อยากตายแต่อยากยังซับพอร์ตศิลปินที่ชอบอยู่ทำไงคะ

ทุกวันนี้เราทำงานที่บ้าน และเป็นงานประจำ หยุดทำวันอาทิตย์ แต่วันอาทิตย์ก็รับจ๊อบเสริมด้วย สวนสามีเห็นเราทำงานหนักก็เลยช่วยเรื่องในบ้าน ซักผ้า ตากผ้า รีดผ้าลูก ไปรับไปส่งลูกไป รร อาหารก็หาให้เรากิน แต่

ตามกระทู้เลยค่ะ  คือว่าเราเองก็เป็นอาร์มมี่คนนึงที่ชอบบังทันมาก ชอบถึงขนาดที่ไม่ได้คิดว่าเค้าเป็นแค่ศิลปินแล้วแต่พวกเค้าคือส่วนหนึ่งของชีวิตไปแล้ว เพราะเหมือนพวกเค้าจะช่วยซัพพอร์ตจิตใจเราเวลาเราเ

คืออยากบอกความรู้สึกที่มีต้องน้องๆทั้งสองคนว่า ดีใจที่ได้ติดตามและคอยซับพอร์ตน้องๆ ไม่ว่าน้องจะเจอปัญหาอะไรพี่ขอให้น้องๆจับมือกันไปตลอดเลยนะ จะคอยเป็นกำลังใจให้น้าา~

กระทู้นี้ขอระบายหน่อยเถอะค่ะ.. เรื่องมีอยู่ว่า เราทำงานวีซ่าในโรงเรียนนานาชาติ ปีนี้เข้าปีที่3ของการทำงานนี้ ซึ่งงานหลักๆคือต้องดูแลเอกสารต่างๆของครูและผู้ติดตาม ตอนนี้ที่ต้องดูแลก็ราวๆ 100คน รวมผู้ต

จขกท.ทำงาน programmer มาได้ 2 ปีกว่าแล้วแต่ไม่ค่อยได้โค้ด ส่วนใหญ่ออกไปพบลูกค้ากับซัพพอร์ตซะมากกว่า ไม่ชอบโค้ดดิ้งค่ะ ลาออกจากบ.เพราะปัญหาการเมืองในบ.+ เพื่อนร่วมงาน ตอนนี้ได้งานใหม่เป็น Coordinator h

โย่วค่ะ😸หวังว่าจะอ่านเพลิน❗ หนูเป็นสาวหล่อค่ะไม่ใช่ทอมแค่ตัดผมสั้นเฉยๆ เพราะขี้เกียจดูแลผมค่ะก็เลยทำ นอกจากนั้นก็รู้สึกว่าตัวเองอยากหล่อค่ะ ถ้าอยากสวยก็แค่ใสวิกค่ะ บางทีก็อยากหล่อ บางทีก็อยากสวย เอาง่

เราเป็นคนที่พยายามพัฒนาตัวเองในสิ่งที่ชอบทำแต่เราก็มีคนรอบตัวที่ทำสิ่งนั้นด้วย เรารู้ตัวว่าชอบสิ่งนั้นแต่เราทำครึ่งๆกลางๆเพราะสภาพจิตใจไม่ค่อยดีหยุดพักจากสิ่งนั้นมาพักใหญ่พอกลับมาทำก็รู้สึกมันไม่ดีพอ

สวัสดีค่ะ เรามีคบหากับผู้ชายคนนึงห่างกับเรา7ปีคือเขาอายุเยอะกว่า เขาหาเงินได้เดือนละ 17,000-20,000 แต่เขามีภาระมากมาย ค่าผ่อนบ้าน ค่าเน็ตนู้นนี่นั่น รวมๆภาระแล้ว 20,000 บางเดือนติดลบ รู้สึกว่าทุกเดือน