ขอชมการลำดับการเล่าเรื่องสไตล์ อุโมงค์ผาเมือง หรือราโชมอน การเล่าเรื่องผ่านบ่าวของแต่ละฝ่ายที่เอนเอียงนายข้า นายเอ็ง เอาดีเข้าตัว จนทำให้พาร์ทอดีตมีสีสันขึ้นมากๆ คนดูก็อยากช่วยตามหาความจริง



ยกระดับละครสไตล์น้ำเน่าแบบไทย ให้มีโทนสืบสวน ใส่ความผีแบบไทยๆ

การแสดงเทพๆ ของนุ่น ศิรพันธ์ วัฒนจินดาที่ทั้งร้าย ทั้งน่าสงสาร กับการโดนตั้งแง่ที่เป็นครอบครัวเชื้อจีน มาจากครอบครัวที่ไม่ได้การยอมรับจากพวกขุนนางในสมัยนั้น







อีกคนที่น่าจับตามองคืออ๊ะอาย ที่ทำได้ดีไม่แพ้การร้องเพลง (ไม่ได้มาเป็นแค่กระสอบทรายนะ!)

งานภาพก็ย้อมสีให้ดูหมองหม่นอึมครึม แต่พอตัดไปที่ฝั่งบ้านน้องตี๋ ก็ดูสดใส ออร่าวิบวับ