ตอนนี้ (ปี 2525)
สำหรับแม่ ผมคือลูกชายที่น่ารัก ว่านอนสอนง่าย
สำหรับป้า ผมคือเจ้าหญิงแซนดี้ ที่จะปรากฏตัวเฉพาะในพระราชวังของเจ้าป้า
สำหรับครูโก้ ผมคือ ไอ้เลว ไอ้ลองดี ไอ้ทาส
สำหรับพี่เสือ หัวหน้า gang ผมคือไอ้ถอดเสื้อจอมซ่า ซึ่งต้องเจออะไรโหดๆ
สำหรับครูคณิตศาสตร์ ผมคือนักเรียนที่น่าจะเรียนดีและควรได้รับการพัฒนา
แต่หลังจากเหตุการณ์ตอนที่ 4 กลับเกิดเหตุอีกเหตุการณ์หนึ่ง
ซึ่งยังจำได้จนทุกวันนี้ คือวันที่พ่อกับแม่ทะเลาะกันรุนแรง
แต่ไม่มีการทำร้ายร่างกายกันนะครับ
เพียงแต่เหตุการณ์นี้ทำให้แม่ shock และต้องเข้าโรงพยาบาลเป็นอาทิตย์
ช่วงที่แม่เข้าโรงพยาบาล คืนแรก พ่อมานอนเป็นเพื่อนที่ชั้น 3
คืนนั้น ผมมีความสุขมาก
เป็นครั้งแรกที่ได้กอดพ่อ
ตอนนั้นผมรู้สึกว่าตัวเองเป็นลูกผู้ชายมาก
ถ้าพ่อดีแบบนี้ทุกวัน ผมคงไม่ต้องไปตามหาความเป็นลูกผู้ชายจาก
ครูโก้และพี่เสือ
แต่พอประมาณตี 1 ผมก็เพิ่งมารู้ว่า
ผู้ชายที่ผมนอนกอดมาสักพัก ไม่ใช่พ่อ
ไม่รู้ว่าเขาสลับตัวกันตอนไหน
ผู้ชายที่นอนกับผมมาสักพักคือพี่หรั่ง
ตอนนั้นผมอายุ 12 เขาอายุ 18
เขาถอดเสื้อนอนด้วย
พี่หรั่งหล่อมาก ผิวขาวเนียน มีกล้ามสวย
พอรู้ว่าเป็นพี่หรั่ง ผมก็ shock นะ
ตกใจว่าผู้ชายที่เรานอนกอดมาพักใหญ่ๆ
ไม่ใช่พ่อ แต่เป็นพี่หรั่ง
ผมมารู้ภายหลังว่า หลังจากช่วงหัวค่ำที่ผมหลับแล้ว
พ่อโทรหาพี่หรั่ง เด็กช่างที่ร้าน ให้มานอนเป็นเพื่อนผม
ส่วนพ่อรีบขับรถไปนอนกับสาวๆแทน
ตอนนั้นพ่อคงไม่คิดอะไรมาก
แต่สำหรับผม มันเป็นเรื่องที่ใหญ่มาก
ผมแค่อยากได้รับความรัก ความอบอุ่นจากพ่อ
จะได้เติบโตเป็นลูกผู้ชายที่ดี
แต่พอพ่อนำเทพบุตรสุดหล่อและกล้ามแน่น
ให้มานอนกับผม และนอนแบบแนบแน่นกันขนาดนั้น
มันดันทำให้ผมได้รับความอบอุ่นจากเทพบุตรสุดหล่อ
ซึ่งมันก็แปลกๆนะครับ
พี่หรั่งเป็นลูกครึ่งไทย จีน ญี่ปุ่น กล้ามสวย หล่อมาก
ผิวขาวเนียน เสียดายที่แกไม่ได้เกิดเป็นวัยรุ่นในยุคนี้
ไม่งั้น พี่หรั่งอาจกลายเป็นดาราดังก็ได้
โชคร้ายที่แกเกิดในยุคที่ความหล่อต้นแบบคือสรพงษ์ ชาตรี
คนทั่วไปจึงติพี่หรั่งว่าขาวไปบ้าง กล้ามแน่นเกินไปบ้าง
หน้าหวานเกินไปบ้าง คือพี่แกโดนติแบบไม่มีชิ้นดีเลย
แต่สำหรับผม พี่หรั่งคือพระเอกเกาหลีที่โคตรหล่อ กล้ามสวย
และผิวขาวมาก ซึ่งไม่แปลกเลยที่ผมจะเริ่มหลงเขา
แต่ผมก็รู้สึกว่าผมควรจะอยู่ห่างๆเขาไว้
จนมาวันหนึ่ง มีคนมาเคาะประตูวิานชั้น 3 ของผม
พอผมเดินไปเปิดประตู ผมก็พบพี่ผู้ชายคนหนึ่งที่เป็นเด็กช่าง
มารู้ภายหลังว่าพี่เขาชื่อพี่ชัช อายุ 19
พี่เขาต่างจากพี่หรั่งเกือบจะทุกอย่าง เพราะเขาคมเข้ม
ผิวดำแดง แต่ดูดี พี่ชัชเหมือนพี่หรั่งแค่สองอย่างคือ
กล้ามแน่นและหล่อมาก
แต่แปลกอยู่อย่างคือเจอกันครั้งแรก
แกดันปลดกระดุมเสื้อผมและถอดเสื้อผมออก
แกยิ้มอย่างหล่อและพูดกับผมว่า "พี่ขอเช็คหุ่นหน่อย"
ตอนนั้นไม่ได้ตกใจนะครับ แต่งงๆว่านี่มันคืออะไร
หลังจากนั้นพี่แกบอกว่าอยากเห็นห้องนอนผม
ชวนผมเข้าไปในห้องนอน
พอผมเผลอ พี่ชัชก็กอดผมจากด้านหลัง
ทุกวันนี้ก็ยังจำแรงแขนที่แข็งแรงมากๆของแกได้
มันทำให้ผมกระดุกกระดิกไม่ได้ แต่ก็ยังไม่ร้อง
หลังจากนั้น พี่เขาก็โยนผมลงเตียงแล้วกระโดดขึ้นไปนอนข้างๆ
ก่อนที่พี่ชัชจะทำอะไรไปมากกว่านั้น
พี่หรั่งก็เข้ามา เขาดึงตัวพี่ชัชแล้วต่อยเขาไปทีนึง
พี่ชัชวิ่งหนีลงข้างล่าง
ส่วนพี่หรั่งเข้ามากอดผม ตอนนั้นพี่เขาก็ไม่สวมเสื้อเหมือนผม
อกอุ่นๆจึงมาปะทะกัน
"ศักดิ์เป็นไงบ้าง" พี่เขาถามผมพร้อมเอามือลูบหัวไปด้วย
นั่นคือความอบอุ่นที่ผมไม่เคยเจอมาก่อน
ผมจึงได้พูดคุยกับพี่หรั่งมากขึ้น
ด้วยแรงบันดาลใจจากพี่หรั่งและพี่ชัช
ทำให้ผมหลงใหลความเป็นชายนับแต่นั้น
หลงใหลความหล่อ หลงใหลมัดกล้าม
แต่ก็แค่หลงใหลนะครับ
เพราะจากวันนั้นถึงวันนี้ ผมก็ไม่เคยมีเพศสัมพันธ์กับผู้ชายเลย
ตอนคุยกับพี่หรั่ง ผมก็มีความสุขนะครับ
นอกจากรูปกายภายนอกจะหล่อเหลา
จิตใจของเขาก็ยังดีอีกด้วย
แต่พอพี่หรั่งเผลอ ผมก็แอบไปคุยกับพี่ชัช
คือหล่อเถื่อนแบบพี่ชัช ผมก็ชอบ
พี่เขาดูเถื่อนมาก พอผมยอมพูดกับเขา
พี่เขาก็ขอโทษผมในสิ่งที่ทำลงไปและ
สัญญาว่าจะไม่ทำอีก
แต่พอแม่ออกจากโรงพยาบาล
ทุกคนรู้ว่าต้องหลบๆซ่อนๆ
ตอนนั้นผมรู้สึกว่าควรจะมีเหตุการณ์ที่มาช่วยดึงผมไว้
ให้ผมกลับมาเป็นผู้ชายเต็มตัวอีกครั้ง
ไม่งั้น ผมคงหลงใหลได้ปลื้มกับพี่หรั่งและพี่ชัชจนเกินขอบเขต
อย่าลืมว่าในจิตใจส่วนลึก ผมอยากจะเป็นลูกผู้ชาย
แต่ผมไม่สามารถแสดงออกในสิ่งที่ผมอยากเป็นได้เลย
จนเกิดเหตุการณ์ต่างๆที่มันสุดโต่งไปมา
ผมก็เลยคิดเอาเองว่า ถ้ามันไปทางซ้ายจนเกินไป
ก็ควรมีเหตุการณ์มาดึงให้เราไปทางขวาบ้าง
แต่บางครั้งมันก็ต้องไปเจออะไรที่มันโหดร้าย
ตอนนั้นผมกลับมีความเชื่อว่าความโหดร้าย
มันจะทำให้เรากลายเป็นลูกผู้ชายที่แข็งแกร่งขึ้น
ไม่ขอสรุปนะครับว่าความเชื่อนี้มันถูกหรือผิด
ผมแค่รู้สึกว่าถ้าผมยังคงอยู่กับความหลงใหลได้ปลื้ม
ในตัวพี่หรั่งกับพี่ชัชมากจนเกินไป สักวันผมคงกลายเป็น
เจ้าหญิงแซนดี้ที่อยู่ในโลกแห่งความเป็นจริง
แต่ใจจริงแล้ว ผมอยากเป็นทหารหน่วยรบพิเศษมากกว่า
ตอนนี้ผมอายุ 53 นะครับ และพ่อผมอายุ 88
ตอนผมอายุ 48 ผมเคยเล่าเรื่องพี่ชัชให้พ่อฟัง
พ่อบอกว่าพ่อจะไปฆ่ามัน
ผมบอกกลับไปว่าไม่ต้องหรอก ทุกวันนี้ผมโอเคนะ
มีงานการที่มั่นคง สามารถดูแลพ่อกับแม่ได้
ทุกวันนี้ แม่ผมอายุ 82
ผมเองไม่เคยโกรธพ่อ แม่และตัวเองเลย
ผมคิดว่าทุกอย่างที่ผ่านมาคือประสบการณ์
อย่างน้อยมันก็หล่อหลอมให้ผมกลายเป็นผู้ชายแบบทุกวันนี้
ทุกวันนี้ ผมยังโสด ในวัย 53 ปี
ที่ยังโสดเพราะผมไม่สามารถรักผู้หญิงได้
และก็ไม่สามารถรักผู้ชายได้
แต่ทุกวันนี้ก็ยังคงคิดถึงพี่หรั่งกับพี่ชัชอยู่
อาจเรียกว่ารักแรกก็ได้ครับ (ถ้าจะเรียกนะ)
ทุกวันนี้ก็ทุ่มให้พ่อกับแม่เท่านั้น
แต่พวกท่านต้องอยู่แยกกันนะครับ
ผมให้อยู่บ้านคนละหลัง มีคนดูแลหลังละคน
ผมเองก็อยู่กับพ่อบ้างแม่บ้าง
แต่ช่วงโควิดจนถึงปัจจุบัน ผมต้องมาอยู่กับแม่
เพราะแม่กลัวมากและไม่ต้องการอยู่กับใคร
ท่านอยากจะอยู่กับลูกชายของท่านเท่านั้น
ถึงชีวิตผม ตอนจบจะ happy ending
แต่กว่าจะผ่านแต่ละวัน แต่ละเดือน แต่ละปีไปได้
มันช่างยากเย็นแสนเข็ญจริงๆ
และมันก็เต็มไปด้วยความโหดอย่างต่อเนื่อง
ตอนหน้าจะโหดแค่ไหน รอไปลุ้นกันครับ
ครูโหด ... โคตรซาดิสม์ ตอนที่ 5 หลังจากนี้ ชีวิตจะเป็นอย่างไร
สำหรับแม่ ผมคือลูกชายที่น่ารัก ว่านอนสอนง่าย
สำหรับป้า ผมคือเจ้าหญิงแซนดี้ ที่จะปรากฏตัวเฉพาะในพระราชวังของเจ้าป้า
สำหรับครูโก้ ผมคือ ไอ้เลว ไอ้ลองดี ไอ้ทาส
สำหรับพี่เสือ หัวหน้า gang ผมคือไอ้ถอดเสื้อจอมซ่า ซึ่งต้องเจออะไรโหดๆ
สำหรับครูคณิตศาสตร์ ผมคือนักเรียนที่น่าจะเรียนดีและควรได้รับการพัฒนา
แต่หลังจากเหตุการณ์ตอนที่ 4 กลับเกิดเหตุอีกเหตุการณ์หนึ่ง
ซึ่งยังจำได้จนทุกวันนี้ คือวันที่พ่อกับแม่ทะเลาะกันรุนแรง
แต่ไม่มีการทำร้ายร่างกายกันนะครับ
เพียงแต่เหตุการณ์นี้ทำให้แม่ shock และต้องเข้าโรงพยาบาลเป็นอาทิตย์
ช่วงที่แม่เข้าโรงพยาบาล คืนแรก พ่อมานอนเป็นเพื่อนที่ชั้น 3
คืนนั้น ผมมีความสุขมาก
เป็นครั้งแรกที่ได้กอดพ่อ
ตอนนั้นผมรู้สึกว่าตัวเองเป็นลูกผู้ชายมาก
ถ้าพ่อดีแบบนี้ทุกวัน ผมคงไม่ต้องไปตามหาความเป็นลูกผู้ชายจาก
ครูโก้และพี่เสือ
แต่พอประมาณตี 1 ผมก็เพิ่งมารู้ว่า
ผู้ชายที่ผมนอนกอดมาสักพัก ไม่ใช่พ่อ
ไม่รู้ว่าเขาสลับตัวกันตอนไหน
ผู้ชายที่นอนกับผมมาสักพักคือพี่หรั่ง
ตอนนั้นผมอายุ 12 เขาอายุ 18
เขาถอดเสื้อนอนด้วย
พี่หรั่งหล่อมาก ผิวขาวเนียน มีกล้ามสวย
พอรู้ว่าเป็นพี่หรั่ง ผมก็ shock นะ
ตกใจว่าผู้ชายที่เรานอนกอดมาพักใหญ่ๆ
ไม่ใช่พ่อ แต่เป็นพี่หรั่ง
ผมมารู้ภายหลังว่า หลังจากช่วงหัวค่ำที่ผมหลับแล้ว
พ่อโทรหาพี่หรั่ง เด็กช่างที่ร้าน ให้มานอนเป็นเพื่อนผม
ส่วนพ่อรีบขับรถไปนอนกับสาวๆแทน
ตอนนั้นพ่อคงไม่คิดอะไรมาก
แต่สำหรับผม มันเป็นเรื่องที่ใหญ่มาก
ผมแค่อยากได้รับความรัก ความอบอุ่นจากพ่อ
จะได้เติบโตเป็นลูกผู้ชายที่ดี
แต่พอพ่อนำเทพบุตรสุดหล่อและกล้ามแน่น
ให้มานอนกับผม และนอนแบบแนบแน่นกันขนาดนั้น
มันดันทำให้ผมได้รับความอบอุ่นจากเทพบุตรสุดหล่อ
ซึ่งมันก็แปลกๆนะครับ
พี่หรั่งเป็นลูกครึ่งไทย จีน ญี่ปุ่น กล้ามสวย หล่อมาก
ผิวขาวเนียน เสียดายที่แกไม่ได้เกิดเป็นวัยรุ่นในยุคนี้
ไม่งั้น พี่หรั่งอาจกลายเป็นดาราดังก็ได้
โชคร้ายที่แกเกิดในยุคที่ความหล่อต้นแบบคือสรพงษ์ ชาตรี
คนทั่วไปจึงติพี่หรั่งว่าขาวไปบ้าง กล้ามแน่นเกินไปบ้าง
หน้าหวานเกินไปบ้าง คือพี่แกโดนติแบบไม่มีชิ้นดีเลย
แต่สำหรับผม พี่หรั่งคือพระเอกเกาหลีที่โคตรหล่อ กล้ามสวย
และผิวขาวมาก ซึ่งไม่แปลกเลยที่ผมจะเริ่มหลงเขา
แต่ผมก็รู้สึกว่าผมควรจะอยู่ห่างๆเขาไว้
จนมาวันหนึ่ง มีคนมาเคาะประตูวิานชั้น 3 ของผม
พอผมเดินไปเปิดประตู ผมก็พบพี่ผู้ชายคนหนึ่งที่เป็นเด็กช่าง
มารู้ภายหลังว่าพี่เขาชื่อพี่ชัช อายุ 19
พี่เขาต่างจากพี่หรั่งเกือบจะทุกอย่าง เพราะเขาคมเข้ม
ผิวดำแดง แต่ดูดี พี่ชัชเหมือนพี่หรั่งแค่สองอย่างคือ
กล้ามแน่นและหล่อมาก
แต่แปลกอยู่อย่างคือเจอกันครั้งแรก
แกดันปลดกระดุมเสื้อผมและถอดเสื้อผมออก
แกยิ้มอย่างหล่อและพูดกับผมว่า "พี่ขอเช็คหุ่นหน่อย"
ตอนนั้นไม่ได้ตกใจนะครับ แต่งงๆว่านี่มันคืออะไร
หลังจากนั้นพี่แกบอกว่าอยากเห็นห้องนอนผม
ชวนผมเข้าไปในห้องนอน
พอผมเผลอ พี่ชัชก็กอดผมจากด้านหลัง
ทุกวันนี้ก็ยังจำแรงแขนที่แข็งแรงมากๆของแกได้
มันทำให้ผมกระดุกกระดิกไม่ได้ แต่ก็ยังไม่ร้อง
หลังจากนั้น พี่เขาก็โยนผมลงเตียงแล้วกระโดดขึ้นไปนอนข้างๆ
ก่อนที่พี่ชัชจะทำอะไรไปมากกว่านั้น
พี่หรั่งก็เข้ามา เขาดึงตัวพี่ชัชแล้วต่อยเขาไปทีนึง
พี่ชัชวิ่งหนีลงข้างล่าง
ส่วนพี่หรั่งเข้ามากอดผม ตอนนั้นพี่เขาก็ไม่สวมเสื้อเหมือนผม
อกอุ่นๆจึงมาปะทะกัน
"ศักดิ์เป็นไงบ้าง" พี่เขาถามผมพร้อมเอามือลูบหัวไปด้วย
นั่นคือความอบอุ่นที่ผมไม่เคยเจอมาก่อน
ผมจึงได้พูดคุยกับพี่หรั่งมากขึ้น
ด้วยแรงบันดาลใจจากพี่หรั่งและพี่ชัช
ทำให้ผมหลงใหลความเป็นชายนับแต่นั้น
หลงใหลความหล่อ หลงใหลมัดกล้าม
แต่ก็แค่หลงใหลนะครับ
เพราะจากวันนั้นถึงวันนี้ ผมก็ไม่เคยมีเพศสัมพันธ์กับผู้ชายเลย
ตอนคุยกับพี่หรั่ง ผมก็มีความสุขนะครับ
นอกจากรูปกายภายนอกจะหล่อเหลา
จิตใจของเขาก็ยังดีอีกด้วย
แต่พอพี่หรั่งเผลอ ผมก็แอบไปคุยกับพี่ชัช
คือหล่อเถื่อนแบบพี่ชัช ผมก็ชอบ
พี่เขาดูเถื่อนมาก พอผมยอมพูดกับเขา
พี่เขาก็ขอโทษผมในสิ่งที่ทำลงไปและ
สัญญาว่าจะไม่ทำอีก
แต่พอแม่ออกจากโรงพยาบาล
ทุกคนรู้ว่าต้องหลบๆซ่อนๆ
ตอนนั้นผมรู้สึกว่าควรจะมีเหตุการณ์ที่มาช่วยดึงผมไว้
ให้ผมกลับมาเป็นผู้ชายเต็มตัวอีกครั้ง
ไม่งั้น ผมคงหลงใหลได้ปลื้มกับพี่หรั่งและพี่ชัชจนเกินขอบเขต
อย่าลืมว่าในจิตใจส่วนลึก ผมอยากจะเป็นลูกผู้ชาย
แต่ผมไม่สามารถแสดงออกในสิ่งที่ผมอยากเป็นได้เลย
จนเกิดเหตุการณ์ต่างๆที่มันสุดโต่งไปมา
ผมก็เลยคิดเอาเองว่า ถ้ามันไปทางซ้ายจนเกินไป
ก็ควรมีเหตุการณ์มาดึงให้เราไปทางขวาบ้าง
แต่บางครั้งมันก็ต้องไปเจออะไรที่มันโหดร้าย
ตอนนั้นผมกลับมีความเชื่อว่าความโหดร้าย
มันจะทำให้เรากลายเป็นลูกผู้ชายที่แข็งแกร่งขึ้น
ไม่ขอสรุปนะครับว่าความเชื่อนี้มันถูกหรือผิด
ผมแค่รู้สึกว่าถ้าผมยังคงอยู่กับความหลงใหลได้ปลื้ม
ในตัวพี่หรั่งกับพี่ชัชมากจนเกินไป สักวันผมคงกลายเป็น
เจ้าหญิงแซนดี้ที่อยู่ในโลกแห่งความเป็นจริง
แต่ใจจริงแล้ว ผมอยากเป็นทหารหน่วยรบพิเศษมากกว่า
ตอนนี้ผมอายุ 53 นะครับ และพ่อผมอายุ 88
ตอนผมอายุ 48 ผมเคยเล่าเรื่องพี่ชัชให้พ่อฟัง
พ่อบอกว่าพ่อจะไปฆ่ามัน
ผมบอกกลับไปว่าไม่ต้องหรอก ทุกวันนี้ผมโอเคนะ
มีงานการที่มั่นคง สามารถดูแลพ่อกับแม่ได้
ทุกวันนี้ แม่ผมอายุ 82
ผมเองไม่เคยโกรธพ่อ แม่และตัวเองเลย
ผมคิดว่าทุกอย่างที่ผ่านมาคือประสบการณ์
อย่างน้อยมันก็หล่อหลอมให้ผมกลายเป็นผู้ชายแบบทุกวันนี้
ทุกวันนี้ ผมยังโสด ในวัย 53 ปี
ที่ยังโสดเพราะผมไม่สามารถรักผู้หญิงได้
และก็ไม่สามารถรักผู้ชายได้
แต่ทุกวันนี้ก็ยังคงคิดถึงพี่หรั่งกับพี่ชัชอยู่
อาจเรียกว่ารักแรกก็ได้ครับ (ถ้าจะเรียกนะ)
ทุกวันนี้ก็ทุ่มให้พ่อกับแม่เท่านั้น
แต่พวกท่านต้องอยู่แยกกันนะครับ
ผมให้อยู่บ้านคนละหลัง มีคนดูแลหลังละคน
ผมเองก็อยู่กับพ่อบ้างแม่บ้าง
แต่ช่วงโควิดจนถึงปัจจุบัน ผมต้องมาอยู่กับแม่
เพราะแม่กลัวมากและไม่ต้องการอยู่กับใคร
ท่านอยากจะอยู่กับลูกชายของท่านเท่านั้น
ถึงชีวิตผม ตอนจบจะ happy ending
แต่กว่าจะผ่านแต่ละวัน แต่ละเดือน แต่ละปีไปได้
มันช่างยากเย็นแสนเข็ญจริงๆ
และมันก็เต็มไปด้วยความโหดอย่างต่อเนื่อง
ตอนหน้าจะโหดแค่ไหน รอไปลุ้นกันครับ