นิทานเรื่องลาขี้เกียจ,
ณ ฟาร์มแห่งหนึ่ง มีลาตัวหนึ่งอาศัยอยู่ ลาตัวนี้ขี้เกียจมาก ไม่ชอบทำงาน ชอบนอนเกียจอยู่ใต้ต้นไม้,
วันหนึ่ง เจ้าของฟาร์มต้องการให้ลาขนฟางไปขายที่ตลาด ลาตัวนี้ไม่ยอมทำ บอกว่า "ข้าขี้เกียจ ข้าไม่อยากไป",
เจ้าของฟาร์มจึงให้วัวไปขนฟางแทน วัวทำงานหนัก ขนฟางไปขายที่ตลาดได้เงินมา,
เมื่อลารู้ว่าวัวได้เงิน ลาก็รู้สึกอิจฉา ลาจึงไปหาเจ้าของฟาร์ม และพูดว่า "พรุ่งนี้ข้าจะไปขนฟางเอง ข้าอยากได้เงินบ้าง",
เจ้าของฟาร์มดีใจ คิดว่าลาเริ่มขยันแล้ว
เช้าวันรุ่งขึ้น เจ้าของฟาร์มให้ลาขนฟางไปขายที่ตลาด ลาเริ่มเดินไป แต่ไม่นาน ลาก็หยุดพัก นอนหลับใต้ต้นไม้,
ลาเดินไปอย่างช้าๆ ใช้เวลานานมาก กว่าจะไปถึงตลาด ฟางก็ขายไม่ออก เพราะตลาดปิดแล้ว,
เจ้าของฟาร์มโกรธมาก ตะโกนว่า "เจ้าลานี่ขี้เกียจจริงๆ ข้าไม่เลี้ยงเจ้าไว้แล้ว!"
เจ้าของฟาร์มจึงไล่ลาออกจากฟาร์ม ลาไม่มีที่ไป ต้องเร่ร่อนไปตามลำพัง
คติเตือนใจ,
คนเราควรขยันทำการ ไม่ควรขี้เกียจ
คนขี้เกียจ มักประสบความลำบากในชีวิต
ผลลัพธ์ที่ได้ มักเป็นไปตามการกระทำของเรา
นิทานเรื่องลาขี้เกียจ,
ณ ฟาร์มแห่งหนึ่ง มีลาตัวหนึ่งอาศัยอยู่ ลาตัวนี้ขี้เกียจมาก ไม่ชอบทำงาน ชอบนอนเกียจอยู่ใต้ต้นไม้,
วันหนึ่ง เจ้าของฟาร์มต้องการให้ลาขนฟางไปขายที่ตลาด ลาตัวนี้ไม่ยอมทำ บอกว่า "ข้าขี้เกียจ ข้าไม่อยากไป",
เจ้าของฟาร์มจึงให้วัวไปขนฟางแทน วัวทำงานหนัก ขนฟางไปขายที่ตลาดได้เงินมา,
เมื่อลารู้ว่าวัวได้เงิน ลาก็รู้สึกอิจฉา ลาจึงไปหาเจ้าของฟาร์ม และพูดว่า "พรุ่งนี้ข้าจะไปขนฟางเอง ข้าอยากได้เงินบ้าง",
เจ้าของฟาร์มดีใจ คิดว่าลาเริ่มขยันแล้ว
เช้าวันรุ่งขึ้น เจ้าของฟาร์มให้ลาขนฟางไปขายที่ตลาด ลาเริ่มเดินไป แต่ไม่นาน ลาก็หยุดพัก นอนหลับใต้ต้นไม้,
ลาเดินไปอย่างช้าๆ ใช้เวลานานมาก กว่าจะไปถึงตลาด ฟางก็ขายไม่ออก เพราะตลาดปิดแล้ว,
เจ้าของฟาร์มโกรธมาก ตะโกนว่า "เจ้าลานี่ขี้เกียจจริงๆ ข้าไม่เลี้ยงเจ้าไว้แล้ว!"
เจ้าของฟาร์มจึงไล่ลาออกจากฟาร์ม ลาไม่มีที่ไป ต้องเร่ร่อนไปตามลำพัง
คติเตือนใจ,
คนเราควรขยันทำการ ไม่ควรขี้เกียจ
คนขี้เกียจ มักประสบความลำบากในชีวิต
ผลลัพธ์ที่ได้ มักเป็นไปตามการกระทำของเรา