ดิฉันจบมัธยม6 จึงไปสมัครเรียนที่มหลายแห่งหนึ่ง จะบอกก่อนว่าที่บ้านฉันไม่ได้รวยพอมีพอกิน พ่อแม่ไม่ได้ทำงาน(แกไม่ไปทำ)
ต่อ พอค่าเทอมออก ฉันคิดว่ามันแพงมากๆจึงไม่คิดที่ตะเรียนต่อ (ไม่ได้กู้กยศเพราะพ่อเคยกู้จ่ายยังไม่หมด) ฉันจึงไปปรึกษาพ่อกับแม่ว่าจะไม่เรียนต่อ ท่านทั้ง2 ทำท่าทีเหมือนจะโกรธเรา ท่านน่าจะอยากให้เราเรียน ท่านทั้ง2จึงไปยืมเงินจากป้า(พี่สาวของแม่) เพื่อที่จะมาจ่ายค่าเทอมในการเรียน พอใกล้จะเปิดเรียนดิฉันขนของเข้าหอ หอในขอมหาลัย เทอมแรกฉันไปเรียนกับเพื่อน(นั่งรถไปกับเพื่อน) จนถึงเทอม2 ฉันจึงไปขอให้แม่เอารถที่บ้านขับไปเรียนแต่แม่บอกว่ารถท่านก็ต้องใช้(ขับไปดูวัว) ฉันจึงบอกกับแม่ว่าเกรงใจเพื่อนมากแล้ว ท่านจึงตอบกลับมาว่า ไม่มีก็เดินไปเรียนเอา ซึ่งหอพักกับตึกที่ฉันเรียนมันไกลมาก ฉันจึงได้แต่ไปกับเพื่อน แต่แล้วเหมือนสวรรค์จะโปรด น้าของดิฉันนำรถมาให้ขับไปเรียน พอใกล้จะจบเทอม2 วันนั้นฉันเดินไปขอเงินแม่ ฉันบอกเลยว่าฉันได้เงินไปเรียนเดือนละ2,000 เผลอๆก็ไม่ถึง แต่ฉันก็พยายามประหยัดทุกคนคงเข้าใจว่าชีวิตมหาลัยมันใช้เงินค่อนข้างเยอะพอสมควรบางวันฉันก็ไม่กินข้าวกินมาม่าเอา ฉันเดินไปขอเงินแม่ แม่ฉันบอกกับฉันว่าฉันใช้เงินเปลืองมาก ฉันยืนขออยู่นานจนทำให้มีปากเสียงกัน แม่ของฉันกำเงินขึ้นมาให้300 พร้อมกับคำว่าต่อไปนี้จะให้ใช้เดือนละ1,500 ฉันจึงตอบไปว่า งั้นฉันจะไม่เรียน จะออกถ้าทำให้พ่อกับแม่ลำบาก แล้วท่านก็ตอบกลับมาว่า เออดี! ไม่เรียนก็ดีไม่เปลืองแล้วจะไม่ส่งค่าเทอม ฉันน้ำตาตก ร้องไห้หนักมาก ฉันคิดอยู่ในใจทำไมกัน ไม่มีแล้วอยากให้เรียนทำไม(เคยกางานทำแต่มีแค่งานกลางคืนเลิกทีก็3-4ทุ่มหอพักของมหาลัยปิด3-4ทุ่ม)
สวัสดีค่ะวันนี้มีเรื่องมาเล่า อยากมาระบายให้ฟังเฉยๆ พี่ๆมีความเห็นกับเรื่องของดิฉันอย่างไรแสดงความเห็นได้ค่ะ
ต่อ พอค่าเทอมออก ฉันคิดว่ามันแพงมากๆจึงไม่คิดที่ตะเรียนต่อ (ไม่ได้กู้กยศเพราะพ่อเคยกู้จ่ายยังไม่หมด) ฉันจึงไปปรึกษาพ่อกับแม่ว่าจะไม่เรียนต่อ ท่านทั้ง2 ทำท่าทีเหมือนจะโกรธเรา ท่านน่าจะอยากให้เราเรียน ท่านทั้ง2จึงไปยืมเงินจากป้า(พี่สาวของแม่) เพื่อที่จะมาจ่ายค่าเทอมในการเรียน พอใกล้จะเปิดเรียนดิฉันขนของเข้าหอ หอในขอมหาลัย เทอมแรกฉันไปเรียนกับเพื่อน(นั่งรถไปกับเพื่อน) จนถึงเทอม2 ฉันจึงไปขอให้แม่เอารถที่บ้านขับไปเรียนแต่แม่บอกว่ารถท่านก็ต้องใช้(ขับไปดูวัว) ฉันจึงบอกกับแม่ว่าเกรงใจเพื่อนมากแล้ว ท่านจึงตอบกลับมาว่า ไม่มีก็เดินไปเรียนเอา ซึ่งหอพักกับตึกที่ฉันเรียนมันไกลมาก ฉันจึงได้แต่ไปกับเพื่อน แต่แล้วเหมือนสวรรค์จะโปรด น้าของดิฉันนำรถมาให้ขับไปเรียน พอใกล้จะจบเทอม2 วันนั้นฉันเดินไปขอเงินแม่ ฉันบอกเลยว่าฉันได้เงินไปเรียนเดือนละ2,000 เผลอๆก็ไม่ถึง แต่ฉันก็พยายามประหยัดทุกคนคงเข้าใจว่าชีวิตมหาลัยมันใช้เงินค่อนข้างเยอะพอสมควรบางวันฉันก็ไม่กินข้าวกินมาม่าเอา ฉันเดินไปขอเงินแม่ แม่ฉันบอกกับฉันว่าฉันใช้เงินเปลืองมาก ฉันยืนขออยู่นานจนทำให้มีปากเสียงกัน แม่ของฉันกำเงินขึ้นมาให้300 พร้อมกับคำว่าต่อไปนี้จะให้ใช้เดือนละ1,500 ฉันจึงตอบไปว่า งั้นฉันจะไม่เรียน จะออกถ้าทำให้พ่อกับแม่ลำบาก แล้วท่านก็ตอบกลับมาว่า เออดี! ไม่เรียนก็ดีไม่เปลืองแล้วจะไม่ส่งค่าเทอม ฉันน้ำตาตก ร้องไห้หนักมาก ฉันคิดอยู่ในใจทำไมกัน ไม่มีแล้วอยากให้เรียนทำไม(เคยกางานทำแต่มีแค่งานกลางคืนเลิกทีก็3-4ทุ่มหอพักของมหาลัยปิด3-4ทุ่ม)