สวัสดีค่ะ วันนี้เราจะมาเล่าเรื่องวันนี้ เกี่ยวกับคนที่เราชอบ
คือเขาเป็นรุ่นน้องเราแค่ปีเดียว เราพึ่งชอบน้องเขาได้ไม่นาน เรียกว่าแค่สัปดาห์เดียวเองมั้ง แต่เราก็ชอบแหละแบบปลื้มๆ แต่ไม่ได้รู้สึกจนใจเต้นรัว วันนี้เราไปขอเฟสน้องเขาแล้วเราก็ได้มาด้วย บอกเลยตื่นเต้นมากแต่เพื่อนไปขอให้ เราไม่กล้าไปขอเอง น้องก็ยิ้มไม่หยุดเลย แบบเขิน แล้วเพื่อนแซว เรานี่แบบหน้าแดง อายก็อาย ทำเป็นหน้านิ่ง ว่าเราไม่ใช่คนที่ขอให้มาขอนะ หน้าแดงในรอบ3ปี หูนี่แดงหมด แดงเป็นครึ่งชม ปกติถ้าหน้าเราแดง ใจเราจะต้องสั่นด้วย แต่นี่นั่งเฉยๆ ไม่รู้ตัวเลยว่าแดง จนเพื่อนทักถึงไปส่องกระจกเลยรู้สึกว้าว เพราะไม่ได้เป็นแบบนี้มา3ปีแล้ว ที่ผ่านมากอน หน้านั้นก็มีคนที่ชอบแต่ไม่เคยถึงขนาดนี้ พอตอนใกล้กลับบ้าน เราเอาดอกไม้ไปให้น้องเขา ฝากเพื่อนเอาไปให้ น้องก็รับ ตอนแรกเผื่อใจไว้แล้วว่าน้องต้องไปรับแน่ๆ แต่น้องรับ แล้วมองหาเราใหญ่เลย ใจเรานี่ฟู คนนี่เห็นเกือบหมด ว่าเอาดอกไม้ไปให้ ขนาดฝากเพื่อนไปยังโครตอาย เราคิดว่า เรายังชอบน้องไม่นานก็จริง แต่ทุกอย่างมันดูรวดเร็วไปหมดเลย ตอนนี้อยู่บ้านกำลังนอนอยู่ ใจมันว้าวุ่นอยู่นิ่งไม่ได้เลย คิดถึงแต่หน้าน้องเขาอยากไปเจอเร็วๆ แล้ว อยากไปหาอยากไปเห็นหน้า รู้สึกโหยหาไปหมด อาการนี่ นี้ตกหลุมรัก แล้วรึป่าวค่ะ ตอนไปขอเฟสตอนไปให้ดอกไม้ ใจไม่ได้เต้นเลย ไม่ได้รู้สึกมาก รู้สึกแค่ปลื้ม แต่ก็เฉยๆ พอกลับบ้านมาตอนนี้ ทำไมมันอยู่สุขไม่ได้เลย อยากไปเจอหน้าไวๆๆ แล้ว