ช่วยเเปลความหมายบทนี้หน่อยครับ ผลจากเจ้าลอยแก้ว จากช้ำน้ำตากระเด็น บอกความแล้วจากจำเป็น เป็นทุกข์ท่าหน้านวลแตง

พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงธรรมเพื่อให้ภิกษุทั้งหลายพิจารณากายนี้ตามความเป็นจริง มิให้หลงยึดถือว่าเป็นตัวตน เป็นของงาม หรือเป็นสิ่งควรยึดมั่น ทรงสอนให้ตั้งสติพิจารณากายโดยแยกออกเป็นส่วน ๆ ตามที่กายนี้มี

ทำได้แล้วค่ะ ขอบคุณทุกความคิดเห็นนะคะ...

หญิงชายผู้ใดเลยเกิดมาในหว้งมหรรณพภพสงสารยังมิถึงซึ่งพระนิพพานตราบใด ก็ย่อมต้องทุกข์โพยภัยประหารปานประหนึ่งว่าตวัเรานะเจ้าพี่ เเปลว่าอะไร?

สวรรค์ !!! (กาพย์ยานี ๑๑) @ ค่ำเช้า เจ้าผ่านฅน......ไยจึ่งจน น้ำใจหนา สวรรค์ สิใกล้ตา............เปิดรอท่า เจ้าเนาพลัน @ สวรรค์ ใช่เวียนวก.......ฤๅชัฏรก ยากจักฝัน แท้รัก เมตตาครัน..........ทุกสิ่งสร