ช่วยเเปลความหมายบทนี้หน่อยครับ ผลจากเจ้าลอยแก้ว จากช้ำน้ำตากระเด็น บอกความแล้วจากจำเป็น เป็นทุกข์ท่าหน้านวลแตง

สวรรค์ !!! (กาพย์ยานี ๑๑) @ ค่ำเช้า เจ้าผ่านฅน......ไยจึ่งจน น้ำใจหนา สวรรค์ สิใกล้ตา............เปิดรอท่า เจ้าเนาพลัน @ สวรรค์ ใช่เวียนวก.......ฤๅชัฏรก ยากจักฝัน แท้รัก เมตตาครัน..........ทุกสิ่งสร

แต้มสีลงตรงที่ต่างสีสันใช้พู่กันวาดค่าภาษาสีแล้วดัดแปลงแต่งรสบทกวีระบายสีโลกทัศน์และศรัทธา"สีความสุขคือสีที่สดใสสำเริงใจรวยรื่นบนผืนผ้าแม้นจมทุกข์เจ็บช้ำสีน้ำตาเปียกผืนผ้าชำรุดหยุดระบาย"&quo

หญิงชายผู้ใดเลยเกิดมาในหว้งมหรรณพภพสงสารยังมิถึงซึ่งพระนิพพานตราบใด ก็ย่อมต้องทุกข์โพยภัยประหารปานประหนึ่งว่าตวัเรานะเจ้าพี่ เเปลว่าอะไร?

ช่วยเเปลความหมายบทนี้หน่อยคับ ผลจากเจ้าลอยเเก้ว บอกความเเล้วจากจำเป็น จากชํ้านํ้าตากระเด็น เป็นทุกข์ท่าหน้านวลเเตง

ทุกข์ทับถม จิตใจ ไร้เรี่ยวแรง เหมือนโดนแกล้ง โดนรังแก สุดแสนทน โทสะผุด พลุ่งพล่าน ดั่งไฟดล โมหะวน ปิดบัง สติปัญญา โลภะกรีด ร้องเรียก ไม่เคยพอ สติรอ ตามไม่ทัน ช่างน่าขำ จิตถูกเหวี่ยง ตกต่ำ อย่างน่าช้ำ