนานซักพักใหญ่เลยเราก็ให้ความสนใจซีมากขึ้นช่วยเหลือเรื่องที่สามารถช่วยได้แต่มีวันนึงจู่ๆ...นางก็คืนดีกันทิ้งเราไว้ข้างหลังไม่สนใจเราเลยมันเร็วมากจนเราตั้งตัวไม่ทัน...จะเจอเพื่อนแล้วแท้ๆเราไม่เคยเสียขนาดมีก่อนเลยแฮะ ไม่สนใจอะไรเลยเหมือนเราไม่เคยได้ผ่านเรื่องนั้นมาด้วยกันเลยเวลาที่เราคอยพาไปนู่นไปนี่หลบหน้าพวกนั้นคอนนั่งขั้นพวกนั้นเวลาที่ซีไม่อยากจะสู้หน้าให้ความสนใจเขาไม่ให้เหงาคือมันหายไปเรากลับจากรร.อยู่ห้องตัวเองคนเดียวอๆยู่ก็ร้องไห้อะเหนื่อยมากผิดหวังในตัวซีมากไม่ใช่แค่นิดๆเหมือนครั้งแรกวันแล้ววันเล่าเมื่อไหร่จะออกไปจากที่นี่เงินที่จะไปรร.อื่นก็ไม่มีงบ คือเราต้องอยู่แบบนี้ไปอีกกี่ปีถึงจะจบแค่2ปีแต่มันนานเหลือเกิน จะทำยังไงดีนะไม่เหลือใครเลย