เเฟนเห็นเเก่ตัว ผิดไม่ยอมรับผิด อยากพออยากอ่านกำลังใจดีๆค่ะ

คือเราคบกับเเฟนมา1ปีเเล้ว ตัวเราทำงานนะคะ โตกว่าเเฟน2ปีส่วนเเฟนปี3มหาลัยค่ะเข้าเรื่องเลยนะคะคือน้องที่ทำงานเเนะนำคะเหมือนชงให้คบกันพอได้คบก็มีความสุขดีมาอยู่ด้วยกันใช้ชีวิตด้วยกันเเบบคู่อื่นปกติเเต่เขาเกเรค่ะหมายถึงเกเรกับครอบครัวไม่ได้อยู่ที่บ้านมาหลายปีเเล้วเคยไปเจอพ่อเเม่เขา1ครั่งค่ะพ่อเขาบอกกับเราว่าอยากให้พาลูกชายเขากลับไปหมายความว่าอยากให้ลูกเลิกเกเรกลับไปช่วยงานที่บ้านเราก็รับปากบ้านเขาทำธุรกิจส่วนตัวค่ะพอมีฐานะพอสมควรเเต่ตัวเราเองไม่ค่อยมีฐานะทุกอย่างที่มีในชีวิตเราหาเองทั้งหมด ทุกบาททุกสตางค์ครอบครัวเเตกเเยกพ่อเเละเเม่ไปมีครอบครัวใหม่เราทำงานเ้ละเรียนวันอาทิไปด้วยอย่างข้างบนข้อความที่บอกว่าเเรกๆมีความสุขดีช่วยกันจ่ายค่าห้อง พักหลังใหญ่ๆเขาเเปลกๆเเปลกๆในที่นี้คือเวลาเขาทำผิดเขาจะหาเรื่องให้เราผิดตลอดเช่น เขาตื่นสายเขาจะโทษเราที่ไม่ปลุกเขาทั้งๆที้ราปลุกเขาเเล้วเขาหงุดหงิดใส่ เวลาทะเลาะชอบโพสเฟสด่าเราคำหยาบคาย หรือลงโค้ดเฟรนด่าเราอย่างเช่นวันนั้นพอดีเรามีสอบวันอาทิตเราบอกขอเอามอไซไปนะเดะไม่ทันเขาพึงออกมาใหม่ค่ะเเต่เรามีรถยนนะคะเเล้วพอเราลงมาฝนตกเราเลนบอกว่าโยนกุญเเจรถใหญ่มาให้หน่อยฝนตกเราเเล้วเราโยนกุนเเจเขาขึ้นไปมันไม่ถึงค่ะมันตก เขาด่าเราเเรงมากค่ะ จนเราร้องไห้เเละเขาเอาไปด่าเราในโค้ดเฟลนค่ะ เขาด่าเย**เเม** อะไรประมาณนี้ค่ะพอเริ่มนานไปเขาออกทรงประมานเห็นเเก่ตัวเรื่องเล็กๆน้อย อย่างเช่นน้ำดื่มที่ห้องเราซื้อเข้ามาเเต่เขาไม่ช่วยค่ะ ของทุกอย่างเเรกช่วยหลังๆไม่ช่วยค่ะ เเละใช้คำพูดเเหนบเเหนมเวลาทะเลาะล่าสุดนี้จับได้ว่าคุยกับคนอื่น ทำเหมือนตัวเองไม่ผิด บอกว่าปลุกเขามาทะเลาะไม่รู้เวลาเรารักเขามากเพราะเราไม่มีใครในชีวิตมีเเค่เขาคนเดียวเราคิดเเบบนั้นเวลาเขาอยู่กับเพื่อนเเล้วเขาอยากกลับเขาจะอ้างเราตลอด เราจะกลายเป็นผญงี่เง่าในสายตาของเพื่อนเขาตลอด ล่าสุดนี้ไปเที่ยวบางเเสนด้วยกันเพราะตัวเราเองอยากไปกับเขาอยากลองใช้ชีวิตกับเขาเพราะไม่เคยไปไหนด้วยกันเลยค่ะ พอไปเที่ยวเราให้เขาออกเเต่ค่าน้ำมันเราออกค่าที่พักพอไปถึงเราเตรียมชุด ขาตั้งกล้อง ไปเผื่อถ่ายรูปจะมีท่าทีเหมือนไม่อยากถ่าย ชวนเดินก็ไม่เดิน ตอนกลับ เขาก็พูดว่า2,000หมดตัวเราก็บอกหมดอะไรไม่เห็นจ่ายอะไรเลยเขาบอกต้องศื้อน่ำท่อมเตรียมไว้ หัวเเรต เขาออกหาอาหาร600+500=1100 เราออกค่าที่พัก2วันรวมๆ2400+600 เเละอื่นๆ เราก็บอกไม่ต่องพูดได้มั้ยอยากไปเที่ยวเเบบสนุกๆเเละเขาก็เถียงเราว่าทำไมจะพูเไม่ได้เราฟิวขาดค่ะ ไม่เคยเป็นเเบบนี้กับเขาเราร้องไห้เพราถเราโมโหมากที่เราไปเทียววันครบรอบ1ปีที่ชวนไปเพราะคิดว่าถ้าไปเผื่อดีขึ้นเพราะไม่เคยไปไหนกับเขาเลย สรุปกลับมาเเย่กว่าเดิมค่ะเหมือนตัวช่วยสุดท้ายที่จะทำให้ความสัมผัสสานเราคิดทุกวันเหมือนรู้สึกตัวว่าควรพอจริงๆ ล่าสุดนี้เราปวดหลังมากยืนก็ปวดมากๆเรานอนร้องไห้ข้างเขสเพราะปวดมากจริงๆ เขาโมโหค่ะที่เรานอนร้องไห้ตัวเราเองอยากให่เขาดูเเล เพราะเรามีเเค่เขาเเล้วเราร้องไห้หนักกว่าเดิมเพราะเขาด่าเเละหงุดหงิดใส่เราเข้าใจว่าเขาทำงารที่บ้านเหนื่อยเเต่เขาจะเป็นเเบบนร้ตลอดเวลาเราเป๋นเเบบนี้ค่ะเราไม่อยากไปหาหมอเพราะกลัวเป้นอะไรขึ้นมายังไม่พร้อมเเละกำลัฃที่มีจ่ายไม่ไหวค่ะเราร้องไห้เพราะเสียใจมากๆที่เขาเป็นเเบบนี้เพื่อนเขาบอกว่เราตามใจเขามากเกินไปจนเคยตวเเละเห็นเเก่ตัวยกตัวอย่างที่เราไม่ไหวเเล้ว เช่น เขาไม่ได่ช่วยค่าห้องเเล้วนะคะเราบอกว่าช่วยซื้อของเข้าห้องหน่อยยาสระน่ำดื่มช่ววๆกันเขาบอดว่าตัวเราใช้เปลืองเลยไม่อยากซื้อไม่อยากเอาเข้า เเต่ปัจจุบันฝช้ของเราทุกอย่างเรารู้สึกว่าปัญหาที่เข้ามาในชีวิตไม่สามารถให่คำปรึกษาหรือทางออกที่ดีได่เลยเราเเก้เองทุกอย่างเเต่อย่างว่ารักเขาเเต่อยากพอเเล้วค่ะที่เขียนวันนี้อยากอ่านกำลังใจค่ะ😞