เราควรเลือกอยู่กับพ่อ หรือ อยู่กับเเม่ ดีคะ
เราเป็นเด็กคนนึงที่โตมากับครอบครัวฝ่ายพ่อค่ะ มีปู่ย่าเลี้ยงมาตั้งเเต่เล็กๆพ่อเเม่หย่ากันตั้งเเต่เราเด็กๆเเล้วค่ะ พอเราโตมาได้อายุช่วงม.ปลาย(ขอไม่ระบุ) เเม่เราได้ติดต่อกลับมาหาเราอีกครั้งชวนเราไปอยู่ด้วยถ้าเราเรียนจบ เเม่พร้อมส่งเสียพร้อมซัพพอร์ตพร้อมดูเเลเรา ตอนเราไปอยู่กับเเม่เรามีความสุขยิ้มได้เเทบทุกวันค่ะ เเต่ฝ่ายเเม่มีครอบครัวเเล้วนะคะ(เเต่ไม่มีลูกใหม่)เพราะเราเป็นลูกคนเดียวของเเม่ เเต่ทางพ่อเลี้ยงเราก็มีเเล้วเหทือนกันต่างคนต่างมีลูกติด เเม่เราพร้อมซัพพอร์ตทุกอย่างเราไปอยู่กับเเม่เเค่2เดือน เเม่รู้ทุกอย่างว่าเราชอบกินอะไร ชอบทำอะไร ของไม่ชอบอะไรบ้างเเม่จะคอยรู้คอยซื้ออะไรมาให้ยามเลิกงานคอยสอนอะไรเราสิ่งไหนดีบ้างไม่ดีบ้าง เเต่ฝ่ายพ่อที่เลี้ยงเรามาก็จริงไม่เคยซัพพอร์ตเราเรียนไม่ดีไม่เคยให้กำลังใจ เเถมให้เราออกจากโรงเรียนมาตั้งเเต่ช่วงม.ปลายคือช่วงจบม.4ให้ออกมาเรียนกศน.กับพ่อไม่เคยรู้ว่าเราชอบอะไรไม่ชอบอะไร คอยยัดเยี่ยนในสิ่งที่พ่อต้องการให้ อยากให้เราเป็นเเบบนั้นเเบบนี้ทั้งที่เราไม่ต้องการ เรื่องบางเรื่องก็โทษเราทั้งที่เรายังไม่ได้ก่อขึ้นมา กดดันเรามากเเต่สิ่งที่ดีก็พอมีอยู่ค่ะเช่นคอยพาเราออกไปกินข้าวข้างนอกเเต่เเปปๆก็ต้องทะเลาะกันเเล้วเพราะความคิดเห็นไม่เคยตรงกัน เเต่ก็มีทำให้เรายิ้มบ้างเเต่ส่วนน้อยสักพักก็ต้องทะเลาะกันอีกบางวันเเทบจะมองหน้ากันไม่ติด ไม่เคยถามเราว่าเราต้องการอะไรเราชอบเเบบไหนยัดเยี่ยนเข้ามาในเเบบที่ตัวเองชอบมาให้เรา "เหตุการณ์ครั้งนึงเราโดนคนเมาที่ไม่รู้จักขับรถตามเรามาเเละเรากลัวจนเป็นเเพนิคเขาเดินเข้ามาในบ้านเราเเบบไม่กลัวอะไรเลยเดินวิ่งไปหาพ่อทันทีตอนที่เขาออกไปเราไม่กล้าบอกพ่อเพราะเรายังเเพนิคอยู่เราบอกความจริงกับพ่อตอนเขาออกไปเเล้วพ่อมาต่อว่าเราว่าทำไมเราถึงไม่บอกทำไมปล่อยเขาไปเเบบนั้นพอเราบอกเราเเพนิคจนมือสั่นพ่อบอกมันคือข้ออ้าง" เเบบนี้เราควรเลือกอยู่กับใครดีคะ?
เราควรเลือกอยู่กับพ่อ หรือ อยู่กับเเม่ ดีคะ