ผมพึ่งสำนึกได้ว่า ผมพึ่งทำลายความรู้สึกของคนคนหนึ่งไป และอยากไปขอโทษต่อหน้าเขา แต่ผมไม่กล้าสู้หน้าเขา

ผมขอใช้นามสมมติกับเขาคนนั้นว่า(A)นะครับ
เรื่องมีอยู่ว่า ผมได้คบหากับAมาซักพักหนึ่ง แต่มีช่วงหนึ่งพี่ผมเริ่มทำตัวไม่ดีAแล้ว ตอนนั้นผมไม่รู้สึกผิดเลยที่ทำนิสัยแย่ๆกับเขา Aกับผมได้วางแพลนที่จะทำาด้วยกันไว้เยอะมาก แต่ผมดันมาติดเกมซะก่อน เลยทำให้ความรักของเราเริ่มไม่หวานชื่นเหมือนแต่ก่อน ผมกับAเริ่มทะเลาะกันบ่อยขึ้น แต่ผมดันเป็นคนปากแข็ง ผมเลยไม่ยอมขอโทษง่ายๆจนเรื่องบานปลายมากๆ ตอนนั้นผมไม่ได้อยู่กับA ผมไปเรียน และวันนั้นผมเหนื่อยมากๆเลยเล่นเกมคลายเครียดจนลืมปิดห้ามรบกวน จนAโกรธผม แล้วผมดันปากแข็งแล้วไม่ยอมรับว่าตัวเองผิด เลยได้วู่ว่ามแล้วได้ด่าAด้วยคำาหยาบต่างๆนาๆและบอกเลิกพร้อม block เขาไป ผมมานึกได้อีกทีมันก็ไม่ทันแล้ว วันนั้นผมกำลังเดินกลับบ้านอยู่ A ก็ได้ขับรถมาหาแล้วเพื่อจะคุยกับผม แต่ผมดันวู่วามอีกเลยเผลอผลักแขนAไป
หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย จนวันหนึ่งผมได้พิมพ์ไปสุขสันต์วันเกิดAแต่วันนั้นผมดันไม่กล้าขอโทษเขา และนี่คือสิ่งที่ผมพลาดมากๆเลย แล้วรู้สึกเฟลสุดๆ ได้แต่โทษตัวเองว่า"ถ้าวันนั้นไม่ทำตัวทุเรศอย่างงั้น ก็ไม่ต้องมาเสียคนที่รักขนาดนี้ได้ มันโง่จริงๆ"ผมโทษตัวเองอย่างงี้จนสุขภาพจิตตัวเองเริ่มเสีย 
  ทุกวันนี้เขาน่าจะmove on จากผมได้แล้ว แต่ผมยังจำทุกสิ่งอย่างที่เคยบอกที่เคยทำากับเขาได้ทั้งหมด แม้มันจะมีแต่เรื่องแย่ที่เกิดจากผมทั้งหมด
ผมควรจะเพิ่มความมั่นใจในตัวเองให้กล้าบอกเขายังไงดีครับ