คือเรื่องมันมีอยู่ว่าเราคบกับแฟนมา7ปี และ ระยะเวลา2-3ปีแรกทุกอย่างอะไรก็ดีไปหมดเขาดูแลเราดีมาก ดีจนเราคิดว่าจะหาผู้ชายอย่างดีได้จากที่ไหนอีกตามใจเราทุกอย่างเชื่อฟังเราตลอดเวลาเราง่อนก็ค่อยมาง้อมาใสใจจนเราไม่เคยรู้สึกขาดหายอะไรเลยจนมันคาดหวังกับคนนี้มากๆ พอคบกันมา6ปีเขาก็ทำให้เราหมั่นใจได้ว่าเขารักเราจริงเขาดูแลเราได้เขาก็ขอเราแต่งงานวันทีาคบรอบ6ปี วันนั้นเราโครดดีใจเลยเพาะเราก็รักเขามากๆจนกลัวว่าถ้าวันหนึ่งไม่มีเขาเราจะอยู่ได้ไหมและสิ่งที่เรากลัวมาตลอดมันก็เกีดขึ้นจริ่งๆ พอเราแต่งงานกันปุบย้ายมาอยู่ด้วยกันยังไปถึงปีเขาก็เปลียนไปเป็นคนละคน ไม่เคยแคร์ความรู้สึกเราเลย พูดทำร้ายจิตใจเราอยู่ตลอดเวลาง่อนก็ไม่เคยง้อ มีแต่พูดว่าเรางี่เง้า อยู่กับเราแล้วไม่มีความสุข เขาเอาแต่พูดว่าอยากให้เราไปเจอคนที่จะดูแลเราได้ ทำไม่ต้องให้คนอื่นทำด้วยเพราะที่ผ่านมาเขาก็ทำมาตลอด แล้วมาวันนี้กับทำไม่ได้มันคืออะไร ถ้าไม่รักก็แค่บอกมาตรงๆทำไม่ต้องทำเหมือนตัวเองฝืนอยู่ทั้งๆใจมันไม่อยู๋แล้วด้วย