เคยไม่อยากไปโรงเรียน เพราะ สังคมในห้องมั้ยคะ

เราอยู่ช่วงมัธยมค่ะ เปิดเทอม 1 มาอะไรก็ดีไปหมด  มีกลุ่มเพื่อนที่สนิท คุยดีด้วยต่อหน้า พอเทอม 2 เราก็มารู้ว่าเค้าเอาเราไปพูดลับหลัง นินทา บูลลี่เรา อิจฉาเราที่เก่งกว่า แล้วก็เริ่มนินทาในแชทและก็ตอนเราไม่มาเรียนกับตอนเราออกจากห้องไปค่ะ บอกก่อนว่ากลุ่มนี้ใหญ่ที่สุดในห้องเราแล้วค่ะน่ากลัวด้วยT^T ที่เรารู้ว่าเค้าพูดลับหลังเพราะว่า วันนั้น เรายืนใส่รองเท้าอยู่หน้าห้องกำลังจะไปส่งงานพวกนางก็เริ่มพูด ไปสักทีว้ายๆ เราก็เอ้ะใจแล้วอะค่ะ ก็เลยเริ่มสืบตั้งแต่วันนั้น 2สัปดาห์ได้ จนเราไปเห็นแชทโทรศัพท์นางคุยในกลุ่มสร้างแยกอีกทีไว้นินทาคนนู้นนี้เป็นชื่อกลุ่มเลยค่ะในโทรศัพท์ นางเปิดทิ้งไว้วางบนโต๊ะ เราเลยเห็นชื่อเราค่ะกับชื่ออีกหลายๆคนในห้องและนอกห้อง ที่สร้างเป็นกลุ่มไว้นินทา ประมาณ สมมุตินะคะ คนนี้ชื่อ ส้ม กลุ่มก็ชื่อ ไม่ชอบอีส้ม นินทาส้ม แล้วก็ชื่อที่พวกเค้าแต่งให้คนนั้นค่ะ ตั้งแต่วันนั้นเราเลยเคลียร์กับพวกนาง พวกนางบอกจบนะคะจะไม่ยุ่งกับเราอีกจะไม่พูดแซะหรืออะไร เราก็จบค่ะ และแยกออกมาอยู่คนเดียวตัดขาดกับพวกเค้าอะค่ะ แต่พวกนางพูดไม่จิงอะค่ะ บอกว่าจบแต่ไม่จบ หลังจากออกมาได้ 2 วันเราคุยกับเพื่อนในห้องที่คุยกับเราได้ปกติค่ะ ไปถามงานเพื่อนที่คุยกับเราได้ปกติ เค้าก็มาทำหน้าบูดแบบล้อเลียนเราอะค่ะ แล้วก็เริ่มแซะ ว่าอยู่คนเดียวใครจะกินข้าวด้วยน้า ใครจะทำงานด้วย เหม็นขี้หน้า ไม่อยากนั่งรวมห้องกับเราอะไรประมาณนี้อะค่ะ เริ่มมาค้นโต๊ะเรา วันนั้นเรามาเรียนตอนเช้าเข้าห้องมา หนังสือโดนค้นเละไปหมดเลยค่ะ  เอาเก้าอี้เราไปวางที่อื่น เราเลยย้ายโต๊ะไปนั่งที่อื่นกับเพื่อนในห้อง แต่เราก็มารู้ว่าพวกนางก็ไม่ชอบเพื่อนที่เรานั่งข้างๆด้วยค่ะ เราก็เลยโดนพวกนั่น แซะเพิ่มอีกว่า ออกกลุ่มมาเพื่อมาคบอีนี่หรอ สมเพช เชื่อใจอีนี่หรอ ไรประมาณนี้อะค่ะ ทั้งๆทีเพื่อนคนนั้นไม่เคยทำอะไรเลย นั่งเงียบๆของเขาตลอดเลยค่ะ เราก็คุยกับเพื่อนคนนั้นปกติตลอดตั้งแต่เทอม 1 จนเทอม 2 พอเราย้ายที่นั่งไปพวกนางก็ เริ่มบูลลี่เรา หน้าตาและทรงผม เพื่อนผู้ชายก็บอกให้เราเอาหูฟังมาเวลาพวกนางพูดจะได้ไม่ต้องได้ยิน เพื่อนผู้ชายในห้องก็ไม่ชอบพวกนางเหมือนกันค่ะT^T  แต่ทำอะไรไม่ได้ ครูรายวิชามาสอนพวกนางก็บอกครูเกี่ยวกับเราอะค่ะ ว่าที่เราย้ายไปนั่งที่อื่นเพราะทำตัวแบบนี้ ให้ครูไม่ชอบเราให้พวกนางดูดีขึ้นมาอะค่ะ แต่ครูเค้าก็ไม่สนใจนะคะ คุยกับเราปกติ เราเลยไม่สนใจค่ะ จะพูดใส่ร้ายเราก็พูดไปใครจะเชื่อก็เชื่อ พอผ่านๆไปมันหนักขึ้นทุกวันเลยค่ะ เข้าห้องมาเราก็โดนแซะ นั่งก็โดนแซะ เราทนฟังแบบนี้เวลาไปโรงเรียนรวมเกือบเดือน จนเราเสียสุขภาพจิตไปหมดเลยค่ะ มาเรียนก็ต้องมานั่งฟังอะไรพวกนี้แซะกรอกหูทุก 10-20 นาที เรียนก็ไม่รู้เรื่องขนาดย้ายที่นั่งแล้ว พวกนางพูดแซะเสียงดังอะค่ะ มีแค่ บางวิชาที่จะไม่พูดเสียงดังแซะเราเพราะครูดุ จนเราทนไม่ไหวจริงๆค่ะ เราก็ไปเล่าให้เพื่อนกลุ่มเก่าที่สนิทมากๆฟัง ก็คลายเครียดได้อยู่บ้างค่ะ ได้คำแนะนำซับพอตเรา แต่ช่วงปีใหม่มาเราหยุดบ่อยมากเพราะไม่อยากไปฟังอะไรพวกนี้ แม่ก็ถามมีอะไรที่โรงเรียนมั้ยมีปัญหารึป่าวเราก็บอกไม่มีแค่ไม่อยากไปขอหยุดบ้าง เราหมดความมั่นใจใบหน้าตัวเองทรงผม ร่างกายเรา เพราะ พวกนางบูลลี่ T^T เราพยายามไม่สนใจแล้วแต่โดนพูดทุกวันเราก็เสียสุขภาพจิตไปหมดเลยค่ะ เราอยากย้ายโรงเรียนมากๆ สุดท้ายเราตัดสินใจเล่าให้แม่ฟังเรื่องนี้เพราะไม่ไหวจริงๆ แม่ก็เข้าใจเราค่ะ ปลอบเราว่าทำไมไม่บอกแม่ให้เร็วกว่านี้ไรงี้อะค่ะ บอกเราอย่าไปสนใจอย่าไปแคร์ แม่ก็บอกให้ทนไปจะสอบปลายภาคแล้วจะพาย้าย แม่เราก็ไปเคลียร์ให้โทรไปหาครูประจำชั้น ครูประจำชั้นก็พาพวกนางมาเคลียร์พวกนางก็บอกว่า จะจบจริงๆค่ะรอบนี้ เหมือนจะจบนะคะ แต่สันดานคนอะค่ะ พอจะเข้าเดือน 2 พวกนางก็ยังไม่จบ เริ่มพูดแซะเราอีกแล้วค่ะT^T
รอบนี้บูลลี่ใบหน้าเรากลับทรงผมเราหนักกว่าเดิมอีก ทั้งๆทีรัดหางม้าเหมือนกันกับคนอื่นๆในโรงเรียน ดันโดนแซะไปไกลเลยค่ะ เราไม่รู้จะทำยังไงแล้วทุกวันนี้ยิ่งไม่อยากไปเลยค่ะ เสียความมั่นใจสุดๆ โดนพูดแซะกรอกหูเสียสุขภาพจิตมากT^T