ผู้ ซาบ ซึ้ง อัก ษรา ภา ษา ศิลป์
ผู้ มอง โลก เลอ งาม หวาม จาก จินต์
ผู้ เถิด ถิ่น รัก บ้าน สำ ราญ ใจ ...
โย่ว โย่ว
ชน ใน ชาติ ใจ ซื่อ ถือ ธรรม มะ
คล้อง ตรร กะ สุข สันต์ ทุก วัน ใหม่
อย่า พ่าย แพ้ แม้ รัก มา หัก ฤทัย
ยัง โอ ภา ปรา ศรัย วิ นัย มี ...
โย่ว โย่ว
เหมือนลื่นล้มไถลลงในวัด มาตามนัดห้าแสนแขวนหน้าบ้านสี
หมาจนตรอกโหยไห้กระไรมี ทรพีทรขนเหล่าคลุกเคล้ากัน
เสียแรงเพียรเวียนแวะแกะสลัก หมาเขี้ยวหักซูเอี๋ยเกิดเสียขวัญ
หวังจะได้ลือร่ำถ้อยรำพัน มาติดจั่นงวยงงหมาหลงคอย
โย่ว โย่ว
ต้อง นั่ง ตรำ น้ำ ฟ้า และ ฝ่า ฝน
หมา กระ วน กระ วาย หด หาง ถอย
ร้าย ยัง กราย ยัง กล้ำ ช้ำ เป็น รอย
หอบ ลิ้น ห้อย กระ เส่า เงา หัว หาย
โย่ว โย่ว
จาก วัน นั้น ถึง วัน นี้ สี สัก
คง จม ปลัก ถา วร นอน หน้า หงาย
ไม่ แล เหลือบ ผู้ คน ต้น จรด ปลาย
ถึง วาง วาย จี รัง ทั้ง รู ทวาร
โย่ว โย่ว
เสียแรงมุ่งมั่นป้อข้อหาฟ้อง เสมือนป้องปกชาตินิวาสสถาน
ที่แท้คืออสูรอหังการณ์ หรือขอทานคอยท่าล่ารางวัล
ทึกทักว่าตนเองเก่งเกินร้อย โอ่อวดสอยดาวเถื่อนเดือนสวรรค์
อกผายไหล่ผึ่งยืนถึงประจัญ มิเคยหวั่นวันนี้หนีหน้าหลบ
โย่ว โย่ว
**** แร็ป เพลงยาวไร้ท่อนฮุก ****