ตามหัวข้อเลยค่ะ แม่เรารักพี่สาวมากกว่าเรามากๆ ทำให้เวลามีเรื่องอะไร แม่จะเข้าข้างพี่สาวเราตลอด ทั้งๆที่แม่บอกอยู่บ่อยว่ารักเท่ากัน แต่ทำไมรู้สึกเหมือนรักแค่พี่สาวคะ ของอะไรพี่สาวอยากได้แม่ให้หมด แต่ของเราแทบไม่เคยได้ หรืออย่างเช่นของบางอย่าง เราก้ได้ของเก่าจากพี่ ทั้งๆที่พี่ได้ของใหม่ตลอด อะไรดีก็ให้พี่ ขนาดบางทีพี่เราแค่ป่วยนิดหน่อย แต่เราทั้งป่วยทั้งปวดเมื่อยทั้งตัว แม่ยังใช้เราทำงานเลยค่ะ โดยใช้เหตุผลวา พี่เขาป่วยอยู่ นิดหน่อยเอง ทำไปเถอะ แล้วเวลามีเรื่องอะไร อย่างเช่นพี่เรากลับบ้านช้า แม่แค่บ่นนิดหน่อย แต่กับเรา แม่ถึงขั้นลงไม้ลงมือ ทั้งๆที่เวลาแม่ป่วยหรืออะไร เราคอยช่วยตลอดแท้ๆ แต่พี่สาวเราไม่สนใจอะไรเลย พี่สาวเราเป็นคนที่เรียนเก่งรึเปล่า แม่เลยรักพี่สาวมากกว่า แต่เราก็เล่นดนตรีได้วาดรูปสวยทำงานบ้านได้ใช้งานง่าย แต่ทำไมแม่ถึงทำเหมือนเราเป็นแค่คนใช้เลยคะ ตอนนี้สภาพจิตใจเราค่อนข้างย่ำแย่ เพราะครอบครัวนี่แหละค่ะ พ่อเราจะออกไปทำงานนอกบ้านบ่อย เราเลยต้องอยู่กับแม่ แล้วไม่มีวันไหนเลยค่ะที่เราจะไม่โดนแม่ด่า บางครั้งแม่หงุดหงิดก็มาด่าเรา ลงไม้ลงมือ แต่กับพี่สาวแทบไม่เคย แม่เอาเรื่องเก่าๆมาบ่นเราตลอด ตอนนี้เราอายุแค่13 เริ่มมีความคิดว่าควรหายไปเลยดีมั้ย หรือถ้าไม่มีเราอยู่ครอบครัวน่าจะมีความสุขขึ้น ตอนนี้เราเหนื่อยมากเลยค่ะ ไม่รู้ต้องทำยังไงให้แม่เห็นเราเป็นเด็กคนนึงบ้าง สุดท้ายนี้ก็ขอบคุณทุกคนที่อ่านกระทู้เราจนจบนะคะ
แม่รักลูกไม่เท่ากัน ลูกที่ไม่ได้รับความรักต้องทำยังไงคะ