จะหายน้อยใจรึมันควรจะเป็นเเบบนั้นอยู่เเล้ว🫠

คือมันมีเรื่องราวเรื่องนึงที่เราก็ผิดมากๆยุเเต่ความน้อยใจมันทำให้อยากจะมาเขียนเรื่องราวให้อ่านกันเรื่องมันมีอยู่ว่าวันนึงเราไปบ้านเพื่อนประมาณว่าจะไปปลุกเพื่อนไปร.รด้วยกันเเละด้วยกับว่าขี้เกียจเข้าเเถวเช้าด้วยเลยไปหาเพื่อนไปกันทั้งหมด4คนรวมเราด้วยพอไปถึงบ้านเพื่อนก็เข้าไปในห้องมันนั่งเล่นกันสักพักก็เอาพอตเพื่อนคนที่เราไปปลุกที่บ้านมาสูบเเล้วเพื่อนคนนึงเลยบอกกับเราว่าเอามาสูบด้วยเราก็ให้มันไปสูบก็เปลี่ยนกันสูบไปเรื่อยๆเเต่จะมีคนหนึ่งไม่สูบกะเพื่อนเป็นว่าตอนนั้นสูบกัน4คน คนที่5ไม่สูบสักพักเราเลยถ่าย ต.ต เเล้วเพื่อนมันเลยว่า"ทำมั้ยไม่สูบเเล้วถ่ายคลิปด้วยมันจะได้เท่ห์ๆ"
เราก็เอามาดูดเเล้วถ่าย ต.ต ไปด้วยไม่ได้มีเเค่เรานะที่สูบเเล้วถ่าย ต.ต ไปด้วยอ่ะมีอีกคนที่มันก็ทำเเบบเราเเต่ไอ้เรามันเป็นคนไม่มีความคิดไม่คิดเยอะไงถ่ายเสร็จก็ลงไอจีเเล้วมันมีคนอยากได้ความดีรึอะไรสักอย่างอัดคลิปที่เราลงไปฟ้องครูไอ้เราก็ไม่รู้ด้วยไงว่าอาจารย์ไม่ให้ใส่ชุด นร.ดูดพอตก็พอวันจันทร์เราไป
รร.ก็โดนเรียกเข้าห้องกิจการฉ่ำเลยดิโดนให้นั่งสมาธิตอนเที่ยงครึ่งจนเขาพากันสวดมนต์เฉยค่อยปล่อยเป็นเวลา1เดือนเเต่ครูประจำชั้นขอให้เป็น
2อาทิตย์ เเล้วก็เป็นความผิดครั้งเเรกด้วยเเต่เราขอเป็น1อาทิตย์ได้ไหมอาจารย์เลยบอกว่ามีใครดูดด้วยบ้างถ้าบอกรึถ้ามีอาจารย์จะลดให้เป็น1อาทิตย์เราเลยถามจาร์กลับไปว่าเเล้วถ้าบอกเพื่อนก็จะโดน1อาทิตย์เหมือนกันใช่ไหมครูเลยบอกว่าใช่เราก็เรียกเพื่อนมันเข้ามา(เเต่ไม่มีใครยอมรับสักคนว่าดูดพอตกะเรา) ครูเลยว่าถ้าคิดว่าไม่ได้สูบก็ออกไปมันก็ออกไปที่นี้อาจารย์ที่ยุในห้องกิจการเลยพากันพูดกะเราว่าเพื่อนทิ้งอย่างนั้นอย่างนี้เรามันเป็นคนบ่อน้ำตาตืนไงเลยฮึบไว้เราตอบกับอาจารย์ในนั้นไปว่าเรื่องของพวกมันเถอะถ้าว่าไม่สูบก็ไม่สูบที่เราตอบอาจารย์ไปอย่างนั้นเพราะไม่อย่างเสียศูนย์ต่อหน้าอาจารย์ที่อยู่ในนั้นพอเราออกมาจากห้องกิจการเราก็โกรธเพื่อนยุนะเเต่รู้ว่าเรามันเป็นคนผิดไงเราไม่อยากอารมณ์เสียใส่มันเพราะมันทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ว่าตัวเองทำผิดไรเราเลยเดินขึ้นห้องเรียนไปก่อนเเล้วยุเงียบๆกะตัวเองให้พูดกะตัวเองในใจว่า"ผิดใครบอกให้อยากใส่ชุดนร.เเล้วดูดพอต"พอตกเย็นใกล้เลิกเรียนอาจารย์เลยให้เราขึ้นไปบนห้องวิชาเพื่อไปกรวดห้องจัดโต๊ะเพื่อลดวันพอเราทำไปสักพักครูเลยพูดว่าครูรู้ว่ามีใครสูบบ้างเธอก็อย่าไปโกรธเพื่อนเลยเพื่อนมันก็รักเธอยุถ้าเธอบอกมันขึ้นมาทำความสะอาดช่วยเธอมันก็ขึ้นมาเชื่อครูเราเลยบอกครูว่าไม่หรอกอาจารย์ไม่อยากคาดหวังเผื่อพวกมันไม่ขึ้นมาช่วยหนูก็หน้าเเตกสิตอนพูดน้ำตาก็ไหลนิดๆอาจารย์ก็พูดอยู่อย่างนั้นว่าเธอน่ะคุยกะเพื่อนรึยังไอ้เราก็ไม่ตอบไงจารย์เลยพูดต่อจะตัดเพื่อนกันเลยหรอเราเลยตอบไปในทันที่เลยว่าตัดยังไม่ได้จารย์เพราะงานกลุ่มรึจะนั่งกินข้าวอ่ะยังไม่อยากหากลุ่มเพื่อนใหม่อีกทั้งใจมันยังไม่อยากไปจากกลุ่มนี้ด้วยเลยตอบไปอีกว่าอีกไม่นานก็จบเเล้วทนๆไปก่อนก็ได้ก็ใช่ว่ามันจะเคยทิ้งเราครั้งเเรกช่ะหน่อย
(อาจพิมพ์ไม่รู้เรื่องบ้างเเต่ขออย่าตอบกับโพสต์เเรงเลยนะยังช้ำใจยุด่าได้เเต่อย่าเเรงมารู้ว่าผิดเเต่ขอระบายหน่อย)